31 Μαΐου 2007

Η Τουρκία ξεκίνησε τον ανταγωνιστικό αγωγό πετρελαίου

Η Τουρκία ξεκίνησε την κατασκευή πετρελαϊκού αγωγού μήκους 700 χλμ., ο οποίος θα συνδέει το λιμάνι της Σαμψούντας στον Εύξεινο Πόντο με το Τσεϊχάν στη Μεσόγειο, αν και δεν έχουν υπογραφεί ακόμη συμβάσεις με τους προμηθευτές.
Επικεφαλής της κοινοπραξίας που κατασκευάζει τον αγωγό, κόστους 1,5 δισ. δολαρίων, είναι ο τουρκικός όμιλος Calik Enerji και η ιταλική Eni, ενώ μικρά ποσοστά κατέχουν οι Indian Oil και Royal Dutch/Shell.
Ο τουρκικός αγωγός θα ανταγωνίζεται τον πετρελαϊκό αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης...
...Ο τουρκικός αγωγός θα έχει διπλάσια χωρητικότητα και θα αποπερατωθεί μέχρι το 2010.
Θα μεταφέρει πετρέλαιο από τη Ρωσία και την Κασπία, παρακάμπτοντας το συμφορημένο στενό του Βοσπόρου που χωρίζει στα δύο την Κωνσταντινούπολη.
Επιθυμία της Τουρκίας είναι να μετατρέψει το Τσεϊχάν, όπου ήδη τερματίζει πετρελαϊκός αγωγός 1.770 χλμ. που ξεκινά από το Μπακού του Αζερμπαϊτζάν, σε διεθνή κόμβο πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Όπως και ο αγωγός Μπακού-Τσεϊχάν, που μεταφέρει έως και 1 εκατ. τόνους πετρελαίου ημερησίως, το έργο της Σαμψούντας έχει τη στήριξη των ΗΠΑ, αφού θα παρακάμπτει τη ρωσική επικράτεια.
Εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΘΡΑΚΗ"

Είδες λοιπόν Εβρίτη ποιος είναι ο ανταγωνιστικός αγωγός του "δικού μας"; Που είναι εκείνα τα παραμύθια που λέγανε μέχρι πρόσφατα οι πολιτικοί μας και τα πρόθυμα παπαγαλάκια τους ότι "ο αγωγός αν δεν γίνει από εδώ θα γίνει από απέναντι"; Και γιατί είχαν τέτοια σιγουριά γι'αυτά που λέγανε; Δεν είχαν σιγουριά αλλά θράσος γιατί τέτοιο απαιτείται όταν πρέπει να πεις ψέματα. Και από ψέμα περί του αγωγού άλλο τίποτα...

Υ.Γ. 1
Την έπιασες τη διαίρεση;

Σαμσούντα-Τσεϊχάν: 1.5 δις δολ./700 χμ = 2,14 εκ. δολ/χιλιόμετρο
Μπουργκάς-Αλεξ/πολη: 1 δις δολ./280 χμ = 3,52 εκ. δολ/χιλιόμετρο
Επιπλέον: ...οι όροι της μεταφοράς του πετρελαίου μέσω του Αγωγού Πετρελαίου πρέπει να είναι ανταγωνιστικοί σε σχέση με τις άλλες διόδους μεταφοράς πετρελαίου στην περιοχή. (Άρθρο 5 της συμφωνίας του αγωγού)
Τί ψέλισες φίλε Εβρίτη; Τι θα γίνει με τα αντισταθμιστηκά οφέλη; Μάντεψε...

Υ.Γ. 2
Η εφημερίδα δεν κάνει κουβέντα για την επίσκεψη Παπαγιαννάκη και την ομιλία του σήμερα στο Μουσείο Αρχαιοφίλων για τον αγωγό. Καθόλου τυχαίο φυσικά.

Εκδήλωση για τον αγωγό πετρελαίου από τον ΣΥΝ Έβρου

...Επιχειρώντας να συμβάλλει στο έλλειμμα της ενημέρωσης που κυριαρχεί στην τοπική κοινωνία του Έβρου και της Θράκης για τα προβλήματα και τα νέα δεδομένα που θα προκύψουν από ενδεχόμενη κατασκευή και λειτουργία του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης, η Νομαρχιακή Πολιτική Επιτροπή Έβρου του Συνασπισμού της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας, διοργανώνει εκδήλωση – συζήτηση σήμερα Πέμπτη 31 Μαΐου στις 8μμ στο Ιστορικό Μουσείο Αλεξανδρούπολης (Αρχαιοφίλων). Θέμα της, «Πετρελαιαγωγός Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη: προβλήματα και εναλλακτική προοπτική ανάπτυξης του τόπου» και κεντρικός εισηγητής ο υπεύθυνος τομέα περιβάλλοντος του ΣΥΝ, μέλος της Πολιτικής Γραμματείας και πρώην ευρωβουλευτής Μιχάλης Παπαγιαννάκης.
Πρόσφατα, η Νομαρχιακή Επιτροπή ολοκλήρωσε μια δουλειά μηνών συγκροτώντας αναλυτική και συγκεκριμένη θέση για το έργο και με βάση αυτό μέλη της συμμετείχαν σε ειδική συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΝ στην Αθήνα, όπου και σε κεντρικό επίπεδο λήφθηκε ομόφωνα αρνητική θέση ενάντια στην υλοποίηση του αγωγού πετρελαίου.
...Η παρουσία του κου Παπαγιαννάκη, γνώστη των ζητημάτων περιβάλλοντος σε ευρωπαϊκό επίπεδο, συμπίπτει χρονικά με τον εορτασμό της ημέρας περιβάλλοντος (3 Ιουνίου) και όπως τονίζουν στον ΣΥΝ, «το κόμμα της Ανανεωτικής Ριζοσπαστικής Αριστεράς είναι και κόμμα της Οικολογίας και θέλει να δώσει το δικό του μήνυμα». Το πρωί της Παρασκευής ο κ. Παπαγιαννάκης και αντιπροσωπεία του ΣΥΝ Έβρου θα συναντηθούν με τους Δημάρχους Φερών και Τραϊανούπολης για να συζητήσουν για το Δέλτα του Έβρου και για τα προβλήματα και τις επιπτώσεις που ενδέχεται να επιφέρει στον περίφημο υγροβιότοπο μια ενδεχόμενη λειτουργία του αγωγού...
Εφημερίδα "Η ΓΝΩΜΗ"

Να είστε εκεί

Συμβολικό κλείσιμο των διακοπτών ρεύματος την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος


Τους διακόπτες θα κατεβάσουν για δέκα λεπτά στις 10 το πρωί της 5ης Ιουνίου, που είναι Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, όλα τα κτίρια που στεγάζουν δημόσιες υπηρεσίες, Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις και Ο.Τ.Α.
Η συμβολική αυτή κίνηση εντάσσεται στο πλαίσιο της συμμετοχής της χώρας μας στον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι η συμμετοχή στη συγκεκριμένη πρωτοβουλία, η οποία πραγματοποιείται την ημέρα αυτή σε παγκόσμιο επίπεδο, αποσκοπεί στην ευαισθητοποίηση των πολιτών σε θέματα του περιβάλλοντος και ειδικότερα στην αντιμετώπιση της επικίνδυνης κλιματολογικής αλλαγής.
Εφημερίδα "Η ΓΝΩΜΗ"

Εύγε φωστήρες του έθνους..!!!
Όταν ένα κράτος δεν έχει πρόγραμμα και προοπτική περιορίζεται στις γελοίες κινήσεις "ευαισθητοποίησης" αυτού του τύπου. Αφού δεν είμαστε ικανοί (ή καλύτερα δεν θέλουμε) να προστατέψουμε το περιβάλλον, αρκούμαστε στη γελοιότητα και τη μιζέρια. Αυτός είναι όλος ο εορτασμός της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος; Κάποια πιο ουσιαστική πρωτοβουλία;
Ψήλους στ' άχηρα ψάχνω. Εξάλλου η περιοχή του Έβρου έχει πάρει άλλη αναπτυξιακή πορεία, έτσι δεν είναι κ. Ζαμπουνίδη, κ. Φωτιάδη, κ. Κελέτση;;;

Υ.Γ. Προσοχή μόνο μην προκαλέσετε κανένα πανελλήνιο μπλακ-άουτ στο ηλεκτρικό σύστημα γιατί θα μας κάνει ντα ο κ. Σιούφας: θα φέρει όλους τους αγωγούς της Ρωσίας από 'δω!!!

Ο kortomalteze είπε...

Αντί τα αρμόδια υπουργεία που σχετίζονται με το περιβάλλον, ΥΠΕΧΩΔΕ, Αναπτυξης, Ναυτιλιας, Γεωργίας, Πολιτισμου, Μεταφορών (μήπως ξέχασα κανένα?) να πάρουν δραστικά μέτρα για την μέρα αυτή, κλείνουν το ηλεκτρικό των δημόσιων υπηρεσιών.
Μετά από 10 λεπτά το σίγουρο είναι ότι οι περισσότεροι υπάλληλοι θα επικαλεστούν προβλήματα στον υπολογιστή τους, ή κάποια άλλη δικαιολογία και θα γορτάσουν τη μέρα αυτή με συνοδεία ούζου και θέα την παραλία. Πραγματική γιορτή!
Δραστικά μέτρα θα ήταν προγραμματισμός ανακύκλωσης, αναδασώσεις, εισαγωγή στην αγορά μηχανοκίνητων κινητήρων αυστηρότερων στην εκπομπή ρύπων ή εναλλακτικών (υβριδικών), δημοσιοποίηση προστίμων για ρύπανση και άλλα πολλά μέτρα, εμείς θα κλείσουμε συμβολικά το ρεύμα. Μήπως έπρεπε να κλείσουμε τη ΔΕΗ που προγραμματίζει κανούργιες μονάδες στο νομό Κοζάνης?
Τελικά στην Ελλάδα ζω, το συνειδητοποίησα...

25 Μαΐου 2007

Εικόνες από το μέλλον της πόλης

Στην εφημερίδα "Ελεύθερη Θράκη" φιλοξενείται ένα άρθρο ενδεικτικό της αρθρογραφίας που θα απασχολεί όλες τις ντόπιες εφημερίδες στο άμεσο πετρελαϊκό μας μέλλον.

Πληθαίνουν οι διαρρήξεις

Αποσπάσματα:
"Καθημερινό φαινόμενο έχουν γίνει και στην Αλεξανδρούπολη τα περιστατικά κλοπών και διαρρήξεων. Παρά το γεγονός ότι η αστυνομία επισήμως δεν παραδέχεται ότι υπάρχει έξαρση τέτοιων περιστατικών, ωστόσο η πραγματικότητα είναι διαφορετική σύμφωνα με τα στοιχεία που καταγράφονται στο ρεπορτάζ...[1]
... Αξίζει να σημειωθεί ότι οι κλοπές είναι πολύ περισσότερες από αυτές που αναφέρονται στα αστυνομικά τμήματα και η αδιαφορία των πολιτών διογκώνει και αφήνει τους κλέφτες να δρούν ανενόχλητοι. [2]
Σημαντικό είναι επίσης να αναφερθεί ότι υπάρχουν αρκετοί πολίτες από χώρες της πάλαι ποτέ ΕΣΣΔ, οι οποίοι περιεβλήθησαν τον μανδύα του ομογενή και έχουν έρθει στην Αλεξανδρούπολη, ή και σε άλλες περιοχές του Έβρου και λειτουργούν σε καθεστώς παρανομίας." [3]


[1]: Εάν είναι καθημερινό φαινόμενο τώρα, τότε τι θα πρέπει να περιμένουμε σε 10-15 χρόνια όταν η πόλη θα έχει τουλάχιστον 100.000 νέους -υποψήφιους "εγκληματίες"- κατοίκους, σύμφωνα με το όνειρο των "αρχιτεκτώνων" αυτής της πόλης? Μήπως αντί να "ακούγεται στα χρηματιστήρια όλου του κόσμου" θα ακούγεται στο αστυνομικό δελτίο των πανελλήνιων Μ.Μ.Ε.?
[2]: Η ίδια αδιαφορία των πολιτών έφερε και τον αγωγό στα μέρη μας και θα φέρει και τους επιπλέον, πεινασμένους καταρχήν και απελπισμένους στη συνέχεια, μετανάστες. Η ίδια αδιαφορία θα κάνει τους "ευυπόληπτους" πολίτες να μην ενδιαφέρονται για την κατηφόρα της πόλης όσο δεν τους αγγίζει άμεσα (ζώντας στα σπίτια-φρούρια όπως νομίζουν).
[3]: Τους θυμηθήκαμε ξαφνικά. Ανακαλυψαμε την Αμερική και εμείς... Όταν γινόταν η αθρώα εισαγωγή κάθε λογής "Έλληνα", απλά και μόνο για να αυξηθεί το εκλογικό σώμα των κομμάτων, δεν τα υπολογίζαμε αυτά. Να υποθέσω ότι οι επόμενοι "Βάρβαροι" που θα κατηφορήσουν προς τα μέρη μας θα περάσουν από κόσκινο? Φυσικά και όχι. Φτηνά εργατικά χέρια να 'ρθουν και τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες (που καταδικάζουν την περιοχή μας και το μέλλον των παιδιών μας).
Αυτοί οι μεγαλόσχιμοι που σχεδιάσανε το μέλλον τις πόλεις θα έχουν τη Security και τους μπράβους τους για παρέα και καθάρισαν. Εσύ Εβρίτη που τους υποστήριζες και συμφωνούσες μαζί τους τί θα κάνεις? Μήπως να αρχίσεις να σκέφτεσαι να την κάνεις από την πόλη με ελαφρά πηδηματάκια?


Υ.Γ.: Σε τι καθεστός θα λειτουργούν οι νέοι μετανάστες που θα μας έρθουν? Σε καθεστός απόλυτης ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑΣ? Όπως και ο αγωγός που θα λειτουργεί σε καθεστός απόλυτου σεβασμού στο περιβάλλον!!!!

24 Μαΐου 2007

Ο Αγωγός Πετρελαίου ως Εθνικός Σκοπός

Ένα από τα "σοβαρότερα" επιχειρήματα που καταθέτουν οι υποστηρικτές του αγωγού για να δώσουν βάση στην παραφιλολογία τους περί του αγωγού είναι ο περίφημος "Εθνικός Σκοπός" για τον οποίο πρέπει να δεχθούμε την καταστροφή του τόπου μας. Και επειδή δεν μπορούν να στηρίξουν αυτό το επιχείρημα με εύλογα και προφανή στοιχεία που να αποδεικνύουν τα λεγόμενά τους, χρησιμοποιούν βοηθητικά και το εξίσου νεφελώδες "Γεωστρατηγικά Οφέλη" (και πάλι χωρίς να πείθουν με τα μη-επιχειρήματά τους). Στην αγωνιώδη προσπάθειά τους να στηρίξουν τον "αγώνα" τους φτάνουν μέχρι το σημείο να κατηγορήσουν (τουλάχιστον off the record) τους ανθρώπους που εναντιώνονται στο έργο ως περίπου ή και τελείως προδότες και μη πατριώτες.

Όμως:
1. Τί είναι τελικά εθνικός σκοπός;
2. Τί είναι προδοσία;
3. Τι είναι πατριωτισμός;

1. Εθνικός σκοπός είναι:
- Να εισπράτει η Ελλάδα (το κέντρο δηλαδή και όχι ο Έβρος) 20 εκ. ευρώ το πολύ κάθε χρόνο από τα τέλη διέλευσης του πετρελαίου. Το ποσό αυτό δεν είναι καθόλου εξασφαλισμένο και εξαρτάται από τον ανταγωνισμό (τα έχουμε ξαναπεί αυτά)
...αλλά εθνικός σκοπός
δεν είναι να αυξήσουμε τον τουρισμό στο Αιγαίο κατά 1 εκ. άτομα (τόσα ας υποθέσω ότι θα χάσει η Ελλάδα λόγω της απαξίωσης των νησιών μας) που ο καθένας μορεί να αφήνει π.χ. 1000 ευρώ κατά την παραμονή του εδώ, δηλ. 1.000.000x1.000= 1 δις ευρώ το χρόνο μείον στο Πανελλήνιο εισόδημα! (μα φυσικά δεν έχει γίνει μελέτη για τις επιπτώσεις του αγωγού στον τουρισμό της Ελλάδος. Δεν χρειάζεται να μάθουμε τι θα χάσουμε από αυτή την υπόθεση)

Εθνικός σκοπός είναι:
- Να προσελκίσουμε επενδύσεις στην Αλεξανδρούπολη από εταιρίες που θα δραστηριοποιηθούν στα παρελκόμενα του αγωγού. Οι εταιρίες αυτές φυσικά δεν θα παρθενογεννηθούν αλλά θα έρθουν από άλλες περιοχές (π.χ. Σίνδο? Ελευσίνα? ΒΙ.ΠΕ. Αθηνών? ...ποιος ξέρει) με επιδοτήσεις που θα προέρθουν από το 4ο Κ.Π.Σ. και θα περικόψουν κονδύλια που θα προοριζότανε για άλλα έργα και δράσεις στην περιοχή της Θράκης. Μην αυταπατάστε, τα κονδύλια αυτά δεν θα τα κόψουν π.χ. από την Πελοπόννησο. Δεν πρόκειται να γίνει καμιά αναδιανομή χρημάτων προς τα βόρεια.
- ...αλλά εθνικός σκοπός
δεν είναι να εκμεταλλευτούμε 100% το 4ο Κ.Π.Σ. ολοκληρωτικά για αναπτυξιακές επενδύσεις στη Θράκη και τη θωράκιση του ελληνικού στοιχείου στην περιοχή

Εθνικός σκοπός είναι:
- Για τους ίδιους τους Αλεξανδρουπολίτες (αλήθεια πόσοι είναι πραγματικά από την πόλη?) η αύξηση του πληθυσμού της πόλης και ανάλογη αύξηση της οικονομικής δραστηριότητας και φυσικά των εσόδων.
- ...αλλά εθνικός σκοπός
δεν είναι η συγκράτιση του πληθυσμού της ενδοχώρας του Έβρου και δραστηριοποίησή του στον τόπο του. Όταν οι κάτοικοι της Ορεστιάδας, του Διδυμοτείχου και του Σουφλίου θα κατηφορίζουν στα νότια για να βρουν δουλειά (λόγω των παραφουσκωμένων σεναρίων απασχόλησης) και αυτό που θα βρίσκουν, εάν είναι τυχεροί, θα είναι δουλειές κακοπληρωμένες και με ημερομηνία λήξης, έντονο ανταγωνισμό από αλλοδαπούς, κυρίως Βουλγάρους (πιστεύετε ότι θα προτιμήσουν οι εταιρίες Έλληνες που ζητάνε περισότερα από τους ξένους?) και θα εγκαταλείπουν χωράφια ή δουλειές με το ίδιο ή και ανώτερο εισόδημα στον τόπο τους?

Εθνικός σκοπός είναι:
- Να έχουμε ένα αγωγό κατά μήκος των συνόρων μας για να μας "προστατεύει" από τους Τούρκους! με την "ευγενική" συνδρομή των Ρώσων (κάποιοι το πιστεύουν ακόμη αυτό). Ακόμη και έτσι ο αγωγός είναι πρόκληση και δέλεαρ αναταραχής και διεκδικήσεων από απέναντι (ή και πιο μακρυά). Αυτά τα λένε οι ίδιοι οι κυβενητικοί αξιωματούχοι και σπεύδουν οι δικοί μας οι πολιτικοί (βλέπε Ζαμπουνίδης και άλλοι) να ζητάνε ιδιαίτερη στρατιωτική μέριμνα για τον αγωγό
- ναι, αυτόν τον αγωγό που θα φέρει τη σταθερότητα στην περιοχή!!! - με το αζημίωτο πάντα, μη ξεγιελιέσαι, τίποτα δεν είναι τζάμπα τη σήμερον ημέρα. Γιατί χρειαζόμαστε την στρατιωτική ενίσχυση εάν ήταν να φέρει σταθερότητα από μόνος του, μπορεί να μου απαντήσει κάποιος?
- ...αλλά εθνικός σκοπός
δεν είναι η κοινή δράση και ανάπτυξη κοινών συμφερόντων με τους γείτονες ώστε να μην έχουν λόγο και αιτία να σκεφτούν περίεργα?

Όποιος ξέρει περισσότερα για το τι είναι εθνικός σκοπός ας προσφέρει ένα χέρι βοήθειας. Αφού δεν απαντάνε οι πολιτικοί μας, ας προσπαθήσουμε εμείς...

22 Μαΐου 2007

Ηλιακό πάρκο στο Τυχερό

Ορίστε λοιπόν η άλλη ανάπτυξη της Θράκης. Τώρα που επικυρώθηκε η συμφωνία για την κατασκευή του αγωγού "Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη", ήρθε ο καιρός να μας αποκαλύψουν τον εναλλακτικό τρόπο ανάπτυξης της περιοχής. Αφού καλλιεργήσανε την ψυχολογία της "ήττας" (..."αφού το αποφασίσανε θα γίνει, εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα" και άλλα τέτοια εμψυχωτικά), τώρα δεν έχουν το φόβο να αποκαλύψουν το αληθινό πρόσωπο της ανάπτυξης. Οι υποστηρικτές του αγωγού κατηγορούν σταθερά, αυτούς που εναντιώνονται, για έλλειψη προτάσεων! Καταρχήν να πω ότι ακόμη και η επικαιρότητα μιλάει από μόνη της... Προτάσεις για εναλλακτική ανάπτυξη υπήρχανε από παλιά, αλλά δεν ακουγότανε. Αυτό που άκουγες από τα τοπικά Μ.Μ.Ε. της συνένεσης ήταν τα "καλά και αγαθά" του αγωγού. Τίποτε άλλο, λες και δεν υπήρχε ανάπτυξη χωρίς τον αγωγό.

"Εντονο ενδιαφέρον εκφράζουν ντόπιοι αλλά κυρίως ξένοι επενδυτές για να εγκαταστήσουν γεννήτριες στο ηλιακό πάρκο που πρόκειται να δημιουργηθεί στο Δήμο Τυχερού.
Ηδη έχουν αρχίσει να κατατίθενται αιτήσεις για συμμετοχή στο Ηλιακό πάρκο και οι επενδύσεις που θα κατατεθούν συνολικά θα χωροθετήσουν και την έκταση στην οποία θα δημιουργηθεί η πρώτη πηγή πράσινης ενέργειας στον Εβρο.
Μετά από την ομόφωνη απόφαση που πάρθηκε από το δημοτικό συμβούλιο για τη δημιουργία Ηλιακού πάρκου, ο Δήμος Τυχερού ευελπιστεί ότι η επένδυση αυτή και την οποία επεξεργάστηκε για πολύ καιρό θέλοντας να επενδύσει σε διάφορες μορφές ενέργειας, θα δώσει νέα ώθηση στο Τυχερό που θα είναι και ο πρώτος δήμος του Εβρου που θα προσελκύσει νέες πηγές ενέργειας.
Ο Δήμαρχος Τυχερού Γιώργος Δημούτσης, τόνισε ότι στόχος είναι να υπάρξει ευαισθητοποίηση όλων των πολιτών του Τυχερού για το περιβάλλον και να βρεθούν τρόποι αξιοποίησής του προς όφελος των δημοτών.
...Το ηλιακό πάρκο που θα δημιουργηθεί στα όρια ευθύνης του Δήμου Τυχερού, θα παράγει ρεύμα από τον ήλιο και στην συνέχεια θα το πουλά στην ΔΕΗ."

Όταν η Ευρώπη προστάζει απεξάρτηση από το πετρέλαιο και τα ορυκτά καύσιμα γενικότερα, εμείς τί κάνουμε? Εξαρτώμαστε ακόμη περισσότερο. Όταν γνωρίζουμε ότι δεν μπορούμε να προλάβουμε τις προθεσμίες και τα ποσοστά που έχουν τεθεί τί κάνουμε? Την κατάσταση πιο δύσκολη, μειώνοντας
ακόμη πιο πολύ την πιθανότητα να προλάβουμε.
Συγχαρητήρια και εις κατώτερα ... που μας είναι και πιο εύκολο.

17 Μαΐου 2007

Οι Τούρκοι μάς κατηγορούν για παραβιάσεις στη Χαλκιδική!

Στην εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ" δημοσιεύθηκε ένα πολύ ενδιαφέρον - κατά τη γνώμη μου - άρθρο σχετικά με τις παραβιάσεις των Τούρκων στο Αιγαίο. Διαβάστε παρακάτω τα σημαντικότερα σημεία και το ξανασυζητάμε:


"ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ θεωρεί η Άγκυρα ελληνικό και διεθνή εναέριο χώρο μεταξύ Χαλκιδικής, Λήμνου και Σαμοθράκης, όπου κάθε πτήση ελληνικού στρατιωτικού αεροσκάφους χαρακτηρίζεται από το τουρκικό ΓΕΕΘΑ ως παραβίαση!"

"Με έκπληξη οι Έλληνες διπλωμάτες και στρατιωτικοί είδαν να χρεώνονται στην Ελληνική Πολεμική Αεροπορία από τους τελευταίους μήνες του 2006 μέχρι και εκείνη την ώρα πάνω από 200 παραβιάσεις και παρενοχλήσεις που δήθεν είχαν κάνει ελληνικά αεροσκάφη. Όταν μάλιστα οι αρμόδιοι προχώρησαν σε αποτύπωση πάνω στον χάρτη των στιγμάτων όπου οι Τούρκοι υποστηρίζουν ότι έγιναν παραβιάσεις, ως να επρόκειτο δηλαδή για χώρο στον οποίο έχουν εθνική κυριαρχία, είδαν ότι τα περισσότερα από αυτά ήταν στην καρδιά του Αιγαίου! Συγκεκριμένα οι δήθεν παραβιάσεις καταγράφονταν σε περιοχή μεταξύ Λήμνου, Χαλκιδικής, Θάσου και Σαμοθράκης όπου οι Τούρκοι θέλουν να στήσουν Πεδίο Βολής με συνεχείς ασκήσεις."

"Αναφορά όμως σε δήθεν παραβιάσεις και μάλιστα στη συγκεκριμένη περιοχή Λήμνου- Χαλκιδικής- Σαμοθράκης γίνεται για πρώτη φορά. Η περιοχή αυτή δεσμεύεται από την τουρκική Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας με διαδοχικές παράνομες ενέργειες από το 2004 με σκοπό τη διεξαγωγή ασκήσεων ουσιαστικά καθ΄ όλο το έτος και σχεδόν από το πρωί μέχρι το βράδυ."

"Η Ελλάδα υποστηρίζει ότι υπάρχει επικάλυψη χώρου εθνικής κυριαρχίας ενώ κατά τους ειδικούς τα υπουργεία Άμυνας και Εξωτερικών θα έπρεπε να είχαν επικαλεστεί και τους διεθνείς κανονισμούς. ... Τελικά προχθές έβαλε το «κερασάκι στην τούρτα»: κατήγγειλε ουσιαστικά την Ελλάδα ότι «παραβιάζει» περιοχή, στην οποία αυτή έχει την ευθύνη..."

Μήπως όλα αυτά είναι προμηνύματα για το "τι μέλλει γενέσθαι" στην περιοχή, λαμβάνοντας υπόψη και την επικείμενη κατασκευή του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης; Είναι νομίζετε άσχετο; Τότε γιατί αυτού του είδους το πρόβλημα παρουσιάζεται για πρώτη φορά σ' αυτή την περιοχή; ("Λήμνου- Χαλκιδικής- Σαμοθράκης")
Αυτά τα γεγονότα και άλλα πολλά που πρόκειτε να γίνουν είναι προς μελέτη των Γεωστρατηγικών Αναλυτών Υψηλού Επιπέδου που παρουσιάστηκαν τελευταία στα μέρη μας αλλά και εκτός Ελλάδος, απλά και μόνο για να υποστηρίξουν τον αγωγό της απάτης. Έτσι απλά θα έρθουν οι Ρώσοι και θα μας σώσουν. Εν τω μεταξύ εμείς ας καθόμαστε με σταυρωμένα τα χέρια... Δεν τρέχει τίποτα

Γεωστρατηγικά Οφέλη και άλλες Ηλιθιότητες

Καταρχήν θα ήθελα κάποιος ειδικός να βγει και να μας πείσει τι σημαίνει επιτέλους το "επιχείρημα": "ΓΕΩΣΤΡΑΤΗΓΙΚΑ ΟΦΕΛΗ" γιατί θα τρελαθούμε τελείως.
Και επειδή δεν τολμά κανείς ειδικός ή "ειδικός" να μας πει (επειδή το επιχείρημα αυτό είναι απλά ΨΕΥΤΙΚΟ), ας προσπαθήσουμε μόνοι μας να φανταστούμε τι σημαίνει.

Γεωστρατηγικό "όπλο" είναι αυτό που έχω "εγώ" (το κράτος) στην κατοχή μου και έχει τέτοια ισχύ ώστε με την παρουσία του και μόνο, να αποτρέπει τους όποιους κινδύνους ή προθέσεις.

Κρατούμενο 1ο:
Αυτό το "όπλο" δεν είναι δικό μας (και για όσους δεν κατάλαβαν ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΑΣ). Ο αγωγός Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης ΔΕΝ θα ανήκει στα ελληνικά χέρια (ούτε καν στα ιδιωτικά).

Κρατούμενο 2ο:
Έστω ότι έχουμε έναν τέτοιο αγωγό. Αυτός δεν αποτελεί εκ των πραγμάτων πρόκληση για τους απέναντι; Δεν αποτελεί στόχο επίθεσης από τους άλλους; Και εσύ μπορεί να μου πεις ότι έρχεται εγγυήτρια η Ρωσία (τη Βουλγαρία ξέχασέ την έτσι απλά, ούτε δικός της είναι ο αγωγός). Και ρωτώ εγώ: Γιατί η Ρωσία έχει βάλει πλώρη για να κατασκευάσει άλλους τρεις αγωγούς στα βόρειά μας και όχι ανατολικά μας όπως θέλανε να πιστέψουμε κάποιοι ότι θα κάνει;
Όταν δυστυχώς θα γίνει κάποιο επεισόδιο στην περιοχή μας με φορμή τον αγωγό (και όχι με αιτία) η Ρωσία θα νίψει τας χείρας της και θα μας αφήσει να σφαζόμαστε, για να στείλει τα πετρέλαιά της από τους άλλους αγωγούς. Γιατί να μπλεχτεί σε περιπέτειες και πολέμους με την Τουρκία (η οποία θα έχεις τις πλάτες της Αμερικής, μη το ξεχνάμε αυτό)?

Κρατούμενο 3ο:
Έστω ότι το πιο πιθανό είναι να μη γίνει κάποιο θερμό επεισόδιο. Η Τουρκία φυσικά και δεν θα μείνει με σταυρωμένα τα χέρια. Τι θα κάνει; Μα απλά θα ανοίξει τα Δαρδανέλεια ώστε να μπορούν να περνάνε περισσότερα πλοία (και τόνοι πετρελαίου) από τα δικά της ύδατα. Λεφτά είναι αυτά, δεν πρόκειτε να μας χαριστεί έτσι εύκολα. Ήδη οι Τούρκοι ανακοινώσανε τον προγραμματισμό τους για τα επόμενα χρόνια, όσον αφορά τη διέλευση πλοίων από τα Στενά. Σχεδιάζουν αύξηση της κίνησης τάνκερ σχεδόν 100% από τα χωρικά τους ύδατα (από 80 εκ. τονοι που είναι σήμερα σε 140 σε μερικά χρόνια).

Κρατούμενο 4ο:
Αν διαβάσετε τη συμφωνία που υπογράφηκε πριν από 2 περίπου μήνες στην Αθήνα, θα δείτε να γράφει λίγο εώς πολύ ότι ο αγωγός θα δουλεύει με ανταγωνιστικά κριτήρια, δηλαδή τα τέλη διέλευση του πετρελαίου από των αγωγό θα καθορίζονται από τον ανταγωνισμό!!! Και τι σημαίνει αυτό; Ότι εάν οι Τούρκοι καταστήσουν ασύμφωρο τον αγωγό τότε αυτός μπορεί και να μην έχει πλεον λόγο ύπαρξης, κοινώς θα του βάλουν λουκέτο οι Ρώσοι. Ναι αλλά θα μας μείνει ο ΣΩΛΗΝΑΣ και οι εγκαταστάσεις του σαν κουφάρια, όπως επίσης και οι χιλιάδες εξαπατημένοι που θα κατηφορήσουν προς την Αλεξανδρούπολη για αναζήτηση δουλειάς. Και μετά τί??? Θα έχουμε μια πόλη άθλια, ένα εκρηκτικό μείγμα ανέργων-ξένων-εξαθλιωμένων και... (συμπληρώστε κατά το δοκούν).

ΚΑΙ ΣΕ ΤΕΛΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ:
Γιατί να αποτελεί Εθνικό Συμφέρον να εξαρτηθούμε ακόμη περισσοτερο από τους άλλους στα ενεργειακά αποθέματα; Ανεξάρτητα εάν είναι Ρώσοι, Αμερικάνοι, Κινέζοι ή ότι άλλο θες. Και μη μου πεις ότι θα έχουμε ενεργειακή σταθερότητα λόγο του αγωγού γιατί αυτο το επιχείρημα καταρρέει από μέρα σε μέρα. Το έργο γίνεται για να εξυπηρετηθούν σε ενέργεια άλλες χώρες. Εμείς απλά θα κάνουμε τον μεσάζοντα. Και ακόμη και αν εκμεταλευόμασταν κάποιο μέρος του πετρελαίου που θα ερχόταν. Να σας θυμίσω τι είχε γίνει πριν από καιρό με Ουκρανία και Λευκορωσία που τους έκλεισε η Μαμά/Φίλη/Αδερφή Ρωσία (τα ίδια λένε και τώρα για μας) τη βάνα και ξέσπασε μεγάλη κρίση στις σχέσεις των χωρών. Η κρίση για όσους δεν ξέρουν εκτονώθηκε με υποχώρηση Ουκρανίας και Λευκορωσίας. Επίσης να θυμίσω ότι και τα δύο αυτά κράτη είναι ΟΡΘΟΔΟΞΑ, αλλά και με κοινή σλαβική καταγωγή όλοι τους και ειδικά η Λευκορωσία ήταν και είναι το δεξί χέρι της Ρωσίας από τις αρχές του '90. Εμείς δηλαδή, απλά και μόνο με την ορθοδοξία θα έχουμε καλύτερη αντιμετώπιση? Να σας θυμίσω ότι από τους αγωγούς εκείνους περνάει πολύ μεγαλύτερη ποσότητα χρημάτων (φυσικό αέριο) από ότι θα περνάει από τον αγωγό της Αλεξανδρούπολης.


Πείτε μου τι από όλα σας κάνει να πιστεύεται ότι ο αγωγός Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης αποτελεί εθνικό συμφέρον και εθνική προτεραιότητα. Ας μου εξηγήσει κάποιος με επιχειρήματα και όχι με φαντασιώσεις, ότι έχω άδικο...

15 Μαΐου 2007

Αγωγός και Εκκλησία της Ελλάδος

Χθες Δευτέρα 14 Μαίου 2007, η πόλη μας, η Αλεξανδρούπολη, γιόρτασε την απελευθέρωσή της από τους Τούρκους (ή καλύτερα τους Βουλγάρους). Βλέποντας τα ρεπορτάζ της τοπικής τηλεόρασης μου δόθηκε η εντύπωση ότι στις μέρες μας ζούμε τη δεύτερη απελευθέρωση της Θράκης, αυτή τη φορά από κάποιον αόρατο εχθρό αλλά ξανά με τη "βοήθεια" του ίδιου "συμμάχου", τους Ρώσους!

Στα εν λόγω ρεπορτάζ είδαμε και πάλι τους πολιτικούς της περιοχής να στέλνουν δεξιά κι αριστερά διθυράμβους για το αξιόμαχο των ενόπλων δυνάμεων και άλλα τέτοια τετριμμένα. Δεν χάσανε όμως την ευκαιρία να υπενθυμίσουν τα ΠΟΛΛΑ μεγάλα αναπτυξιακά έργα που θα γίνουν στην περιοχή, το εξής
ΕΝΑ: ΤΟΝ ΑΓΩΓΟ (ένας είναι πλέον ο αγωγός). Πλήρως κατανοητή η αγωνία τους να υπενθυμίσουν ή καλύτερα να προπαγανδίσουν την κατασκευή του αγωγού. Η αγωνία τους ήταν τέτοια που σου δίνανε την εντύπωση ότι ξεχάσανε/μπερδέψανε το σκοπό του χθεσινού εορτασμού...!! Αυτό που δεν είναι ευθέως κατανοητό είναι η καταφανέστατη υποστήριξη του αγωγού από τον αρχιεπίσκοπο Αθηνών κ. Χριστόδουλο... Για άλλη μια φορά ο αρχιεπίσκοπος ξέχασε το ρόλο του (...μάλλον εσκεμμένα) και επιδόθηκε σε πολιτικό λόγο που δεν αρμόζει σε πνευματικό ηγέτη (για όσους πιστεύουν ότι είναι ακόμη πνευματικός ηγέτης και όχι κάτι άλλο).
Με το φτωχό μυαλό μου ας προσπαθήσω να ερμηνεύσω αυτή τη στάση του:
- Πολλά ακούγονται για τη στάση που κρατά η εκκλησία (Ελληνική και Πατριαρχείο) στο θέμα του αγωγού. Τα πιο δημοφιλή έχουν να κάνουν με την περίφημη υποστήριξή της στη φίλη-συνορθόδοξη Ρωσία για λόγους ... ανάθεμα κι αν κατάλαβα ακριβώς τι θέλουν να πουν κάποιοι. Έστω ότι το κάνει για αυτόν τον περίπου εθνικό λόγο. Όμως για να θυμίσω κάτι στον λαουτζίκο... συγνώμη στο ποίμνιο* της εκκλησίας: Ποιον υποστηρίζει νομίζεται ο κ. Χριστόδουλος; Τον Πατριάρχη Αλέξιο της Ρωσίας; Ποιον; Αυτόν που προσπαθεί μετά μανίας να βάλει χέρι (δηλ. ελέγξει οικονομικά κυρίως αλλά και "πολιτικά") στο Πατριαρχείο των Ιεροσολύμων; Δεν γνωρίζεται για ποιο λόγο γίνεται όλη η φασαρία εκει κάτω; Σας πιάνω αδιάβαστους. Ναι φίλοι Εβρίτες, οι Ρώσοι είναι από πίσω από το σαματά! Επικεφαλής αυτού του σαματά είναι ο προκαθήμενος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, Πατριάρχης Πασών των Ρωσιών Αλέξιος. Ποιος είναι ο Αλέξιος; Για δώστε προσοχή:
Ο Αλέξιος είναι Εβραίος και στενός συνεργάτης του Βλαδίμηρου Πούτιν στην πρώην KGB, τη γνωστή και μη εξαιρετέα που δεν χρειάζεται και πολλές συστάσεις.
Εσείς νομίζεται δηλαδή ότι ο αξιότιμος κατά τα άλλα κ. Χριστόδουλος και ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος, θέλουν να υποστηρίξουν κάποιον ο οποίος απεργάζεται και συνομοτεί στην πλάτη τους για να τους κλέψει μέσα από τα χέρια το δεύτερο καλύτερο φιλέτο της επιχείρησής τους μετά το Άγιο Όρος; Εκτός και εάν στη συγκεκριμένη περίπτωση ισχύει το απεχθές και αηδιαστικό σενάριο που θέλει τον Χριστόδουλο να συμμαχεί με τον Αλέξιο για να φύγουν τα Ιεροσόλυμα από την επιρροή του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως!!! Άρα και ο αγωγός έρχεται να ολοκληρώσει το σενάριο περικύκλωσης του Βαρθολομαίου...
Που είσαι Λιακόπουλε να θαυμάσεις τα τέκνα σου! Η συνομωσία της συνομωσίας...
Εάν έχει βάση το προηγούμενο τότε δεν μιλάμε για αρχηγό εκκλησίας αλλά το διάβολο επί της γης.
*(
ποίμνιο το: (λόγ.) 1. κοπάδι, ιδίως προβάτων. 2. (εκκλ.) το σύνολο, το πλήθος των πιστών, των χριστιανών. η πρώτη ένοια έχει σκοπίμως ξεχαστεί από πολλούς).
- Ας πάμε σε μια πιο λογική εξήγηση: Επειδή δεν είναι λοιπόν λογικά να συνεργαστεί με έναν τέτοιο "φίλο", τότε γιατί υποστηρίζει τον αγωγό; Η απάντηση είναι δυστυχώς αβίαστη και σχεδόν προφανής: για οικονομικό όφελος. Τι δουλειά έχει η εκκλησία με οικονομικά και επιχειρηματικά σχέδια; Μην κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις. Επιχείρηση ολκής είναι η εκκλησία που όμοιό της δεν υπήρξε ποτέ στην Ελλάδα. Τα επίσημα στοιχεία πριν από μερικά χρόνια μιλούσαν για ακίνητη περιουσία στην κατοχή της εκκλησίας αξίας 7 τρις δραχμών τουλάχιστον. Χώρια αυτά που δεν γνωρίζουμε για την περιουσία της (ακίνητα και ρευστό, ειδικά το δεύτερο είναι ανυπολόγιστο). Εκτός των άλλων οι πρακτικές της εκκλησίας της Ελλάδος θυμίζουν επιχείρηση από τις πλέον καπιταλιστικές και στιγνές (=επιεικής χαρακτηρισμός). Και τον τελευταίο πιστό να ρωτήσεις όλο και κάποια ιστορία εκμετάλλευσης από την εκκλησία θα σου διηγηθεί. Αν αυτά που δίδαξε ο Χριστό είναι πρακτική της εκκλησίας τότε μάλλον αυτός ήταν και ο πρώτος καπιταλιστής της ιστορίας!! Δεν εξηγείται αλλιώς. Αν λοιπόν μετά από καιρό αποκαλυφθεί ότι στα οικονομικά συμφέροντα που δρομολογούν την κατασκευή του αγωγού είναι μπλεγμένος - έστω και έμμεσα - ο κ.Χριστόδουλος, τότε μην εκπλαγείς φίλε Εβρίτη και μην πέσεις από τα σύννεφα άδικα. Το ψάρι βρωμάει απ' το κεφάλι και μια που η "κεφαλή" που μιλάμε (Χριστόδουλος) είναι μεγάλη τότε η και η βρώμα που αναμένεται να αποκαλυφθεί είναι εξίσου
ΜΕΓΑΛΗ.

Καληνύχτα και όνειρα γλυκά - τώρα γιατί σε λίγα χρόνια εάν γίνει ο αγωγός θα βλέπουμε εφιάλτες

12 Μαΐου 2007

«Ήλθον, είδον και απήλθον ή όταν η αλήθεια επιπλέει σαν την πετρελαιοκηλίδα»

Στην πολυσυζητημένη και πολυαναμενόμενη πρόσφατη επίσκεψη του υπουργού Ανάπτυξης από την οποία έλαμψαν δια της απουσίας τους τα συναρμόδια Υπουργεία (Περιβάλλοντος και Ναυτιλίας), αλλά συμμετείχε στέλεχος του κ. Λάτση, αναδείχθηκε για μια ακόμη φορά, αυτό που τονίζουμε εδώ και μήνες.
Το έργο του Αγωγού ούτε «τελειωμένη υπόθεση» είναι, ούτε «τετελεσμένο γεγονός». Οι διαδικασίες για το Ιδιωτικό αυτό έργο ακόμη δεν άρχισαν και οι τοπικοί άρχοντες, όπως και η Τοπική Κοινωνία θα πρέπει να το αντιμετωπίσουν από «μηδενικής βάσης», χωρίς να το περιβάλλουν με ιδεολογήματα και με αυξημένες προσδοκίες και μύθους.
Η επίσκεψη λοιπόν αυτή, πέραν του γεγονότος ότι ουδέν νεώτερο προσέφερε στην ενημέρωση της τοπικής κοινωνίας, μας οδήγησε στις παρακάτω διαπιστώσεις:
Α) Ήταν μια καλοστημένη φιέστα, μια γιορτή με στόχο την ανάδειξη ενός συναινετικού κλίματος από τους τοπικούς φορείς για την κατασκευή του Αγωγού, που απέτυχε γιατί μερικοί φορείς έθεσαν σοβαρά ζητήματα και ερωτήματα, που δεν απαντήθηκαν όπως :
• Οι λιγοστές θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν δεν είναι ακριβείς, ούτε ως προς τον αριθμό, ούτε ως προς το είδος τους (εξειδικευμένες και μη).
- Οι θέσεις εργασίας που θα χαθούν είναι πολύ περισσότερες και δεν υπάρχει κανένα σχέδιο αποκατάστασης αυτών που θα πληγούν από τη λειτουργία του αγωγού.
- Που θα καταλήξει ο αγωγός;
- Τι δικαιώματα χρήσης θα επικρατούν στην ζώνη κατασκευής του έργου;
- Γιατί δεν επενδύουμε σαν χώρα στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, αφού το ενεργειακό αυτό προφίλ ταιριάζει στη χώρα μας, βελτιώνοντας αισθητά το νομοθετικό πλαίσιο για τις ΑΠΕ;
Β) Αποδείχτηκε για μια ακόμη φορά ότι οι πολιτικοί σχεδιάζουν για εμάς, χωρίς εμάς. Ο αγωγός αποφασίστηκε ερήμην της τοπικής γνώμης, κατά παράβαση της Ευρωπαϊκής και Ελληνικής Νομοθεσίας.
Πρώτα υπογράφτηκε η Συμφωνία και μετά έφτασε το επιτελείο για ενημέρωση (από πότε στο επιτελείο του υπουργού είναι σύμβουλος ο κ. Δήμας, Στέλεχος του ομίλου Λάτση;).
Αλήθεια όμως, ποια ενημέρωση; Χωρίς μελέτες τεχνικές, περιβαλλοντικές, οικονομικές, κοινωνικές. Αποδείχθηκε από τα λεγόμενά τους ότι δεν έχουν ούτε ένα προσχέδιο έως τώρα στα χαρτιά τους. Εκτός και αν δεν λένε όλη την αλήθεια!!!
Γ) Προσπάθησαν να μας πείσουν ότι ο αγωγός στηρίζει τα εθνικά γεωπολιτικά συμφέροντα και αναβαθμίζει την διεθνή εικόνα της χώρας. Μα οι ίδιοι με τις δηλώσεις τους αυτοαναιρούνται. Όλα τα επιχειρήματα τους αποδείχτηκαν έωλα.
Δ) Προσπάθησαν να μας πείσουν ότι ο αγωγός είναι η πανάκεια για την ανάπτυξη της περιοχής μας, ότι θα αποσυμφορήσει τα στενά των Δαρδανελίων, μειώνοντας τον κίνδυνο ατυχήματος εκεί, ότι είναι εθνικής σημασίας και τα αντισταθμιστικά θα είναι πολλά. Ακόμη και το επιχείρημα ότι γίνεται για περιβαλλοντικούς λόγους κάποιοι χρησιμοποίησαν. Οι απαντήσεις στα παραπάνω ήταν και είναι απλές:
- Το έργο του Αγωγού αλλάζει την αναπτυξιακή προοπτική της περιοχής. Ακυρώνει τον μέχρι σήμερα σχεδιασμό και προγραμματισμό και ανοίγει την Κερκόπορτα για την μετατροπή της περιοχής μας σε «Ενεργειακή Χαβούζα» της χώρας.
Το ερώτημα τι θα γίνουν όλοι αυτοί που επένδυσαν στον αγροτουρισμό, οικοτουρισμό, συνεδριακό τουρισμό, βιολογικές καλλιέργειες κ.α. παρόμοιες δράσεις στην περιοχή μας φυσικά παραμένει αναπάντητο.
- Το έργο του Αγωγού ακυρώνει το σύνολο του αναπτυξιακού προγραμματισμού του Γ΄ ΚΠΣ και ουσιαστικά θα δεσμεύσει τους πόρους του Δ΄ΚΠΣ που είναι προορισμένο για δραστηριότητες ήπιας και βιώσιμης ανάπτυξης και κυρίως για την κοινωνική συνοχή για να καλύψουμε τις απώλειες του τόπου μας από την υποβάθμιση του περιβάλλοντος; Θέλουμε κάτι τέτοιο;
- Είναι έργο με ημερομηνία λήξης, αφού με δέσμευση της Ε.Ε. το 2020 το 20% της ενέργειας θα παράγεται από ΑΠΕ.
Και μετά θα αλλάξουμε πάλι τον αναπτυξιακό χαρακτήρα μας;
- Ο αγωγός πετρελαίου Μπουργάς-Αλεξανδρούπολη, ουδεμία συνεισφορά θα έχει στην μείωση του αριθμού των δεξαμενοπλοίων που διέρχονται τα Δαρδανέλια, όπως τονίστηκε στο Συνέδριο του Ινστιτούτου Ενέργειας ΝΑ Ευρώπης που έγινε μια μέρα πριν την επίσκεψη Σιούφα. Απεναντίας ο Αγωγός θα οδηγήσει στην περαιτέρω αύξηση διελεύσεων από τον ευαίσθητο χώρο του Αιγαίου και φυσικά θα «φέρει» για πρώτη φορά τα υπεδεξαμενόπλοια των 300.000 τόννων σε περιοχές που μέχρι σήμερα δεν πλησίαζαν, με αποτέλεσμα τον πολλαπλασιασμό της ρύπανσης και τεράστια αύξηση του κινδύνου ατυχήματος
- Δημόσιο συμφέρον με 1% εθνική συμμετοχή; Είναι προφανές ότι συζητάμε αποκλειστικά για μια καθαρά ιδιωτική επένδυση, με την αρωγή απλά των εμπλεκόμενων κρατών και μόνον.
- Τα υποτιθέμενα αντισταθμιστικά οφέλη για την περιοχή που κάποιοι προσπάθησαν και προσπαθούν να τα αναδείξουν ως το κυρίαρχο θέμα σχετικά με το Πετρελαιαγωγό, όχι μόνο δεν συγκεκριμενοποιήθηκαν αλλά αποδείχτηκε για μια ακόμη φορά ότι είναι ελάχιστα και δεν είναι ικανά ούτε τον ρόλο των «τριάκοντα αργυρίων» να διαδραματίσουν.
Εξάλλου μόνο οι πόροι που δεν απορροφήθηκαν από ευρωπαϊκά προγράμματα τα τελευταία χρόνια, από φορείς της περιοχής, είναι πολλαπλάσια των υποτιθέμενων αντισταθμιστικών;
Ε) Η Βιώσιμη ανάπτυξη και η Προστασία του περιβάλλοντος και αγωγός πετρελαίου είναι δύο έννοιες που στην περιοχή μας είναι ασύμβατες.
Η αναξιοπιστία της χώρας μας και η έλλειψη ελεγκτικών και κατασταλτικών μηχανισμών σε περιβαλλοντικά θέματα, είναι κάποια από τα ζητήματα που δεν απαντήθηκαν, αν και
• Η περίπτωση του πρόσφατου ναυαγίου του SEA DIAMOND που μετά 1 μήνα ακόμη περιμένουμε το σχέδιο απάντλησης των 400 τόνων πετρελαίου και ακόμη γίνονται συζητήσεις περί αρμοδιοτήτων και ευθυνών, αλλά και οι άμεσες συνέπειες αυτής της μικροδιαρροής στο θαλάσσιο περιβάλλον και στον τουρισμό της Σαντορίνης
• Οι 29 καταδίκες της Ελλάδας για περιβαλλοντικά θέματα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο μέχρι σήμερα και έπονται κι άλλες.
• Η δημοσιοποίηση του γεγονότος ότι ο λιμένας της Αλεξανδρούπολης ενώ ήδη είναι χαρακτηρισμένος ως «λιμένας καταφυγής» σε περίπτωση ατυχήματος, κατά παράβαση της ισχύουσας Νομοθεσίας, εδώ και 10 χρόνια, δεν έχει ακόμη αποκτήσει τις απαραίτητες εγκαταστάσεις και υποδομές που προβλέπονται.
Aπέδειξαν ότι οι διαβεβαιώσεις όλων των αρμοδίων, περί αυστηρής τήρησης της περιβαλλοντικής νομοθεσίας στην περίπτωση του Αγωγού, αποτελεί στην καλύτερη περίπτωση ένα απλό ευχολόγιο.
ΣΤ) Ακούσαμε:
- Ότι θα προστατέψουμε το περιβάλλον με το έργο αυτό.
- Η πόλη μας θα αναβαθμιστεί.
- Θα γίνουμε «πετρελαιούπολη».
- Οι ψαράδες θα συνεχίσουν αδιάλειπτα τη δουλειά τους και δεν θα ενοχλούνται από τη λειτουργία του έργου.
- Ο αγωγός είναι της οικολογίας.
- Ο τουρισμός θα αυξηθεί.
Ζ) Δεν ακούσαμε:
- Το λόγο που δεν τηρούνται οι νόμοι για το περιβάλλον στην Ελλάδα όπως για παράδειγμα σε περιοχές όπως ο Θερμαϊκός κόλπος, Ασπρόπυργος καθώς και άλλες, που έχουν υποβαθμιστεί.
- Αν περιοχές με περιβαλλοντική υποβάθμιση έχουν τουρισμό, όπως η Ελευσίνα και το Καλοχώρι Θεσσαλονίκης.
- Ποιες περιοχές θα ερημώσουν για να φτάσει η Αλεξανδρούπολη τις 200.000 κατοίκους;
- Ποιες είναι οι παράπλευρες δραστηριότητες που θα έρθουν.
Η) Επιβεβαιωθήκαμε πλήρως ότι τα επιχειρήματα τύπου: εθνικό συμφέρον, ενεργειακός κόμβος, γεωπολιτική σημασία, πράσινος αγωγός (το ακούσαμε κι αυτό), είναι ιδεολογήματα και μύθοι και πλέον δεν πείθουν ούτε τους πιο φανατικούς υποστηρικτές τις ιδέας αυτής. Το αποτέλεσμα ήταν η καλοστημένη παράσταση να μη χειροκροτηθεί ούτε καν από τους φίλα προσκείμενους στον Αγωγό παρευρισκόμενους φορείς.
Θ) Αποδείχτηκε ότι παρόμοιες φιέστες δεν πείθουν την τοπική κοινωνία για την αναγκαιότητα κατασκευής αυτού του έργου.
Το κλίμα αρχίζει και αλλάζει γιατί ο θησαυρός αποδεικνύεται άνθρακας.
Η αλήθεια αρχίζει και βγαίνει σιγά – σιγά στην επιφάνεια, πλήττωντας σοβαρά τους πολιτικούς και τους φορείς, που δεν διαθέτουν σωστούς ελεγκτικούς και κατασταλτικούς μηχανισμούς να την αντιμετωπίσουν. Σαν την πετρελαιοκηλίδα.
Εμείς για μια ακόμη φορά δηλώνουμε ότι θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας με κάθε μέσο, ώστε να αποτρέψουμε αυτή την ρυπογόνο Ιδιωτική Επένδυση με τις ανεπανόρθωτες επιπτώσεις στο Περιβάλλον, την Οικονομία και την Κοινωνία της περιοχής μας.
Τίποτε δεν έχει κριθεί ακόμη! Έχουμε τον χρόνο, την αλήθεια και το δίκιο με το μέρος μας.
Μπορούμε όλοι μαζί αν το αποφασίσουμε σαν τοπική κοινωνία, να ακυρώσουμε το έργο.
Διαβάστε, στηρίξτε, ενημερωθείτε, ρωτήστε…
http://www.petitionthem.com/?sect=detail&pet=3843
http://notoburgasalexandroupolispipe.blogspot.com/
http://burgas-alexandroupoli.blogspot.com/
e – mail : notagogos@gmail.com

Πρωτοβουλία Πολιτών Ενάντια στο Αγωγό Πετρελαίου Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη

Ο πετρελαιαγωγός Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη και τα αυτιά του Μίδα. Μια προσωπική άποψη

Τον τελευταίο καιρό παρακολουθώ με ενδιαφέρον όλες τις συλλογικές συναντήσεις που γίνονται στην πόλη μας σχετικά με το θέμα του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς –Αλεξανδρούπολης. Είναι χαρακτηριστικό το ύφος αυτών των συναντήσεων, καθώς και οι θέσεις των φορέων και των πολιτικών προσώπων επί του θέματος γιατί είναι ενδεικτικό του κλίματος που διαμορφώνεται στην περιοχή μας λόγω της περιορισμένης επίσημης ενημέρωσης και της σιωπής των αρχόντων σχετικά με την εγκατάσταση του έργου. Έτσι, με μεγάλη μου ανησυχία είδα επανειλημμένα να εκφράζονται ακόμα και αντιφατικές απόψεις εμφανώς και επί τάπητος.
Με στοιχειώνουν οι άστοχες φράσεις που δεν σημαίνουν τίποτε αλλά παρά ταύτα δημιουργούν εντυπώσεις. Γίνομαι σαν τον κουρέα του Μίδα, που έσκαψε ένα λάκκο για να θάψει την κρυφή του γνώση ότι «ο βασιλιάς έχει αυτιά γαϊδάρου». Γι’ αυτό, καταθέτω την δική μου μαρτυρία για μια χαρακτηριστική άποψη που άκουσα επανειλημμένα να προβάλλεται από επίσημα χείλη, -την πιο άστοχη κατά τη γνώμη μου- σχετικά με την στάση που πρέπει να τηρηθεί από τους πολιτικούς σχετικά με τον αγωγό: «Κάνουμε πολιτική, όχι οικολογία…..».
Αυτή η άποψη, αποπροσανατολίζει οικτρά διότι μεταξύ άλλων παρουσιάζει το θέμα της περιβαλλοντικής προστασίας σαν πρόβλημα κάποιας μειοψηφίας κινδυνολόγων της τοπικής κοινωνίας, ενώ ταυτόχρονα η πολιτική-αναπτυξιακή διάσταση του έργου εξαίρεται υπέρμετρα άνευ όρων. Αυτή είναι η πλάνη των πολλών σχετικά με τον αγωγό. Όμως, όποιος χωρίζει την περιβαλλοντική από την πολιτική διάσταση, χάνει την ουσία.
Το πρόβλημα που προβάλλει για όλους μας από την επόμενη μέρα της ενδεχόμενης εγκατάστασης του αγωγού είναι αφοπλιστικά πρωτογενές: Επιβίωση.
Έτσι απλά, ένα έργο σαν κι’ αυτό με διαρκή λειτουργική ρύπανση όπως αποδεικνύουν επίσημα στοιχεία, θα μπορούσε να μας φέρει αντιμέτωπους με τον παλιό μας εφιάλτη της Επιβίωσης σε ένα άξενο περιβάλλον. Μας γυρνά (τοπικά) αιώνες πίσω στην ιστορία της εξέλιξης του είδους μας. Και ατυχώς, αυτό ακριβώς είναι και πολιτικό θέμα.
Όταν όλα οδηγούν προς τα εκεί, ακόμα και η μνεία αναπτυξιακών δράσεων αειφορίας και περιβαλλοντικής μέριμνας παράλληλα με την εγκατάσταση και λειτουργία του πετρελαιαγωγού, μοιραία αποτελεί φενάκη και σχήμα οξύμωρο και δημιουργεί λανθασμένες εντυπώσεις χρυσώνοντας την πικρή και δυσοίωνη όψη των πραγμάτων.
Πώς αποτιμάται με αριθμούς η περιβαλλοντική υποβάθμιση η οποία μάλιστα κάποια στιγμή θα μπορούσε να υπερβεί τα όρια της περιοχής και να επεκταθεί;
Έχει υπολογίσει ποτέ κανείς με πόσα εκατομμύρια σε χρήμα αντισταθμίζεται η απώλεια της ποιότητας της ζωής και η οξεία ή χρόνια υποβάθμιση της υγείας αυτών που θα είναι οι τελικά και άμεσα θιγόμενοι από τις καθημερινές λειτουργικές επιπτώσεις μιας τέτοιας επένδυσης;
Φοβούμαι ότι η οποιαδήποτε οικονομική επανόρθωση θα είναι άνευ ουσιαστικής σημασίας, και θα είναι η τραγική ειρωνεία που θα βιώσουμε αργά ή γρήγορα πρώτοι εμείς οι ίδιοι οι κάτοικοι της περιοχής σαν συνέπεια της εγκατάστασης του έργου. Έτσι, αδυνατώ να δω κάποια αντισταθμιστικά οφέλη πρακτικής σημασίας σ’ αυτή την περίπτωση.
Με βάση όλα αυτά, τί θέση θα μπορούσε να έχει ο πετρελαιαγωγός στη ευρύτερη περιοχή της Θράκης;
Είναι από κοινού αποδεκτό ότι το σημαντικότερο κεφάλαιο όπου θα μπορούσαμε ρεαλιστικά να επενδύσουμε στην περιοχή μας, είναι το περιβάλλον και μάλιστα με δεδομένες τις ιδιαιτερότητες και τον πλούτο που παρουσιάζει. Δεν είναι τυχαίο ότι παράλληλα με την εγκατάσταση του αγωγού, κυκλοφορεί και η ασαφής μέχρι στιγμής επίσημη δήλωση ότι θα ληφθούν μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος. Όμως, εξ’ ορισμού είναι αδιανόητο να προγραμματίζει κανείς την «προστασία» βιοτόπων που βρίσκονται στο κέντρο μιας βιομηχανοποιημένης περιοχής. Λογικά, η ύπαρξη των βιοτόπων θα έπρεπε να υπαγορεύει και το ύφος της πολιτικής της ανάπτυξης, αλλά με προτάσεις πραγματικών αειφόρων δράσεων, όπως οι εναλλακτικές μορφές παραγωγής ενέργειας.
Η μέχρι τώρα διεθνής και τοπική εμπειρία έχει δείξει ότι όποιος συζητά την εγκατάσταση και λειτουργία του συγκεκριμένου αγωγού (ακόμα και με προϋποθέσεις ύψιστης ασφάλειας), όχι μόνο αποδέχεται το πρόβλημα με όλες τις δυσοίωνες διαστάσεις του και αμείωτο το ενδεχόμενο εκτροπής, αλλά επιπλέον καταλήγει να συζητά το θέμα σε λάθος βάση αποδεχόμενος έναν Δούρειο Ίππο. Άλλωστε, είναι γνωστή η αδυναμία ανάληψης πρωτοβουλιών ή δράσεων των αρχών σε καταστάσεις ακόμα και ήσσονος μεγέθους τοπικών κρίσεων.
Η λύση του προβλήματος βρίσκεται στην κατηγορηματική και άνευ όρων άρνηση της εγκατάστασης του αγωγού. Αν υπάρχουν προοπτικές ανάπτυξης της περιοχής του Έβρου, δεν μπορούν να έχουν σχέση και συμβατότητα με ένα έργο με τέτοιο καθολικό περιβαλλοντικό αντίκτυπο. Επιπλέον, η ποιότητα της ζωής είναι δικαίωμα αδιαπραγμάτευτο για τον καθένα μας, και η λειτουργία του πετρελαιαγωγού είναι έννοια ασύμβατη με αυτήν.
Τέλος, εδώ διαφαίνεται και ένα άλλο υπαρκτό σενάριο που θα προκύψει σε ορατό χρονικό ορίζοντα, διότι τα αποθέματα πετρελαίου εξαντλούνται και ο αγωγός δεν θα λειτουργεί για πάντα. Εν τω μεταξύ έχουν αναφερθεί θέσεις εργασίας που θα προκύψουν (πόσες άραγε, σε σχέση με εκείνες που θα χαθούν;) σε σχέση με τον αγωγό, η αύξηση του πληθυσμού της Αλεξανδρούπολης σε 100-150.000 κατοίκους (άραγε από πού θα έρθουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι; Μήπως ο πληθυσμός της πόλης μας θα αυξηθεί σε βάρος της ενδοχώρας;) και έχει τονιστεί (σαν ιδιαίτερης σημασίας θετικό στοιχείο) το ενδεχόμενο όλη η τοπική οικονομία να προσανατολιστεί σε δράσεις που θα σχετίζονται με τον αγωγό. Αυτά, μαζί με τα χρήματα-διόδια της διέλευσης του πετρελαίου αναμένονται (όλως αφελώς και αορίστως) να είναι τα οφέλη για την τοπική κοινωνία. Εκ των πραγμάτων όμως κάποτε θα εγκαταλειφθεί το σχέδιο, κι’ όλος αυτός ο τόπος θα μείνει μετέωρος και θα έχει χρεωθεί άλλο ένα πρόβλημα που πριν δεν υπήρχε.
Όλοι το γνωρίζουμε ότι σε τέτοιες περιπτώσεις τα πράγματα δεν μπορούν να παλινδρομίσουν, και η επαναπροσαρμογή στη νέα κατάσταση που θα προκύψει φαίνεται μάλλον ανέφικτη.
Και όχι μόνο. Θα είναι ένα ακόμα (τοπικό) πισωγύρισμα στην ιστορία του είδους μας.
Ας πούμε λοιπόν το πρόβλημα με το όνομά του : Ο βασιλιάς είναι γυμνός! Μήπως είμαστε όλοι μας τυφλοί και δεν μπορούμε να το δούμε;

Αλεξανδρούπολη 4 Μαϊου 2007

Γιάννης Τέντες
Επικ. Καθηγητής Βιοχημείας Τμ. Ιατρικής Δ.Π.Θράκης
itentes@med.duth.gr

ΑΓΩΓΟΣ – Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΟΥ ΣΗΜΑΣΙΑ

Στο άρθρου μου με τίτλο Αγωγός – Η ιστορία ενός μνημονίου (04/05/07), και με αφορμή την επίσκεψη του κ. Σιούφα ως εκπροσώπου της Κυβέρνησης για να ενημερώσει του τοπικούς φορείς για το έργο της κατασκευής του αγωγού, προσπάθησα να αναπτύξω τα κρίσιμα στοιχεία του μνημονίου συνεργασίας μεταξύ των εμπλεκομένων χωρών. Κάτι που μάλλον παράλειψε ο Υπουργός μιας και αναφέρθηκε σε όλα εκτός από την διακρατική συμφωνία και τις επιμέρους πτυχές της. Δεν ξέχασε όμως να αναφερθεί και με ιδιαίτερη έμφαση είναι η αλήθεια, στην γεωστρατηγική σημασία του, που αποτελεί και το μεγαλύτερο επιχείρημα των θιασωτών της κατασκευής του. Λογικό εκ πρώτης το επιχείρημα, γιατί αν θυμάμαι καλά οι αρχικές ιδέες για την υλοποίηση του αγωγού, δεν μιλούσαν τόσο πολύ για τις οικονομικές του πτυχές αλλά κυρίως για τα γεωστρατηγικά πλεονεκτήματα που θα αποκομίσει η χώρα. Αν και ομολογουμένως ιδιαίτερα πολύπλοκες και αλληλοεπηρεαζόμενες από πλήθος παραγόντων οι διακρατικές σχέσεις, όπως επίσης και τα συμφέροντα της εμπορίας και διακίνησης πετρελαίου, είναι εν τούτοις ενδιαφέρον να ασχοληθούμε με την βάση της συγκεκριμένης επιχειρηματολογίας.

Για να πραγματοποιηθεί αυτό όσο πιο αντικειμενικά γίνεται, θα χρησιμοποιήσω τα πρακτικά της ειδικής παρουσίασης που πραγματοποιήθηκε από τον εκπρόσωπο του Υπουργείου Εξωτερικών της χώρας κ. Τσακίρη Θεόδωρο, κατά τις εργασίες του συνεδρίου για την ενέργεια και ανάπτυξη της Θράκης, που πραγματοποιήθηκε στην πόλη μας υπό την αιγίδα του ινστιτούτου ενέργειας ΝΑ Ευρώπης, στις 28/04/2007. Όσοι διέθεσαν το χρόνο τους και την παρακολούθησαν, βγήκαν σοφότεροι.

Σύμφωνα με την συγκεκριμένη εισήγηση, από τις αρχικές σκέψεις, η υπηρεσιακή ηγεσία του Ελληνικού ΥΠΕΞ είχε κατανοήσει την γεωστρατηγική σημασία του αγωγού για την χώρα και είχε ενισχύσει σημαντικά την αρχική διπλωματική ενορχήστρωση του ζητήματος, πρωτίστως προς την Ρωσική πλευρά. Το πρόβλημα βέβαια με αυτή την πρωτοβουλία στην πρώιμη της φάση ήταν ότι αγνοούσε τα οικονομικά δεδομένα της προσφοράς πετρελαίου από την Κασπία. Η βασική οικονομική συνθήκη που ώθησε στην σκοπιμότητα κατασκευής του αγωγού έγινε πραγματικότητα το 2005 με τον υπερκορεσμό των Στενών του Βοσπόρου. Σε αυτό συνέβαλαν και οι συνεχείς προσπάθειες των Τουρκικών Αρχών να ελαχιστοποιήσουν τον διάπλου των Στενών για την οικολογική προστασία της Κων/πολης όπως επίσης και η προσπάθεια τους να ενισχύσουν την κατασκευή του δικού τους αγωγού Μπακού – Τσειχάν ως παρακαμπτηρίου των Στενών.

Σε γενικότερο επίπεδο ανάλυσης, συνεχίζει η εισήγηση, ο τερματισμός της Ρωσικής αναβλητικότητας μπορεί να αιτιολογηθεί και από τους εξής παράγοντες:

α) η πλήρης ενεργοποίηση του αγωγού Μπακού – Τσειχάν αποτέλεσε από κάθε άποψη μια σαφή γεωστρατηγική υποβάθμιση του ηγεμονικού της ρόλου στην περιοχή της Υπερκαυκασίας έναντι του Αζερμπαιτζάν. Η αύξηση της οικονομικής δραστηριότητας στην περιοχή οδηγεί σε πιθανή ανάπτυξη αξιόλογων αμερικανικών δυνάμεων στην περιοχή Καυκάσου – Κασπίας με πρόφαση την ασφάλεια του συγκεκριμένου αγωγού, πράγμα που ενοχλεί την Ρωσία.

β) Η Ρωσο – Ουκρανική διένεξη για την παροχή φυσικού αερίου και οι δηλώσεις των αμερικάνων ότι η Ρωσία χρησιμοποιεί τις εξαγωγές αερίου και πετρελαίου ως όπλα εκβιασμού, κατέστησαν κάτι περισσότερο από επιτακτική την με κάθε μέσο διάψευση αυτής της εικόνας της Ρωσικής αναξιοπιστίας που προσπαθούν να καλλιεργήσουν οι αμερικανικές υπηρεσίες.

γ) η δραστική επανακρατικοποίηση της Ρωσικής πετρελαϊκής βιομηχανίας.

Τι θα κερδίσει η Ελλάδα και ειδικότερα η Θράκη από αυτήν την φαινομενική Ρωσική επικυριαρχία, αναρωτάτε ο εισηγητής. Και συνεχίζει ότι η Ελλάδα από ποσοτική άποψη είναι ο λιγότερος ωφελημένος από αυτήν την ιστορία. Ελέγχει μόλις το 24,5% του έργου εκ των οποίο μόνο το 1% υπάγεται άμεσα στο Ελληνικό Δημόσιο και οι ελληνικές επιχειρήσεις αναμένεται να ξοδέψουν περισσότερα συγκριτικά με την Βουλγαρία για την μετατροπή της Αλεξανδρούπολης σε ικανό λιμένα εξυπηρέτησης δεξαμενόπλοιων μεγάλου όγκου με όλες τις συνακόλουθες αποθηκευτικές εγκαταστάσεις. Το Ελληνικό δε ποσοστό μπορεί να συρρικνωθεί στο μέλλον ακόμη περισσότερο στην περίπτωση που επιχειρήσουν να συμμετάσχουν στην κοινοπραξία και άλλες διεθνείς εταιρίες αμερικανικών συμφερόντων (Shell, Exxon κλπ). Είναι επίσης αξιοσημείωτο ότι ο αγωγός θα επιβαρύνει – τον ούτως ή άλλως – επιβαρημένο πετρελαιοδιάπλου του Αιγαίου αυξάνοντας την περιβαλλοντική επικινδυνότητα του σχεδίου, όμως σε κάθε περίπτωση καταλήγει ο ομιλητής, τα γεωπολιτικά και τα οικονομικά οφέλη της χώρας θα είναι υπερπολλαπλάσια. Από την μια πλευρά ο αγωγός θα προσφέρει πολύ σημαντική οικονομική ενίσχυση τοπικά τόσο με την μορφή των τελών διέλευσης – μέρος των οποίων θα απορροφηθεί από την περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης – όσο και υπό την μορφή των έργων κατασκευής και συντήρησης του. Τα σπουδαιότερα, ωστόσο, οφέλη του έργου είναι ποιοτικού χαρακτήρα και εδράζονται ως επί το πλείστον στην σφαίρα της γεωστρατηγικής. Τρία από αυτά είναι και τα πλέον προφανή:

α) αναβαθμίζεται πολλαπλάσια η γεωστρατηγική υπεραξία της χώρας έναντι του τουρκικού επιχειρήματος ότι η Άγκυρα αποτελεί ουσιαστικά την μόνη πύλη εξόδου των υδρογονανθρακικών αποθεμάτων της Κασπίας θάλασσας προς την Ευρώπη. Σε αυτό το σημείο σημειώνει επιπλέον ο κ. Τσακίρης ότι το εναλλακτικό σχέδιο της δημιουργίας του τουρκικού διαθρακικού αγωγού ενώ παρουσιάζει καλύτερα οικονομικά στοιχεία (μικρότερη χάραξη, κόστος κατασκευής κ.λπ) και είναι πιο ανταγωνιστικός, εν τούτοις έχει απορριφθεί εν τη γενέσει του από την Ρωσική πλευρά για γεωπολιτικούς λόγους.

β) η γεωγραφική τοποθεσία του αγωγού εστιάζει σε έναν κρίσιμο εθνικά χώρο και τα προαναφερθέντα γεωπολιτικά οφέλη, δημιουργούν συνθήκες ανάσχεσης κάποιας απειλής δίχως την χρήση στρατιωτικών μέσων.

γ) σε κάθε περίπτωση η ενεργοποίηση του αγωγού θα δημιουργήσει νέα δεδομένα στην περιοχή της Θράκης. Σε ένα ευρύτερο επίπεδο ανάλυσης ρίσκου, υπάρχει ο κίνδυνος δολιοφθοράς είτε του έργου είτε του τερματικού του σημείου στην Αλεξανδρούπολη. Αυτός ο κίνδυνος προέρχεται κυρίως από ισλαμικούς πυρήνες που προσπαθούν να βλάψουν τα συμφέροντα της Ρωσίας. Η δημιουργία ειδικών μονάδων ταχείας αντίδρασης και ειδικού σώματος προφύλαξης του αγωγού κρίνεται επιβεβλημένη.

Τα ανωτέρω αποτελούν τα κυριότερα σημεία της επίσημης ενημέρωσης του ΥΠΕΞ της χώρας για την σημασία του εν λόγω σχεδίου. Είναι σαφές ότι η οπτική γωνία που αναλύεται το θέμα δεν είναι συνολική αλλά εστιασμένη στις διεθνείς και γεωστρατηγικές επιπτώσεις του. Τα συμπεράσματα που μπορούν να εξαχθούν είναι τα πλέον σημαντικά, τόσο για τις θετικές πτυχές του εγχειρήματος όσο και για τις αρνητικές. Επίσης, είναι σαφές ότι ανατρέπονται κάποια ιδεολογήματα που ακούγονται κατά κόρων κυρίως από τους θιασώτες του έργου, και καλό θα είναι να κατανοήσουμε τις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται ώστε να αντιληφθούμε τα πραγματικά δεδομένα του έργου και όχι να εμμένουμε σε ιδεοληψίες και ανακρίβειες, προς δημιουργία εντυπώσεων.

Ας προσπαθήσουμε να αναλύσουμε τα κυριότερα σημεία της εισήγησης του κ. Τσακίρη. Αποδέχεται με το πιο σαφή τρόπο ότι η Ελλάδα από ποσοτική άποψη είναι ο λιγότερος (ή ο μη) ωφελημένος από αυτήν την ιστορία μιας και το 1% μόνο υπάγεται άμεσα στο Ελληνικό Δημόσιο. Αν θέλουμε να προχωρήσουμε την ανάλυση λίγο παραπέρα και κρατώντας κάποιες επιφυλάξεις, αντιλαμβανόμαστε εύκολα ότι η συνέχιση των διαπραγματεύσεων θα οδηγήσει στην είσοδο και νέων εταιριών, αμερικανικών συμφερόντων αυτή τη φορά, με παράλληλη μείωση της συμμετοχής των ΕΛΠΕ. Στο τελικό επιχειρηματικό σχήμα, ως χώρα θα κατέχουμε, υπό πλήρη έλεγχο ή μη, μόνο το 1% και όχι το 24,5%. Αυτή η διαπίστωση αποτελεί μάλλον την μεγάλη αλήθεια στους κύκλους των διπλωματών αλλά δεν εκφράζεται δημόσια για προφανείς λόγους.

Αν και δεν εστιάζει την ανάλυση του στο περιβάλλον και στις αρνητικές επιπτώσεις που θα έχει η υλοποίηση ενός τέτοιου έργου, εν τούτοις ο κ. Τσακίρης παραδέχεται ότι ο αγωγός θα επιβαρύνει τον πετρελαιοδιάπλου του Αιγαίου αυξάνοντας την περιβαλλοντική επικινδυνότητα του σχεδίου και την πιθανότητα πρόκλησης κάποιου ατυχήματος. Γίνεται σαφές και με τον πιο επίσημο τρόπο ότι όλες οι εξαγγελίες για έναν πράσινο αγωγό αποτελούν μάλλον μια πολλή ωραιοποιημένη κατάσταση, μια μυθοπλασία. Όπως πολύ παραστατικά έχει ειπωθεί από πολλούς φορείς με οικολογικές ευαισθησίες, πράσινος θα είναι ο αγωγός μόνο αν τον βάψουμε σε αυτό το χρώμα!

Δίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα και αναλύεται εκτενώς η πεποίθηση του ΥΠΕΞ ότι αναβαθμίζεται πολλαπλάσια η γεωστρατηγική υπεραξία της χώρας έναντι της Τουρκίας. Δέχεται βέβαια ο εισηγητής, ότι δεν τίθεται θέμα εναλλακτικού σχεδίου δημιουργίας του τουρκικού διαθρακικού αγωγού μιας και έχει απορριφθεί εν τη γενέσει του από την Ρωσική πλευρά για γεωπολιτικούς λόγους. Μια κρίσιμη παρατήρηση στο συγκεκριμένο επιχείρημα. Η Ρωσία η οποία είναι αυτή που επιχειρεί να διοχετεύσει τα αποθέματα πετρελαίου προς την δύση από άλλες δίαυλους πλην της Τουρκίας, έχει την δυνατότητα εναλλακτικών επιλογών. Είτε μέσω της Ελλάδας και του εν λόγω αγωγού, είτε μέσω άλλων οδεύσεων όπως ο άκρως ανταγωνιστικός ΑΜRO (Βουλγαρία, Σκόπια, Αλβανία), είτε μέσω Ρουμανίας κ.λπ. Όλα τα προηγούμενα είναι σχέδια εν εξελίξει, με ίδιο επίπεδο ωριμότητας και ίσες πιθανότητες υλοποίησης. Δηλαδή, σε κάθε περίπτωση, η Ρωσία σύμφωνα με τα δικά της συμφέροντα, θα επιλέξει πως θα υποβαθμίσει την σημασία της Τουρκίας στον ενεργειακό χάρτη, χρησιμοποιώντας ή όχι την Ελλάδα. Εκούσια ή ακούσια θα έχουμε τα ίδια οφέλη μιας και σε κάθε περίπτωση, τα συμφέροντα μας συμπλέουν με αυτά της Ρωσίας. Εννοώ, ότι τα αποτελέσματα της δημιουργίας του AMRO αγωγού θα είναι τα ίδια με αυτά της δημιουργίας του BAP (Burgas – Alex/poli) αγωγού σε γεωστρατηγικό επίπεδο άσχετα αν δεν διέρχεται από ελληνικό έδαφος.

Ως ύστατο επιχείρημα, αναφέρεται ότι δημιουργούνται συνθήκες ανάσχεσης κάποιας απειλής δίχως την χρήση στρατιωτικών μέσων στην Θράκη μιας και πολλές χώρες θα επιδιώκουν την ηρεμία της περιοχής ώστε να διαφυλαχθούν τα συμφέροντα τους πάνω στον αγωγό. Η συγκεκριμένη διαπίστωση έρχεται σε αντίθεση με την αποδοχή που γίνεται ότι ο κίνδυνος δολιοφθοράς είτε του έργου είτε του τερματικού του σημείου στην Αλεξανδρούπολη είναι σημαντικός και η δημιουργία ειδικών μονάδων ταχείας αντίδρασης και ειδικού σώματος προφύλαξης του αγωγού κρίνεται επιβεβλημένη. Με άλλα λόγια, στον κίνδυνο που κατά ορισμένους ελλοχεύει σήμερα από την πολιτική της γείτονος στην περιοχή, θα προστεθούν και όλοι οι κίνδυνοι προερχόμενοι από την διεθνή τρομοκρατία. Το επιχείρημα ότι πλέον δεν χρειάζεται να αγοράσουμε ούτε ένα επιπλέον leopard για την ασφάλεια της Θράκης φαντάζει έωλο μπρος στην ανάγκη δημιουργίας μιας νέας στρατιωτικής δύναμης με συγκεκριμένη επιχειρησιακή αποστολή την προστασία του αγωγού, εκτός και αντί για όπλα έχουν νεροπίστολα! Βέβαια όλα αυτά με την αρωγή της χώρας και τα χρήματα όλως μας.

Κώστας Πορτοκαλίδης


4 Μαΐου 2007

Καντάρια και άλλες αλήθειες...

Διάβασα το άρθρο της εφημερίδας "Ελεύθερη Θράκη" με τίτλο "Ήταν ιδέα του Ε. Στυλιανίδη;" και απομωνώνω μερικά κομμάτια. Έχουμε και λέμε:


"Για το δίκιο της Αλεξανδρούπολης φωνάζουμε.
Και ζητούμε να μην μας κλέψουν στο… "καντάρι".
Ο λόγος για τα περίφημα αντισταθμιστικά οφέλη που θα διατεθούν κυρίως για την προστασία του περιβάλλοντος από τη λειτουργία του Αγωγού Πετρελαίου Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης.
Τα οποία όπως διαπιστώνουμε, όσο περνά ο χρόνος, τόσο αποδυναμώνονται.
Ας παρακολουθήσουμε όμως την πορεία των εξαγγελιών του Υπουργού Ανάπτυξης κ. Δημήτρη Σιούφα.
- Στις 15 Μαρτίου, κατά την τελετή υπογραφής της τριμερούς Συμφωνίας Ελλάδος - Βουλγαρίας - Ρωσίας δήλωσε στην Αθήνα: "Τα αντισταθμιστικά οφέλη από τον πετρελαιαγωγό Μπουργκάς - Αλεξ/πολης θα πάνε ΟΛΑ στον Εβρο".
- Αργότερα η λέξη "ΟΛΑ" άλλαξε και έγινε ποσοστό 80%.
- Και τέλος στις 29 Απριλίου, κατά τη σύσκεψη στην Αλεξανδρούπολη, ο κ. Σιούφας μίλησε για τους τρεις (3) Νομούς της Θράκης, με μεγαλύτερο ποσοστό στον Εβρο.
Η πτωτική αυτή εξέλιξη όπως είναι φυσικό προκάλεσε δυσαρέσκεια στην κοινή γνώμη της Αλεξ/πολης που βλέπει τις γνωστές μεθοδεύσεις της Αθήνας να στρέφονται κατά των συμφερόντων του Εβρου.
Γιατί, κακά τα ψέμματα, ο Εβρος είναι αυτός και κυρίως η Αλεξανδρούπολη που θα τραβήξει τον "αραμπά" από την κατασκευή και λειτουργία του πετρελαιαγωγού.
Όλα αυτά τα έχουμε περιγράψει αναλυτικά σε προηγούμενα δημοσιεύματα της Εφημερίδος μας, τονίζοντας ότι στην πλατεία της Κομοτηνής ή της Ξάνθης δεν πρόκειται να στάξει ούτε μια σταγόνα πετρέλαιο για να τις λερώσει."

"...Εκείνο που προέχει, όπως είπε και ο Πρόεδρος της ΤΕΔΚ Εβρου, Δήμαρχος Διδυμοτείχου κ. Χρήστος Τοκαμάνης, "είναι να πεισθούν οι Εβρίτες ότι τα οφέλη του πετρελαιαγωγού θα είναι περισσότερα από τις ζημίες".

Και κάτι τέτοιο μέχρι στιγμής δεν έχει επιτευχθεί.
Αντίθετα, η εμπιστοσύνη των Ιθαγενών Εβριτών, παραμένει κλονισμένη.
Ας το προσέξουν αυτό οι εμπνευστές της ανάπτυξης της Θράκης… με "ξένα κόλυβα".

Σταύρος Κονδύλης"

Ορίστε λοιπόν. Η εφημερίδα που σήκωσε το πανηγυρικό λάβαρο του αγωγού αρχίζει και δεν αισθάνεται καλά τελευταία, έστω και για λιγότερο σημαντικούς λόγους από αυτούς που θα 'πρεπε. Όλοι λοιπόν η ιστορία γίνεται για το "καντάρι" (δηλαδή τα λεφτά) που θα είναι ψίχουλα μπροστά σ' αυτά που θα χαθούν από τις "παράπλευρες απώλειες" και όχι από τα δήθεν "παράπλευρα κέρδη". Το έχουν ήδη παραδεχθεί οι υπέρμαχοι του αγωγού.
Τα "περίφημα" αντισταθμιστικά οφέλη που δεν θα διατεθούν για την προστασία του περιβάλλοντος από τη λειτουργία του αγωγού, τα οποία όπως διαπιστώνει η εφημερίδα με περίσσο φαρισαϊσμό, δεν αποδυναμώνονται όσο περνά ο χρόνος, αλλά ήταν αποδυναμωμένα από πριν, τα μηνύματα που δείχναν αυτό που τώρα "ανακαλύπτει" ο κ. Κονδύλης υπήρχαν και σφυρίζανε σαν ερινύες πριν από πολύ καιρό. Αλλά κάποιοι μας το κρύβανε αυτό ηθελημένα και κάποιοι άλλοι από άγνοια.

Το ότι
"στην πλατεία της Κομοτηνής ή της Ξάνθης δεν πρόκειται να στάξει ούτε μια σταγόνα πετρέλαιο για να τις λερώσει." μήπως σημαίνει ότι παραδεχόμαστε τελικά πως θα στάξει στις πλατείες της Αλεξανδρούπολης;

Και σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί και η αγωνία κάποιων να μας πείσουν να δεχθούμε τον αγωγό και τα "οφέλη" του. Δυστυχώς το ένστικτο των ηθελημένα αμόρφωτων/μη ενημερωμένων κατοίκων αυτού του τόπου, αποδεικνύεται ισχυρότερο από τα ψέματα με τα οποία μας "λούσανε" τόσον καιρό για το Σωτήρα Αγωγό.

Απλά ελπίζω ότι όταν θα αποκαλυφθεί όλη η αλήθεια για τον αγωγό της αυταπάτης, να μην είναι πια πολύ αργά και να μπορέσει να αλλάξει η μοίρα που έχουν σχεδιάσει κάποιοι άλλοι για μας.

3 Μαΐου 2007

Μια θάλασσα ρύπανση

Το Αιγαίο αποτελεί την περιοχή υψηλότερου κινδύνου για οικολογική καταστροφή σ' ολόκληρη τη Μεσόγειο. Σήμερα. Γιατί αύριο (μετά τη λειτουργία του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης) θα αποτελεί την περιοχή υψηλότερου κινδύνου σε ολόκληρη την Ευρώπη. Πρόκειται για το συμπέρασμα της πιο ολοκληρωμένης επιστημονικής έρευνας που έγινε ποτέ για τη ρύπανση στα ευρωπαϊκά ύδατα. Η έρευνα του 2005, με τίτλο «Θαλάσσια Πετρελαϊκή Ρύπανση» (EU-Marine Oil Pollution), χρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και είχε συντονιστή το Εργαστήριο Θαλασσίων Μεταφορών του ΕΜΠ.

**Η πρώτη από τις ψευδαισθήσεις που διαλύεται είναι ότι στο Αιγαίο η ρύπανση είναι χαμηλή. (Βλ. ΕΨΙΛΟΝ, «Η γεωγραφία της θαλάσσιας ρύπανσης»). Οι χάρτες της EU-MOP δείχνουν ότι το Αιγαίο είναι η πιο «μαυρισμένη» περιοχή στη Μεσόγειο, όπου κάθε μαύρη κουκίδα αντιστοιχεί και σε μία πετρελαιοκηλίδα. Η έρευνα κατατάσσει τις θαλάσσιες περιοχές της Ευρώπης ανάλογα με τον κίνδυνο να παρουσιάσουν ρύπανση. Με δείκτη 5, το Αιγαίο κατατάσσεται ως η πιο επικίνδυνη περιοχή στη Μεσόγειο.

**Αλλά αυτό το ρίσκο αναμένεται να αυξηθεί ακόμα περισσότερο. Ηδη από την πρώτη φάση λειτουργίας του νέου αγωγού, προβλέπεται το μεταφερόμενο πετρέλαιο να αυξηθεί κατά 32 εκατ. τόνους τον χρόνο.

Σήμερα, λόγω των περιορισμών στα Δαρδανέλια, μόνο πλοία μεσαίου μεγέθους διαπλέουν το Αιγαίο. Αύριο, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει τη δρομολόγηση σούπερ-τάνκερ εκατοντάδων χιλιάδων τόνων. Αυτό σημαίνει ότι το ρίσκο ατυχήματος θα ανέβει στις κατηγορίες «δραστηριότητα λιμανιών» (αφού θα προστεθεί ο σταθμός της Αλεξανδρούπολης) και «κυκλοφορία τάνκερ» (αφού θα αυξηθεί το τονάζ των τάνκερ). Ετσι το ρίσκο του Αιγαίου πιθανότατα θα φτάσει το... 7, βαθμό που δεν παρουσιάζει καμμία άλλη περιοχή στην Ευρώπη!

**Πώς μεταφράζεται, όμως, πρακτικά αυτή η δυσοίωνη κατάταξη; Από το 2003 ως το 2006, ένα άλλο ερευνητικό πρόγραμμα, το «Aegean», μελέτησε τις θαλάσσιες μεταφορές στο Αιγαίο, με βάση τα στατιστικά στοιχεία της κίνησης των εμπορικών πλοίων και των ναυτικών ατυχημάτων. Το πρόγραμμα χρηματοδοτήθηκε από τη Γενική Γραμματεία Ερευνας, συντονίστηκε από την εταιρεία Impetus με τη συμμετοχή των πιο σημαντικών φορέων της χώρας (πανεπιστήμια, ερευνητικά ινστιτούτα, εταιρείες).

**Το Εργαστήριο Θαλασσίων Μεταφορών του ΕΜΠ (ανάμεσα στους φορείς του έργου) επιχείρησε να «μετρήσει» το ρίσκο ενός ατυχήματος στο Αιγαίο: Λαμβάνοντας υπόψη την κίνηση των τάνκερ με τον νέο αγωγό, οι επιστήμονες υπολόγισαν πως, αν συγκεντρώσουμε όλα τα ατυχήματα ενός έτους σε ένα ναυτικό ατύχημα με ρύπανση, τότε αυτό το ατύχημα θα αφορούσε ένα τάνκερ γύρω στους 25.000 τόνους. Το πόσοι τόνοι πετρελαίου (από μηδέν έως όλο το φορτίο) θα καταλήξουν τελικά στο Αιγαίο είναι φυσικά θέμα συνθηκών αλλά και αντιμετώπισης από τις αρχές.

**Για να δοθεί ένα μέτρο σύγκρισης, το «Sea Diamond» μετέφερε μόλις 450 τόνους καυσίμων, δηλαδή 55 φορές λιγότερο πετρέλαιο από το πλοίο του υποθετικού σεναρίου...

Σύμφωνα με τον Θ. Τσιμπίδη, της οργάνωσης «Αρχιπέλαγος», αν από ένα τέτοιο ατύχημα (σε πλοίο 25.000 τόνων), η μισή ποσότητα πετρελαίου διέρρεε στη θάλασσα, θα αρκούσαν δύο εικοσιτετράωρα για να επεκταθεί η ρύπανση σε όλες τις Κυκλάδες...


Ν. ΛΕΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 15/04/2007


1. Όταν ο κύριος Στυλιανίδης έλεγε ότι ο αγωγός αυτός θα είναι οικολογικός αγωγός, τι ακριβώς ήθελε να πει;
2. Όταν έλεγε επίσης ότι ο αγωγός θα συμβάλει στη μείωση της κίνησης πετρελαιοφόρων, ήξερε τι έλεγε;
3. Αυτοί που λένε ότι ο αγωγός είναι εθνικός σκοπός, θεωρούν ότι πρέπει να θισιαστεί το Αιγαίο για το δικός τους εθνικό σκοπό και να ξεχάσουμε το σημαντικότερο ΕΘΝΙΚΟ έσοδο της χώρας, τον τουρισμό;

ΑΓΩΓΟΣ – Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ

Η αναμενόμενη και πολλά υποσχόμενη επίσκεψη και ανοικτή συζήτηση μεταξύ των επίσημων παραγόντων της κυβέρνησης (Υπουργείο Ανάπτυξης) και των τοπικών φορέων, έλαβε χώρα την Κυριακή που μας πέρασε. Όπως ήταν αναμενόμενο, η εκδήλωση αυτή δημιούργησε ιδιαίτερο ενδιαφέρον μιας και ήταν η πρώτη επίσημη διαβούλευση για το μείζον ζήτημα που ταλανίζει την ευρύτερη περιοχή και δεν είναι άλλο από την υλοποίηση του αγωγού Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη (BAPipeline ο διεθνής όρος του). Δεν θα σταθώ στην σημασία αλλά στην ουσία της συνάντησης, που δεν είναι άλλη από την ευκαιρία που δόθηκε σε όλους τους θεσμικούς και μη φορείς της πόλης να εκφράσουν τις απόψεις τους. Αν και ομολογουμένως πολύ καθυστερημένα, πραγματοποιήθηκε μια κοινωνική διαβούλευση, που αποτελεί θεμέλια διαδικασία κάθε δημοκρατικού πολιτεύματος. Όσοι είχαν το χρόνο και την υπομονή να παρακολουθήσουν τη συζήτηση, ομολογουμένως μιας μακρόσυρτης διαδικασίας, αποκόμισαν μια συνολική εικόνα. Ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να αφουγκραστεί κανείς τις επιθυμίες και τις απόψεις του συνόλου της τοπικής κοινωνίας μας.

Πέρα όμως από την διαδικασία τι; Αποκομίσαμε τίποτα καινούριο; Ειπώθηκε κάτι νέο; Τέθηκαν τα σημαντικά ζητήματα και κυρίως έγιναν οι ανάλογες δεσμεύσεις, τουλάχιστον στο επίπεδο των καλών προθέσεων; Αυτά τα ερωτήματα και άλλα τόσα απασχόλησαν πιστεύω το σύνολο των συμμετεχόντων, μετά το πέρας της διαβούλευσης.

Από τα όσα είχα την ευκαιρία να ακούσω, ας μου επιτραπεί μια διαπίστωση, που την θεωρώ κρίσιμη για τον τρόπο που πρέπει να προσεγγίσουμε το ζήτημα από εδώ και πέρα. Όσο και αν εμμένουν πολλοί να μεταφέρουν την συζήτηση από την φάση της διαβούλευσης για την κατασκευή στην φάση της λειτουργίας του αγωγού, η πραγματικότητα είναι λίγο διαφορετική. Την ώρα που μιλάμε υπάρχει μόνο, και το τονίζω αυτό, ένα μνημόνιο συνεργασίας, κοινώς μια στρατηγική διακρατική συμφωνία. Τίποτε άλλο τουλάχιστον σε επίσημο επίπεδο. Ας το κατανοήσουν αυτό κυρίως οι υπέρμαχοι αυτής της επένδυσης που πιστεύουν ότι όλα είναι έτοιμα προς υλοποίηση. Θα απογοητευτούν, διότι τίποτε ακόμα δεν έχει γίνει. Φάνηκε έντονα από τον τρόπο που παρουσιάστηκε το θέμα από τον εκπρόσωπο της εταιρείας Ελληνικά Πετρέλαια. Αναμάσησε τα ίδια που λέγονταν και πριν από πέντε χρόνια όταν ο αγωγός ήταν στο στάδιο της «καλής» ιδέας. Τίποτα καινούριο. Καμία πρόοδος σε επίπεδο σχεδιασμού, επίλυσης ζητημάτων διέλευσης, εγκαταστάσεων, περιβαλλοντικού σχεδιασμού κ.λ.π. Δεν είναι υπερβολικό να ειπωθεί ότι ούτε καν στα χαρτιά δεν έχει σχεδιαστεί αυτό το έργο. Εκτός και αν για λόγους σκοπιμότητας, η κυβέρνηση δεν είπε όλη την αλήθεια. Γνωρίζει πράγματα που δεν θα πρέπει να ξέρουμε; ΓΙΑΤΙ; Με ανησυχεί ακόμα και η ιδέα να συμβαίνει κάτι τέτοιο.

Και μια δεύτερη διαπίστωση. Ειπώθηκαν στη διαβούλευση τα πάντα, πλην των βασικών στοιχείων του εν λόγω μνημονίου συνεργασίας των τριών εμπλεκόμενων χωρών. Τουλάχιστον από τα κυβερνητικά στελέχη που είχαν και την ευθύνη της ενημέρωσης. Ασχολήθηκαν οι πάντες με το θα, με το τι μέλλει γενέσθαι και παραλείψανε, σκόπιμα ή όχι, να αναφερθούν στα επιμέρους στοιχεία της μοναδικής, επαναλαμβάνω, συμφωνίας για την κατασκευή του έργου. Δεν είναι κακό κατ’ ανάγκη κάτι τέτοιο αλλά δημιουργεί μια πλασματική κατάσταση της ωριμότητας του έργου. Επίσης, αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από την ουσία του ζητήματος που δεν είναι άλλος από τις βασικές διατυπώσεις του μνημονίου που θα αποτελέσουν και τις θεμέλιες αρχές της υλοποίησης του αγωγού, αν ποτέ υλοποιηθεί. Όποιος παρ’ όλα αυτά έχει την ανησυχία και αναζητήσει το κείμενο αυτό, το μελετήσει εμπεριστατωμένα και σχολαστικά, μπορεί να βγάλει κάποια ιδιαίτερα σημαντικά συμπεράσματα.

Ποιες είναι λοιπόν αυτές οι αρχές; Ας προσπαθήσουμε να αποκωδικοποιήσουμε τις σημαντικότερες. Καταρχάς, διατυπώνεται η πρόθεση κατασκευής του αγωγού με όλα τα επιμέρους συστατικά στοιχεία του (εγκαταστάσεις, χώροι αποθήκευσης κ.λ.π) όπου και οριστικοποιούνται τα ποσοστά συμμετοχής κάθε εταίρου. Η Ελλάδα συμμετέχει με 1% και όχι με 24,5% που κατά κόρον λέγεται και αυτό διότι τα Ελληνικά Πετρέλαια έχουν πάψει προ πολλού να αποτελούν κτήμα του Κράτους. Είναι προφανές ότι συζητάμε αποκλειστικά για μια καθαρά ιδιωτική επένδυση με την αρωγή των εμπλεκόμενων κρατών.

Στη συνέχεια, διατυπώνονται οι υποχρεώσεις των κρατών για διάθεση της απαραίτητης γης, παροχή ευνοϊκού τελωνειακού καθεστώτος και επίλυση θεμάτων προστασίας του περιβάλλοντος. Δηλαδή τι; Θα αναλάβει το Κράτος όλο το κόστος της περιβαλλοντικής διαχείρισης του έργου; Θα διαθέσει χρήματα για την προστασία του περιβάλλοντος και θα φροντίσει να λύσει όλα τα ζητήματα που θα προκύψουν; Με τι χρηματοδότηση; Από πού θα εξασφαλιστούν τα χρήματα; Μήπως από το Δ΄ ΚΠΣ και από το τμήμα της ενίσχυσης που δικαιούται η περιοχή; Δεν δύνεται καμία απάντηση! Το μόνο συμπέρασμα που μπορεί να βγει είναι ότι θα ανατραπεί ο έως τώρα αναπτυξιακός σχεδιασμός του τόπου που σαν κύριο στόχο έχει την κοινωνική συνοχή, την ενεργοποίηση του παραγωγικού δυναμικού του τόπου και την βιώσιμη ανάπτυξη προς όφελος κάποιας διφορούμενης επένδυσης που όχι μόνο δεν προσφέρει ως προστιθέμενη αξία στο αναπτυξιακό σύστημα της περιοχής αλλά αποτελεί και ασύμβατη δραστηριότητα με τις είδη αναπτυγμένες (αλιεία, τουρισμός κλπ);

Επίσης, σημειώνεται ότι κατά τον προσδιορισμό του ύψους των φορολογικών και μη φορολογικών καταβολών, τελών και αποζημιώσεων η Βουλγαρική και η Ελληνική πλευρά στη Συμφωνίας Διέλευσης θα λάβουν υπόψη τα αποτελέσματα της τεχνικοοικονομικής μελέτης καθώς και το ότι οι όροι της μεταφοράς του πετρελαίου μέσω του Αγωγού Πετρελαίου πρέπει να είναι ανταγωνιστικοί σε σχέση με τις άλλες διόδους μεταφοράς πετρελαίου στην περιοχή. Δηλαδή τι; Αν μειωθούν οι διεθνείς τιμές πετρελαίου και κριθεί ότι ο αγωγός δεν είναι αποδοτικός θα χρειαστεί να βάλουμε χρήματα και από την τσέπη μας; Προφανώς, είναι λίγο υπερβολική η συγκεκριμένη άποψη αλλά κρύβει μια μεγάλη αλήθεια. Τα τέλη διέλευσης, ακόμα και αυτά που έχουν ανακοινωθεί (1€ ανά τόνο), ποσό αστείο και για σχολιασμό αν λάβουμε υπόψη το μέγεθος της επένδυσης και της οικονομικής της απόδοσης, δεν είναι εξασφαλισμένα! Θα εξαρτώνται από τις διεθνής συνθήκες της αγοράς και από τον τεχνικοοικονομικό σχεδιασμό της επένδυσης. Δίνεται, με λίγα λόγια, η δυνατότητα στους επενδυτές να καθορίζουν οι ίδιοι το ύψος των τελών, χωρίς καμία εξασφάλιση κάποιας τουλάχιστον ελάχιστης ανταποδοτικής αποζημίωσης με αντικειμενικά κριτήρια όπως ποσοστό επί των κερδών, φορολόγηση κύκλου εργασιών κλπ που ισχύουν σε όλες τις δραστηριότητες. Αυτά για κάποιους που σπεύσανε να αγοράσουν μεγάλα καλάθια.

Δεν σχολιάζω παραπάνω το συγκεκριμένο μνημόνιο και αφήνω τα συμπεράσματα σε εσάς. Σας προτρέπω μόνο να το διαβάσετε με σχολαστικότητα και προσοχή. Μια τελευταία παρατήρηση. Το Κράτος έχει κάθε λόγο και δικαίωμα να στηρίζει με διάφορα μέτρα την επιχειρηματική δραστηριότητα και να κατευθύνει την ανάπτυξη σε ένα τόπο, αλλά πάντα χρησιμοποιώντας ένα πλαίσιο συγκεκριμένων κανόνων που ισχύουν για όλους. Χρηματοδοτήσεις, φοροαπαλλαγές κ.λπ, είναι κάποια από τα πιο διαδεδομένα μέτρα, αλλά από όσο γνωρίζω, μόνο στις λεγόμενες «αποικιοκρατικές συμβάσεις» των πάλαι ποτέ Αυτοκρατοριών πραγματοποιούνταν τέτοιες ανισοβαρείς συμφωνίες. Ίσως να ενοχλήσει αυτή η άποψη ορισμένους, αλλά προσωπικά πιστεύω ότι δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα.

Θα χρησιμοποιήσω ως επίλογο τα λόγια του βουλευτή Έβρου κ. Ντόλιου ο οποίος ανέφερε σε μια αποστροφή του λόγου του στην σύσκεψη, και να με συγχωρήσει αν δεν τα μεταφέρω ορθά, τα εξής: «έχουμε ένα ωραίο σπίτι, με αυλή που βλέπει στην θάλασσα και δεχόμαστε να το δανείσουμε, να επωμιστούμε τις επικείμενες επιπτώσεις, να το θυσιάσουμε, χωρίς να μας παρασχεθεί καμία δέσμευση για την περιβαλλοντική προστασία που απαιτείται και όλα αυτά για να μεταφέρουν οι Ρώσοι τα πετρέλαια τους στην Ευρώπη». Αν και στο επίπεδο της φιλολογίας (θυμίζω ότι ο εν λόγω βουλευτής, αντίθετα με ότι υποστηρίζει, ψήφισε την επικύρωση της συμφωνίας στη βουλή όπως και το σύνολο του κόμματος του), ειπώθηκε μια μεγάλη αλήθεια.

Κωστας Πορτοκαλίδης

Τα λοιπά σχόλια δικά σας …

Ο kortomalteze είπε...

Η αλήθεια αρχίζει και επιπλέει σαν το πετρέλαιο...
Με λύπη διαπίστωσα την Κυριακή ότι ένας από τους πιο σοβαρούς φορείς της περιοχής μας, είναι η Οικολογική Εταιρεία. Με τιμά που ανήκω ντρέπομαι όμως για τους θεσμοθετημένους φορείς που μίλησαν στον υπουργό, χωρίς να έχουν πάρει επίσημα θέση οι διοικήσεις τους, τα δημοτικά συμβούλια, το νομαρχιακό συμβούλιο. Ο νομάρχης ετοίμασε και υπόμνημα, ενώ η αντιπολίτευση κατείχε θέση βουλευτή, με το μυαλό στις ερχόμενες εκλογές!!!
Κοινώς κανείς δεν αγγίζει την καυτή πατάτα ( ή ελληνιστή δεν δεσμεύεται), παίρνοντας θέση για το ζήτημα του αγωγού (δεσμεύτηκε όμως ο υπουργός για ξένο τόπο!!!). Επομένως όλοι μίλησαν εκφράζοντας προσωπικές απόψεις (;), άρα πως όλοι οι φορείς είναι σύμφωνοι;
Η ΟΕΕ είχε πάρει θέση για το θέμα αυτό, με δελτία τύπου, με επίσημη απόφαση και υπόμνημα στο δημοτικό συμβούλιο κ.α.
Την έλευση του υπουργού θα την αφήσω ασχολίαστη, γιατί από αντί για σοφότεροι, διαπιστώσαμε ότι γίναμε κωφώτεροι. Δεν ακουγόμαστε αγαπητοί μου. Οι παρωπίδες και οι ωτοασπίδες έχουν την τιμητική τους, τον καιρό αυτό. Κατά τα άλλα δημοκρατία ο πολίτευμα.
Εφημερίδες ανέφεραν ότι η ΟΕΕ ζήτησε δεσμέυσεις, ενώ εμένα μου φάνηκε πως ήταν το μεγαλύτερο όχι μετά από αυτό του Μεταξά (28 Οκτωβρίου, για τους ανιστόρητους). Ενώ το συμπέρασμα της επίσκεψης ήταν ότι καλό το περιβάλλον, αλλά όλοι θέλουμε τον αγωγό (οι παρωπίδες και οι ωτοασπίδες που λέγαμε).
Μετά την χθεσινή εκπομπή (χωρίς φόβο και πάθος, θα πω την άποψή μου), φάνηκε ότι ο δήμαρχος μας κάνει πετρελαιούπολη (με όλα τα κακά - ο ίδιος το είπε), άρα να πάρουμε τα λεφτά. Σαν φαβελα του Ρίο αισθάνομαι, με το που δω ξένο ορμάω σαν επαίτης, και ζητάω.
1) ο Κολλιός έβγαλε τα σπασμένα της προηγούμενης 4ετίας.
2) Ο δήμαρχος είναι γυμνός.
3) Ο Στυλιανίδης επιμένει για πράσινο αγωγό.
4) ο νομάρχης μιλά μόνο στις πλάτες του υπουργού.

Όλοι οι χειροκροτητές, δεν έχουν επιχειρήματα. Ούτε θέσεις εργασίας, ούτε αντισταθμιστικά, ούτε προστασία του περιβάλλοντος.
Κρίμα και πίστευα ότι γλίτωσα τον Ασπρόπυργο, φεύγοντας από την Αθήνα.

2 Μαΐου 2007

Δεν γίναμε... "σοφώτεροι"

Σε άρθρο της με θέμα Δεν γίναμε... "σοφώτεροι", η εφημερίδα "Ελεύθερη Θράκη" παραθέτει τα συμπεράσματά της από το διευρυμένο νομαρχιακό συμβούλιο που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Κυριακή. Συμφωνώ και επαυξάνω με τον τίτλο του άρθρου. Δεν μπορείς να γίνεις "σοφότερος" όταν ακούς τα ίδια πράγματα που έχεις ακούσει εκατοντάδες φορές. Κυρίως όμως δεν μπορείς να βγεις σοφότερος από μία συνάντηση κατά την οποία τα περισσότερα επιχειρήματα ήταν στην ουσία "μη επιχειρήματα" (για να μην αναφέρουμε τα γελοία που ακούστηκαν για "οικολογικό αγωγό" και άλλα τραγελαφικά).
Αφού η σαφώς θετικά προσκείμενη στην κατασκευή του αγωγού "Ελεύθερη Θράκη" λέει αυτά τότε τι θα έπρεπε να πουν οι αρνητές του αγωγού;

Είμαστε σε προεκλογική περίοδο και τα επιχειρήματα της κυβέρνησης θα είναι στο επίπεδο των υποσχέσεων που μοιράζονται δεξιά και αριστερά αυτή τη χρονιά, δηλ. "ανάπτυξη", "ανάπτυξη", "ανάπτυξη". Αλλά ποια ανάπτυξη εννοούν;
Καλομελέτα και σου 'ρχεται (κατακέφαλα) η ανάπτυξη...

LINK: http://elthraki.evros.gr/default.asp?nc=271&id=3635

Τοποθέτηση της Νομαρχίας Έβρου

Στο διευρυμένο νομαρχιακό συμβούλιο που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 29 Απριλίου στο "Θράκη Παλλάς", παρουσία του υπουργού ανάπτυξης κ.Σιούφα με κεντρικό θέμα τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρύπολη, δόθηκε η ευκαιρία στους τοπικούς φορείς να εκφράσουν τις απόψεις τους και να θέσουν ερωτήματα για το συγκεκριμένο έργο. Από το ρεπορτάζ της εφημερίδας "Γνώμη" θα απομονώσω την τοποθέτηση του νομάρχη Έβρου κ. Ζαμπουνίδη:

"Στην τοποθέτησή του ο Νομάρχης Έβρου κ. Νίκος Ζαμπουνίδης παρουσίασε την αποτελούμενη από δέκα βασικά σημεία, σύνοψη των θέσεων της νομαρχίας για τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη. Τα σημεία αυτά είναι:
1. Ο αγωγός ενισχύει τη χώρα και τον Έβρο. [1]
2. Ο νομός επιδιώκει να μεγιστοποιήσει τη συμμετοχή του στον αγωγό. [2]
3. Οι επιπτώσεις του αγωγού στο νομό Έβρου απαιτούν έρευνα και σχεδιασμό διαχείρισης. [3]
4. Η σχεδίαση, η κατασκευή και η λειτουργία του αγωγού οφείλουν να αντιμετωπίζουν τους κινδύνους και να αποτρέπουν απειλές για το φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον του Έβρου [4]
5. Η νομαρχία και ο νομός θα προχωρήσουν στο στρατηγικό και επιχειρησιακό σχεδιασμό διαχείρισης του αγωγού για λογαριασμό των τοπικών κοινωνιών του Έβρου. [5]
6. Η νομαρχία και ο νομός θα προετοιμαστούν για να συμβάλουν παραγωγικά στην επιτυχή για το νομό διαμόρφωση της συμφωνίας διέλευσης. [6]
7. Η νομαρχία και ο νομός θα προχωρήσουν σε προγραμματισμό και σχεδιασμό οργανωμένης στήριξης παραλαβής και διαχείρισης του δημόσιου διαλόγου για τον αγωγό στις τοπικές κοινωνίες και τις ενώσεις πολιτών του Έβρου με γενική και ειδική προοπτική διερεύνησης (Foresight) για τον αγωγό. [7]
8. Η Πολιτεία, κεντρική κυβέρνηση και αυτοδιοίκηση, οφείλουν να προχωρήσουν στον πολιτικό σχεδιασμό, στήριξη του αγωγού στο νομό. [8]
9. Κεντρικοί στόχοι του πολιτικού σχεδιασμού στήριξης του αγωγού στο νομό είναι:
- Η δημιουργία κοινωνικής σύγκλισης σε συγκεκριμένα μέτρα διάχυσης των ωφελημάτων από τη λειτουργία του αγωγού και την αποτελεσματική αντιμετώπιση των κινδύνων από αυτή και την επίτευξη κοινωνικής συναίνεσης [9]
- Η δημιουργία της μέγιστης δυνατής πολιτικής πλειοψηφίας στη βάση πολιτικών κατευθύνσεων, δεσμεύσεων, όρων και προϋποθέσεων λειτουργίας του αγωγού και η επίτευξη πολιτικής στήριξης. [10]
10. Η νομαρχία επιδιώκει ο Έβρος με τον αγωγό να γίνει στρατηγικός εταίρος στην ανάπτυξη και να αποτελεί καινοτόμο δύναμη στη Θράκη στην Ευρώπη και στον κόσμο. [11]
Σύμφωνα με τον κ. Ζαμπουνίδη από τώρα και στο εξής οποιοδήποτε στοιχείο προκύπτει σχετικά με τον αγωγό θα δημοσιεύεται είτε αυτό είναι θετικό είτε αρνητικό. [12] Στόχοι της μελέτης που θα καταρτίσει η Νομαρχία Έβρου θα είναι η διερεύνηση, η διεκδίκηση και η συμμετοχή."

Εφόσον ο κ. υπουργός "αρνήθηκε" να δώσει σαφείς απαντήσεις, ας επιχειρήσω να δώσω εγώ. Αν αυτά που θα διαβάσετε σας φαίνονται γενικόλογα και αόριστα, θα έπρεπε να είστε παρόντες στη συνάντηση με τον κ. Σιούφα και θα καταλαβαίνατε τι πραγματικά σημαίνει γενικολογία και ασάφια, από τα λόγια του υπουργού.:
[1]: Πως ένα έργο που θα αποφέρει έσοδα, το πολύ, 20 εκ. στο κράτος το χρόνο, αποτελεί "Έργο Εθνικού Συμφέροντος", τη στιγμή που το δημόσιο έλλειμμα της χώρας βρίσκεται στα 676 εκ. ευρώ για το έτος πρώτο τρίμηνο του 2007, παραμένει ένα ερώτημα προς διερεύνηση. Τα μεγέθη μιλάνε από μόνα τους.
Σχετικό link: http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=798617&lngDtrID=251
[2]: Ας μας εξηγήσει ο κ. Ζαμπουνίδης τι ακριβώς σημαίνει αυτό. Συμμετοχή σε ποιο πράγμα; Στα κέρδη μιας ιδιωτικής εταιρίας; Ας μη ξεχνάει ο νομάρχης ότι τα τέλη διέλευσης του πετρελαίου από τον αγωγό θα κατευθύνονται στην κεντρική διοίκηση του κράτους και κατόπιν αυτό, με αδιευκρίνιστο τρόπο και λογική, θα κατανέμει το μεγαλύτερο μέρος του στους τρεις νομούς της Θράκης (και όχι μόνο στον Έβρο). Όμως πίσω έχει η αχλάδα την ουρά: όταν θα γίνει γνωστό ότι αυτά τα "αντισταθμιστικά οφέλη" θα διατίθενται για υποστηρικτικά του αγωγού έργα και όχι για αναπτυξιακά, τότε θέλω να δω τις αντιδράσεις των "αναπτυξιολόγων" μας...
[3]: ...άρα παραδεχόμαστε καταρχήν ότι θα υπάρχουν επιπτώσεις και προσπαθούμε να δούμε ποιες είναι αυτές και πως θα τις διαχειριστούμε (ενώ στα σοβαρά κράτη της δύσης πρώτα διερευνούν τις πιθανές επιπτώσεις των σχεδίων τους και μετά τα υλοποιούν, το αντίθετο δηλαδή από τις μπανανίες). Και ρωτώ ο αφελής: Θα κάνει ένα έργο κάποια ιδιωτική επιχείρηση και εμείς θα τρέχουμε να συμμαζέψουμε τα ασυμμάζευτα της επιχείρησης αυτής (ενώ θα έπρεπε να το κάνει η ίδια;). Και με τίνος τα λεφτά; Μα με τα δικά μου και τα δικά σου αναβαθμισμένε Εβρίτη (το 'πιασες το υπονοούμενο;)...
[4]: Βλεπείς λοιπόν ότι το έργο κρύβει κινδύνους. Το λένε και οι ίδιοι οι χειροκροτητές του. Τί σημαίνει όμως ανθρωπογενές περιβάλλον; (εάν υποθέσω ότι ξέρουμε τι σημαίνει φυσικό και δε μας νοιάζει απ' ότι φαίνεται...). Να σου θυμίσω φίλε Εβρίτη ότι σε απόσταση αναπνοής από την πόλη σου - ανάμεσα στην Αμφιτρίτη και τη Μαΐστρο - θα χτιστούν δεξαμενές, εν δυνάμει επικίνδυνες, που θα περιέχουν 450.000 τόνους αργό πετρέλαιο. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι, αν υποθέσουμε ότι θα τηρηθεί και το τελευταιο κόμμα των περιβαλλοντικών κανονισμών, θα αναγκαστείς να εγκαταλήψεις υποχρεωτικά την κατοικία σου - εάν βρίσκεσαι σε ακτίνα 3 χιλιομέτρων από τις εγκαταστάσεις αυτές. Αλλά επειδή και εσύ πιστεύεις ότι δεν θα γίνει κάτι τέτοιο τότε μήπως σημαίνει ότι ο νόμος δε θα τηρηθεί τελικά κατά γράμμα; Τότε εάν δεν τηρηθεί σε αυτή την περίπτωση, γιατί να τηρηθεί και στις άλλες παραμέτρους/εγκαταστάσεις του έργου; Ενιαίο δεν θεωρείται ή κάνω λάθος; Άρα...
[5]: Φίλε μου μη τρως το κουτόχορτο. Ο νομός μας δεν έχει κανένα λόγο στη διαχείρηση του έργου. Όταν θα γίνει η παραχώρηση της γης (ελληνικής ακόμη) στην κοινοπραξία και εσύ που είχες αυτό το κομμάτι δεν θα καταλαβαίνεις γιατί δεν πρέπει να ξαναπλησιάσεις κοντά, θα είναι πολύ αργά για να σου επιστραφούν τα κεκτημένα. Ο υπουργός είπε ότι η γη θα ξαναεπιστραφεί στους καλλιεργητές. Αν δεν τηρηθεί αυτή του η δέσμευση, εσύ τι "δεσμεύεσαι" να κάνεις; Τίποτα όπως και τώρα; Κάποιος έχει πει κάποτε ότι "παθαίνουμε ότι μας αξίζει". Αυτό να το θυμάσε...
[6]: Αυτός ο νομάρχης μας τρέφει αυταπάτες ή αυτά του είπανε να λέει; Κύριε νομάρχη:
Αυτή τη στιγμή που τα λες αυτά, συστήνεται εταιρία με έδρα το Λουξεμβούργο για να εκτελέσει και να διαχειριστεί το έργο. Σε έχουνε καλέσει; Σε ρωτήσανε για τους όρους της συμφωνίας; Να σου θυμίσω ότι το 1% του έργου το "κατέχει" το ελληνικό δημόσιο και όχι η νομαρχία Έβρου. Εσύ θα βάλεις την υπογραφή σου στην τελική συμφωνία για τυπικούς λόγους!
[7]: Μια τόσο πολύπλοκη διατύπωση προσπαθεί να κρύψει την πραγματική πρόθεση της τοπικής εξουσίας: Να μη γίνει ουσιαστικός διάλογος και να μην αντιπροσωπευθεί το σύνολο των πολιτών. Σαν πολιτική υπόσχεση μου μοιάζει παρά σαν καθαρή και "αγνή" πρόθεση. Διάλογος ανάμεσα σε υποστηρικτές προβλέπω να γίνει και τίποτα περισσότερο. Ελπίζω να διαψευσθώ.
[8]: Γι' αυτό δεν αμφιβάλλω καθόλου. Εξάλλου τα δύο μεγάλα κόμματα και σχεδόν όλοι οι τοπικοί παράγοντες πανηγυρίζουν για τον αγωγό. Άρα πρέπει και να τον στηρίξουν.
[9]: Αυτό δυστυχώς είναι και το δυσκολότερο κομμάτι της υπόθεσης. Συγνώμη αλλά με τη λογική με την οποία προσπαθούν να προσεγγίσουν την "υπόθεση Αγωγός" οι πολιτικοί μας, να μου επιτρέψουν να μη συνενέσω. Όταν δε με ρωτήσανε για το εάν επιθυμώ να κατασκευαστεί κάτι τέτοιο στην περιοχή μου, παρόλο που τους το ζητούσα, τότε δεν είμαι πρόθυμος να συγκλίνει η άποψή μου. Αλλά η άποψή μου και όσων διαφωνούν με τον αγωγό είναι "επικίνδυνη" και "επιζήμια" για το έθνος. Κάπως έτσι επιχειρούν να μας παγιδέψουν και να στρέψουν τον υπόλοιπο κόσμο εναντίον μας. Μυρίζει "εμφύλιος" και δεν μου το βγάζετε από το μυαλό.
[10]: Και πάλι αυτό είναι αυτονόητος στόχος αλλά και σίγουρη πρακτική, να επιδιώκεις πολιτική συνένεση από τα κόμματα/πολιτικές παρατάξεις που στηρίζουν τον αγωγό. Ο νομάρχης θέλει να βαδίζει σε σίγουρα μονοπάτια... Που καιρός για εκπλήξεις και προβλήματα.
[11]: Πρόσεξες; Γινόμαστε καινοτόμος δύναμη παγκοσμίως!!! Με ποιές προϋποθέσεις άραγε; Με τα ψίχουλα που θα μας στέλνει η κυβέρνηση; (όποια κι αν είναι τότε, μην αμφιβάλεις). Βρε, ας γίνει ο αγωγός και "...όπως θα ακούγεται στα διεθνή χρηματιστήρια το Τόκιο και η Νέα Υόρκη έτσι τώρα θα ακούγεται και η Αλεξανδρούπολη"!! Όποιος βρει ποιος έχει πει αυτό το απίστευτο επιχείρημα για να μας πείσει για τα οφέλη του αγωγού κερδίζει 8 μέρες κατασκήνωση στο Δέλτα του Νίγηρα...
[12]: Λοιπόν κύριε νομάρχη, αυτή είναι μεγάλη κουβέντα και θα ήθελα να μου πεις τι επιπτώσεις θα έχεις ΕΣΥ εάν δεν τηρήσεις αυτές τις δεσμεύσεις σου. Γιατί προβλέπεται να συγκαλύψεις (εσύ και πολλοί άλλοι) τις "εκπλήξεις" που θα μας επιφυλάσσει η τελική συμφωνία του αγωγού. Το βίντεο από τη συνάντηση με τον κ. Σιούφα θα είναι αδιάψευστος μάρτυρας. Οψόμεθα για τις υποσχέσεις σου και αμφιβάλλουμε πολύ για την τήρησή τους.

Εις το επανιδείν