Στρατηγικό Όραμα ή Στρατηγική Σύγχιση?

Το άρθρο που θα διαβάσετε παρακάτω δημοσιεύτηκε από το Ινστιτούτο Hudson της Αμερικής (μιας ανεξάρτητης [?] οργάνωσης πολιτικής έρευνας) και αναδημοσιεύτηκε από το περιοδικό της Αλάσκα National Review στην online έκδοσή του. Μια άποψη ενός ερευνητή του ιδρύματος που θα πρέπει να μας βάλει σε σοβαρές σκέψεις για τον εθνικό/στρατηγικό σκοπό της κατασκευής του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη και να μην θεωρούμε δεδομένη οποιαδήποτε υπόσχεση για δήθεν σταθερότητα στην περιοχή που θα φέρει αυτός.


14 Μαρτίου 2007

Πρέπει η Ελλάδα να προχωρήσει στην αποδοχή ενός αγωγού πετρελαίου από τη Ρωσία;

Ήδη, σχεδόν ο καθένας στην Ευρώπη γνωρίζει τη χρήση της ενέργειας από τη Ρωσία ως πολιτικό όπλο. Ακόμα κι έτσι, δεδομένου ότι η ΕΕ αγωνίζεται να φθάσει σε μια κοινή θέση απέναντι στη Ρωσία, το Κρεμλίνο είναι έτοιμο να επεκτείνει τον έλεγχό του επί της ελληνικής και βουλγαρικής ενεργειακής υποδομής - μια άλλη δυσοίωνη εξέλιξη στη σχέση μεταξύ της Ρωσίας και της ΕΕ.

Το επερχόμενο ταξίδι Προέδρου Πούτιν στην Αθήνα αυτή την εβδομάδα φέρνει την ελληνική ηγεσία σε μια δύσκολη κατάσταση. Η Ελλάδα αναμένεται να εγκρίνει το υποστηριζόμενο από τη Ρωσία σχέδιο για τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης (Μ-Α). Εάν επιτρέπει στη Μόσχα για να δημιουργήσει ένα τέτοιο πολύτιμο προτέρημα υποδομής, το οποίο θα ανήκει κατά 51% στη Ρωσία, η Αθήνα διακινδυνεύει όχι μόνο την ενεργειακή ασφάλειά της, αλλά ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επιπλέον, η κατασκευή του Μ-Α θα επιφέρει ένταση στις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας.

Η Ελλάδα πρέπει αντ' αυτού να πάρει την πολιτικά δύσκολη αλλά στρατηγικά σοφή απόφαση να αναβάλλει το πρόγραμμα, διατηρώντας κατά συνέπεια την κυριαρχία της, συμβάλλοντας στην ευρωπαϊκή ενεργειακή ασφάλεια, και συντηρώντας την αυστηρά σημαντική ενεργειακή συνεργασία που αναπτύσσει με την Τουρκία.
Στο ζήτημα είναι δύο συνδεδεμένα προγράμματα: ο αγωγός πετρελαίου Μ-Α και (TGI) ο αγωγός φυσικού αερίου Τουρκίας-Ελλάδας-Ιταλίας. Και για τους δύο, υπάρχουν οι τρόποι να συνεργαστούν έτσι που θα ωφελούσαν την ευρωπαϊκή ενεργειακή ασφάλεια και τη διαφοροποίηση από τη Ρωσία.

Όλο και μεγαλύτεροι όγκοι πετρελαίου από τη Ρωσία και την Κασπία ρέουν στη Μαύρη Θάλασσα και μέσω των τουρκικών στενών στις παγκόσμιες αγορές. Δεδομένου ότι αυτή η επικίνδυνα στενή και κορεσμένη υδάτινη οδός δεν μπορεί να χειριστεί περισσότερη κυκλοφορία πετρελαιοφόρων, όλοι συμφωνούν ότι υπάρχει ανάγκη για τουλάχιστον έναν ακόμη αγωγό παράκαμψης. Υπάρχουν έτσι διάφορες ανταγωνιστικές προτάσεις για την ανάπτυξη των διαδρομών εξαγωγής, από την Ουκρανία, τη Ρουμανία, τη Βουλγαρία, και την Τουρκία. Από αυτές, εντούτοις, μόνο η βουλγαρική διαδρομή υποστηρίζεται άμεσα από το Κρεμλίνο.

Ο αγωγός Μ-Α, που θα αρχίζει στο βουλγαρικό λιμένα του Μπουργκάς της Μαύρης Θάλασσας και θα καταλήγει στην Αλεξανδρούπολη στην ελληνική ακτή του Αιγαίου, είναι ακόμα ένα ρωσικό πρόγραμμα που αναλαμβάνεται όχι σε εμπορική βάση, αλλά αυστηρά για πολιτικούς λόγους. Μερικές επιχειρήσεις έχουν πιεστεί από τη Ρωσία για να υποστηρίξουν τον αγωγό ενάντια στη θέλησή τους. Αν και η ελληνική κυβέρνηση φαίνεται να θεωρεί ότι χρειάζεται αυτον τον αγωγό για στρατηγικούς λόγους, ο αγωγός απλώς και μόνο θα βλάψει ελληνικά -και ευρωπαϊκά- συμφέροντα.

Ο αναπληρωτής Υπουργός της βιομηχανίας και της ενέργειας Andrei Dementiyev, συντονιστής της Ρωσίας για το πρόγραμμα Μ-Α, δήλωσε σαφώς στην αρχή αυτού του μήνα: "...με Transneft ως χειριστή αυτού του αγωγού, προβλέπουμε ότι ο Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη θα ήταν ένα de facto μέρος του συστήματος αγωγών μας." Ενώ αγωνίζεται η ΕΕ να βρεί μια κοινή θέση στη συνεργασία με τη Ρωσία, εάν δύο από τα μέλη της -Ελλάδα και Βουλγαρία- δίνουν τον έλεγχο των αγωγών τους στη Ρωσία, θα έβλαπταν την αλληλεγγύη της ΕΕ. Επειδή η ελληνική κυβέρνηση φαίνεται να εγκλωβίζεται στο να θεωρεί ότι χρειάζεται απολύτως αυτόν τον αγωγό, έχει συμφωνήσει με τους όρους που θα τον αφήσουν υπό ρωσικό έλεγχο.

[8] Επιπλέον, προκειμένου να εξασφαλιστεί το πετρέλαιο για τον αγωγό, η Ελλάδα πρέπει να συμφωνήσει να δεχτεί τη συμμετοχή του ρωσικού μονοπωλίου φυσικού αερίου της Gazprom στον ξεχωριστό αγωγό TGI -που θα ανέτρεπε εξ ολοκλήρου την ανάγκη για μη-Ρωσική διαδρομή φυσικού αερίου στην Ευρώπη. Ο TGI είναι ένα -κοινού οφέλους- πρόγραμμα μεταξύ της Τουρκίας και της Ελλάδας που θα παραδίδει Αζέρικο αέριο στις αγορές της ΕΕ. Θεωρώντας τεράστια την ανάγκη της Ευρώπης για αποθέματα ενέργειας (συγκεκριμένα αερίου), και λαμβάνοντας υπόψη την βασισμένη στον εκφοβισμός ενεργειακή πολιτική της Ρωσίας έναντι της ΕΕ, η πρόσβαση σε μια εναλλακτική πηγή αερίου είναι εξαιρετικά σημαντική. Ο TGI σημειώνει ήδη σημαντική πρόοδο, και μέχρι το τέλος αυτού του έτους το Αζερμπαϊτζάν θα αρχίσει ήδη να στέλνει μικρούς όγκους αναγκαίου αερίου στην Ελλάδα μέσω του TGI. Σε εννέα έτη το Αζερμπαϊτζάν θα μπορεί να εξαγάγει το ένα τρίτο αυτών που η Ρωσία στέλνει αυτήν την περίοδο στην Ευρώπη. Αυτός ο σημαντικός όγκος θα ελευθέρωνε την ΕΕ σε σημαντικό βαθμό από την κυριαρχία της Μόσχας.

Εάν η Ελλάδα προχωρήσει με τον αγωγό Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης, θα οδηγήσει στην ένταση με την Τουρκία, η οποία αντ' αυτού προτιμά τη παρακαμτήρια διαδρομή Σαμσούντα- Τσεϊχάν. Στην προσπάθειά της να μειώσει την κυκλοφορία βυτιοφόρων μέσω των στενών, η Τουρκία η ίδια εξέτασε μια ακόμα συντομότερη παράκαμψη αγωγού που θα κατέληγε στο Αιγαίο, αλλά την εγκατέλειψε εν μέρει λόγω διαφόρων περιβαλλοντικών κινδύνων. Αναπτύσσει τώρα ένα πολύ μακρύτερο αγωγό πετρελαίου που θα έφερνε το πετρέλαιο στο μεσογειακό λιμάνι του Τσεϊχάν.

Η Ελλάδα πρέπει να έχει στρατηγική: δεν χρειάζεται τον αγωγό Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη, ειδικά όχι με τον τρόπο που είναι σχεδιασμένος, αλλά χρειάζεται τον αγωγό αερίου TGI, ο οποίος εξαρτάται από τη συνεργασία της με την Τουρκία.

Όπως έχουμε δει πριν στη Λιθουανία, στην Πολωνία, και αλλού, η ιδιότητα του μέλους της ΕΕ και του ΝΑΤΟ δεν είναι επαρκείς για να προστατεύσουν μια χώρα από τη ρωσική πίεση. Τώρα που συμβαίνει πάλι αυτό με το βασικό σύμμαχο του ΝΑΤΟ και μέλος της ΕΕ, την Ελλάδα, η υπερατλαντική συμμαχία θα πει τελικά "αρκετά";

Η ουκρανική κρίση με το φυσικό αέριο, τον Ιανουάριο του 2006, έφερε την ενεργειακή ασφάλεια στην πρώτη γραμμή της ημερήσιας διάταξης της ΕΕ, ξυπνώντας τελικά ευρωπαϊκά έθνη από την απάθεια που δείχνανε προς τη Ρωσία για πολλά χρόνια. Σε ένα σημάδι ελπίδας, οι ηγέτες της ΕΕ υπό την ηγεσία της γερμανίδας καγκελαρίου Άνκελας Μέρκελ, άρχισαν να θέτουν αυτήν την νέα προσέγγιση όταν την προηγούμενη εβδομάδα στις Βρυξέλλες συμφώνησε σχετικά με τα μέτρα για να ενισχυθεί η Ευρώπη ώστε να μειώσει την εξάρτησή της από τη Ρωσία εώς το 2020. Ακόμη, όσο αισιόδοξα κι αν είναι, τέτοια μέτρα δεν μπορούν ποτέ να είναι αληθινά αποτελεσματικά εάν ένα κράτος μέλος μπορεί να τα υπονομεύσει. Εάν η Ελλάδα δεν λάβει τη σωστή απόφαση την προσεχή εβδομάδα, θα παραδώσει στο Κρεμλίνο ένα βασικό κομμάτι της ενεργειακής υποδομής της ΕΕ - μετατρέποντας αυτό το στρατηγικό όραμα σε μία στρατηγική σύγχιση.

- Ο Zeyno Baran είναι ανώτερος συνεργάτης στο ίδρυμα Hudson και διευθυντής του κέντρου του ιδρύματος για την ευρασιατική πολιτική, όπου ο Dimitris Apokis, ο οποίος συνυπογράφει αυτό το άρθρο, είναι βοηθός συνεργάτης.



Εδώ μπορείτε να διαβάσετε το αυθεντικό κείμενο στα αγγλικά:


March 14, 2007 12:00 AM

Greece should pass on accepting an oil pipeline from Russia?.

By Zeyno Baran & Dimitris Apokis

By now, almost everyone in Europe is aware of Russia’s use of energy as a political weapon. Even so, as the EU struggles to reach a common stance toward Russia, the Kremlin is about to extend its control over Greek and Bulgarian energy infrastructures—another ominous development in the relationship between Russia and the EU.

President Putin’s upcoming trip to Athens this week places the Greek leadership in a difficult situation. Greece is expected to approve the Russia-backed Burgas-Alexandroupolis (B-A) oil-pipeline project. If it permits Moscow to create such a valuable infrastructure asset, which will be 51 percent owned by Russia, Athens risks undermining not only its own energy security, but that of the entire European Union. Furthermore, the construction of B-A would strain Greece-Turkey relations.

Greece should instead take the politically difficult but strategically wise decision to shelve the project, thus maintaining its sovereignty, contributing to European energy security, and preserving the critically important energy partnership that it is developing with Turkey.

At issue are two interlinked projects: the B-A oil pipeline and the Turkey-Greece-Italy (TGI) gas pipeline. On both, there exist ways to cooperate that would benefit European energy security and diversification away from Russia.

Increasingly large volumes of oil from Russia and the Caspian flow into the Black Sea and through the Turkish straits to world markets. Since this dangerously narrow and congested waterway cannot handle more oil-tanker traffic, all agree that there is need for at least one bypass pipeline. There are thus several competing proposals for the development of Black Sea export routes, from Ukraine, Romania, Bulgaria, and Turkey. Of these, however, only the Bulgarian route is directly backed by the Kremlin.

B-A, which would begin in the Bulgarian Black Sea port of Burgas and end at Alexandroupolis on the Greek Aegean coast, is yet another Russian project undertaken not on a commercial basis, but strictly for political reasons. Some companies have been pressured by Russia to support B-A against their will. Although the Greek government seems to believe that it needs this pipeline for strategic reasons, the pipeline will only damage Greek—and European—interests.

Deputy Minister of Industry and Energy Andrei Dementiyev, Russia’s coordinator for the B-A project, stated clearly at the beginning of this month, “With Transneft as the operator of this pipeline, we envisage that Burgas-Alexandroupolis would be a de facto part of our own pipeline system.” While the EU is struggling to come up with a common position in working with Russia, if two of its members—Greece and Bulgaria—give control of their pipelines to Russia, they would be damaging EU solidarity. Because the Greek government seems to be locked into thinking it absolutely needs this pipeline, it has agreed to terms that will leave it under Russian control.

Furthermore, in order to secure oil for B-A, Greece may have to agree to accept the participation of the Russian natural-gas monopoly Gazprom in the separate TGI pipeline—which would entirely negate the whole purpose of a non-Russian gas transit route to Europe. TGI is a win-win project between Turkey and Greece that will deliver Azeri gas to EU markets. Considering Europe’s tremendous need for energy supplies (specifically gas), and in light of Russia’s intimidation-based energy policy towards the EU, access to an alternative source of gas is extremely important. TGI is already making real progress, and by the end of this year Azerbaijan will already start sending small volumes of much-needed gas to Greece via TGI. In nine years Azerbaijan could export one-third of what Russia currently sends to Europe. This significant volume would free the EU to a considerable extent from Moscow’s grip.

If Greece goes ahead with the B-A pipeline, it will lead to tension with Turkey, which prefers the Samsun-Ceyhan bypass route instead. In its attempt to reduce tanker traffic through the Straits, Turkey itself considered an even shorter bypass oil-pipeline that would end in the Aegean, but dropped it in part due to a number of environmental risks. It is now developing a much longer oil pipeline that would bring oil to the Mediterranean port of Ceyhan.

Greece needs to be strategic: it doesn’t need the B-A pipeline, especially not the way it is structured, but it does need the TGI gas pipeline, which is dependent on cooperation with Turkey.

As we have seen before in Lithuania, Poland, and elsewhere, EU and NATO memberships are not sufficient to protect a country from Russian pressure. Now that this is happening again with key EU member and NATO ally Greece, will the transatlantic alliance finally say “enough”?

The Ukrainian gas crisis in January 2006 brought energy security to the forefront of the EU agenda, finally awakening European nations from the apathy they exhibited towards Russia for many years. In a sign of hope, the EU leaders under the leadership of German Chancellor Angela Merkel began to exhibit this new approach when last week in Brussels she agreed on measures to help Europe reduce its reliance on Russia by 2020. Yet, however hopeful, such measures can never be truly effective if a single member state can undermine them. If Greece does not make the right decision next week, it will surrender to the Kremlin a key piece of the EU’s energy infrastructure—turning this strategic vision into a strategic mess.

— Zeyno Baran is a senior fellow at the Hudson Institute and director of its Center for Eurasian Policy, where Dimitris Apokis, who co-authored this article, is an adjunct fellow.

Τα συμπεράσματα δικά σας...

ΡΩΣΙΑ: Ευημερούν οι αριθμοί και καμιά 50ριά άνθρωποι!

Ιδού λοιπόν ο κ., Πούτιν ο οποίος προσφάτως έδειξε ιδιαίτερη αγάπη και συμπάθεια προς τον ελληνικό λαό "υποσχόμενος" (εκφράζοντας τις καλύτερες προθέσεις) απόλυτη τήρηση κανόνων και νόμων για τη δική μας ευημερία και πρόοδο. Τι έχει εξασφαλίσει για τα του οίκου του και θέλει να τα εφαρμόσει και σε μας; Πάρτε μια γεύση

7 ΧΡΟΝΙΑ συμπλήρωσε την εβδομάδα αυτή στην υψηλή καρέκλα του Κρεμλίνου ο Βλαντιμίρ Πούτιν, που ήρθε και στα λημέρια μας πριν από 9 μέρες περίπου και παρά λίγο (αν δεν έβρισκαν εγκαίρως τα σάπια κρέατα και τις χαλασμένες τυροκροκέτες στο εστιατόριο «Διόνυσος»), να τον στέλναμε «εν τόπω χλοερώ, εν τόπω αναπαύσεως». Η χώρα του, που επί των ημερών του Γιέλτσιν, μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού, δανειζόταν δισεκατομμύρια δολάρια από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, υποτιμούσε το ρούβλι και ζητιάνευε για ξένη βοήθεια, τώρα υπερηφανεύεται πως έχει ξεπληρώσει το εξωτερικό της χρέος των 22 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Οι διαρκώς αυξανόμενες τιμές του πετρελαίου και του φυσικού αερίου έχουν φέρει στη Ρωσία χρήματα που, κατά δήλωση αξιωματούχου χθες, «δεν ξέρει τι να τα κάνει». Ορισμένοι εκτιμούν πως η Ρωσία του Πούτιν «κάθεται τώρα επάνω σε ένα πλεόνασμα της τάξεως των 300 δισεκατομμυρίων δολαρίων». Ο πλούτος αυτός, αν κατρακύλησε, έφτασε μόνο σε 53 ολιγάρχες, που μπήκαν στη λίστα Φορμπς ως οι νέοι δισεκατομμυριούχοι της Ρωσίας. Το κενό όμως μεταξύ πλούσιων και φτωχών έχει μεγαλώσει ανησυχητικά. Σύμφωνα με την «Γκάρντιαν», το 20% του πληθυσμού της χώρας ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας. Στο ποσοστό αυτό περιλαμβάνονται κυρίως συνταξιούχοι, εκπαιδευτικοί, ιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 23/03/2007

Τρόπος αντιμετώπισης των αρνητών του αγωγού

Εδώ μπορούν οι υπερασπιστές να πάρουν μία ιδέα για το πως μπορούν να οργανωθούν γαι να αντιμετωπίσουν τους πολίτες της Αλεξανδρούπολης όταν θα τολμίσουν να εναντιωθούν στην κατασκευή του αγωγού. Τα τηλέφωνα του αντιδημάρχου της Νάξου στη διάθεσή σας για περισσότερες λεπτομέρειες


Το λιμάνι φεύγει...

"Σκληρή γλώσσα χρησιμοποίησε ο αντιδήμαρχος Νάξου"
(«Κοινή Γνώμη», Σύρου, 13/3/07)

«Ενα όνειρο ότι η Νάξος μας θα μπορούσε να μπει στον 21ο αιώνα και τις προκλήσεις του με ένα σύγχρονο και ασφαλές λιμάνι φάνηκε για μια στιγμή να φαντάζει αληθινό». Αυτά μεταξύ άλλων λέει η ανακοίνωση της «επιτροπής αγώνα» στο κάλεσμα για συγκέντρωση του ναξιακού λαού τη Δευτέρα με στόχο την απαίτηση της συνέχισης του έργου κατασκευής του «σύγχρονου, ασφαλούς λιμανιού, εργαλείου προόδου κάθε νησιωτικού πολιτισμού». Δήμαρχοι, πρώην και νυν, φορείς, σύλλογοι και κάτοικοι καταγγέλλουν τους «20, 30, λίγους κατοίκους που προσέφυγαν στο ΣτΕ» κατά των σχεδίων του νέου λιμανιού. Κι όπως ισχυρίζονται «βάζουν και "επιστήμονες" και "καθηγητάδες" που έχουν προσωπικά συμφέροντα γιατί το όνειρό μας τάχα απειλεί το περιβάλλον, το ηλιοβασίλεμα, τα αρχαία, τα ψάρια ή μήπως τα σπιτάκια και τα μαγαζάκια τους;»

Αυτά αναρωτιούνται όλοι οι παραπάνω φορείς που επαγγέλλονται και ονειρεύονται τον πολιτισμό και την πρόοδο στο νησί της Νάξου.

- Κι όμως τα σχέδια για το λιμάνι από μια απλή επέκταση εξελίχθηκαν -χωρίς εμφανή λόγο- σε ένα τεράστιο έργο ανακατασκευής με προϋπολογισμό 16 εκατ. ευρώ που θα μεταμόρφωνε το λιμάνι και τις κοντινές παραλίες σε χώρο φορτοεκφόρτωσης ανθρώπων, εμπορευμάτων και καυσίμων πολλαπλάσιων των πραγματικών αναγκών του νησιού.

- Κι όμως η αλόγιστη -πολλές φορές- χρήση μεγάλων ποσοτήτων μπετόν σε ιδιαίτερου κάλλους περιοχές, όπως τα κυκλαδίτικα νησιά, αποτρέπουν τους τουρίστες αντί να τους προσελκύουν.

- Κι όμως η συχνότητα των ακτοπλοϊκών δρομολογίων δεν εξαρτάται από το μέγεθος των λιμανιών αλλά από τις διαθέσεις των εφοπλιστών, όπως έχει αποδειχθεί.

Μια «μειοψηφία», λοιπόν, κατανοώντας τα παραπάνω, «τόλμησε» να ασκήσει το συνταγματικό της δικαίωμα προσφυγής στη Δικαιοσύνη. Θεώρησε ότι στη Νάξο συντελείται μια καταστροφική για το νησί παρέμβαση στο λιμάνι και αρχικά προσπάθησε με διάλογο να αποδείξει ότι η μελέτη ήταν έξω από τις αρχικές προδιαγραφές για μικρή επέκταση και ανακατασκευή, όταν στα υπάρχοντα 7,5 στρέμματα τσιμέντου επρόκειτο να προστεθούν άλλα 12,5. Αφού λοιπόν αγνοήθηκαν παντελώς από τους αρμόδιους οι ενστάσεις τους, οι κάτοικοι αυτοί προσέφυγαν στο ΣτΕ. Το ίδιο το ΣτΕ λοιπόν εκδίκασε στις 21/2/2007 την προσφυγή και η εισήγηση υιοθέτησε τις αιτιάσεις των κατοίκων για τη ματαίωση του έργου.

Επειτά από αυτή την εξέλιξη κάθε λογικός πολίτης που επικαλείται την πρόοδο και τον πολιτισμό του 21ου αιώνα θα έπρεπε να περιμένει την τελική έκβαση της υπόθεσης και αν τελικά υιοθετηθεί η εισήγηση από το ΣτΕ να ξανασκεφτεί και να επανασχεδιάσει το έργο.

Συνέβη το αντίθετο. Η απόφαση του ΣτΕ πυροδότησε μια εκδικητική διάθεση ενάντια στους κατοίκους που προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη. Η Τουριστική Επιτροπή του Δήμου Νάξου ζήτησε να μποϊκοτάρουν οι κάτοικοι τους 33 προσφεύγοντες στο ΣτΕ. Προτάθηκε να τοιχοκολληθούν τα ονόματά τους σε όλη τη Νάξο. Αποφασίστηκε να κλείσουν μέχρι και τα σχολεία την ημέρα του «συλλαλητηρίου» ενώ κλήθηκαν και τα κανάλια να καλύψουν το γεγονός. Προτάθηκε, τέλος, να μηνύσουν τους διαμαρτυρόμενους που τόλμησαν να καταγγείλουν τις παραπάνω μεθόδους σαν τραμπουκισμούς. Οι 33 αυτοί άνθρωποι που τόλμησαν να προσφύγουν στην ελληνική Δικαιοσύνη, αρνούμενοι να συντελέσουν στη μεταμόρφωση του λιμανιού σε κυκλαδίτικη Ελευσίνα, καθημερινά λοιδορούνται, εξυβρίζονται και απειλούνται επειδή η «πλειοψηφία» αποφάσισε -κατά την εισήγηση του συμβούλου του ΣτΕ- να προχωρήσει σε ένα παράνομο έργο.

Οσο για τον «πολιτισμό» και την «πρόοδο» που επικαλούνται για το λιμάνι όλοι οι διοργανωτές της επίθεσης στους 33 συμπολίτες τους, είναι φανερό ότι έχουν υιοθετηθεί και στις μεθόδους αντιμετώπισης των διαφωνιών. Διαφορετικά, αντί για απλό μποϊκοτάζ και διαπόμπευση θα μπορούσαν να χαράζουν ένα αστέρι στο μπράτσο των διαφωνούντων ή να τους ξυρίζουν το κεφάλι ή -μια και έρχεται το Πάσχα- να σημαδεύουν τις πόρτες των σπιτιών τους με αίμα από αρνί.

(Ελευθεροτυπία, 23/3/2007)

Και απειλή παραπομπής λόγω «σιωπής» για τους ρύπους

Ένα άρθρο που μας υπενθυμίζει ποιο είναι αυτό το κράτος που μας διαβεβαιώνει καθημερινά ότι θα τηρήσει και τους πιο αυστηρούς περιβαλλοντικούς όρους στην κατασκευή και λειτουργία του αγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης. Η είδηση μπορεί να εμφανίστηκε στα "ψιλά" των εφημερίδων αλλά έχει μεγάλο ενδιαφέρον

ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ

Ο επίτροπος Στ. Δήμας

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απειλεί την Ελλάδα με παραπομπή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για μη κοινοποίηση πληροφοριών στο πλαίσιο της στρατηγικής για την καταπολέμηση των κλιματικών αλλαγών.

Η Επιτροπή έστειλε, έπειτα από εισήγηση του αρμόδιου για το περιβάλλον επιτρόπου Σταύρου Δήμα, αιτιολογημένη γνώμη (δεύτερο και τελευταίο προδικαστικό στάδιο), στην οποία προειδοποιεί τη χώρα μας ότι, εάν δεν στείλει, όπως έχει δεσμευθεί, πληροφορίες όσον αφορά τους εθνικούς στόχους σχετικά με την εκπομπή αερίων του θερμοκηπίου με βάση το Πρωτόκολλο του Κιότο, θα ασκήσει προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Η χώρα μας έχει προθεσμία δύο μηνών από την αποστολή της αιτιολογημένης γνώμης για να συμμορφωθεί με τις υποδείξεις της Επιτροπής.


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 23/03/2007

Χωρίς Διϋλιστήριο είναι Δώρο-άδωρο

Αμφέβαλλε κανείς ότι θα γίνει διϋλιστήριο όταν ανακοινώθηκε η κατασκευή του αγωγού; Όσο η υπογραφή ήταν σε εκρεμμότητα όλοι κάνανε τους Κινέζους και ορκιζότανε ότι δεν θα γίνει κάτι τέτοιο. Τώρα που η κατασκευή του αγωγού θεωρείται δεδομένη (από αυτούς) αρχίζουν να εγκαταλείπουν τα παραμύθια και αποκαλύπτουν τις "βρώμικες" προθέσεις που κρυβόταν πίσω από όλα τα ψέματά τους.

Είναι σωστή η εντύπωση που έχουμε ή κάνουμε λάθος;
Το ενδιαφέρον των Εβριτών για τον Αγωγό Πετρελαίου Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης παραμένει ενεργό, ή μήπως έχει ήδη εξατμισθεί;
Μετά την πρώτη φούρια των ημερών της υπογραφής της τριμερούς διακρατικής συμφωνίας Ελλάδος - Βουλγαρίας - Ρωσίας και τον κατακλυσμό δημοσιευμάτων σε όλα τα έντυπα, τοπικά και Αθηναϊκά, θαρρείς και ξαφνικά στέρεψε το θέμα.
Ή μάλλον άλλα θέματα, μεγάλα και μικρά προσέλκυσαν πλέον τους προβολείς της δημοσιότητος.
Ετσι μένουμε με την εντύπωση πως όλα τακτοποιήθηκαν, όλα δρομολογήθηκαν σωστά και γι’ αυτό δεν χρειάζεται πλέον να ενδιαφερθούμε για το θέμα αυτό, που για να είμαστε ειλικρινείς μας «κούρασε», γιατί κράτησε (μέχρις ότου φθάσει η συμφωνία σε αίσιο τέλος) 14 ολόκληρα χρόνια.
«Γίνεται ή δεν γίνεται ο πετρελαιαγωγός;».
Σ’ αυτό το μοτίβο κινήθηκε όλη η ιστορία μέχρι τις 15 Μαρτίου 2007 οπότε μπήκαν οι επίσημες υπογραφές.
Ήδη όμως ακούγονται φωνές διαμαρτυρίας από τους «επαγγελματίες» αρνητές κάθε προόδου [1] και τους «τυφλούς» στα γενικότερα γεωστρατηγικά οφέλη που θα έχει η περιοχή μας.
«Οχι στον Αγωγό» είναι το νέο σύνθημα αυτών που επί 14 ολόκληρα χρόνια σιωπούσαν.
Και κοντά στην άρνηση αυτή ήρθε και η άλλη η πιο... «έξυπνη», «ΟΧΙ στο Διϋλιστήριο».
Διαβάζουμε τις τοποθετήσεις και τους σχολιασμούς των υποτίθεται ευφυών ανθρώπων που αντί να ενημερώνουν, τυφλώνουν τους αναγνώστες τους και σπέρνουν τον πανικό έναντι μιας ατελείωτης καταστροφολογίας. [2]
Μέχρι και «Κηδειόχαρτα» κυκλοφόρησαν για τον θάνατο του Θρακικού Πελάγους, που όμως παραμένει ζωντανό παρά τη λειτουργία επί 35 τόσα χρόνια των πλωτών εξέδρων άντλησης πετρελαίου στην περιοχή Πρίνου της Θάσου. [3]
Δεν ισχυριζόμαστε ότι δεν υπάρχουν κίνδυνοι. Υπάρχουν. Και είμαστε οι πρώτοι που φέρανε στο φως της δημοσιότητος τις επιπτώσεις στο περιβάλλον που μπορεί να έχει η λειτουργία του πετρελαιαγωγού, αν δεν ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα από τώρα.
Τεχνικώς άλυτο πρόβλημα δεν υπάρχει λένε οι μηχανικοί.
Και για κάθε αστοχία, εκείνος που φταίει είναι ο παράγων άνθρωπος. [4]
Μένουμε όμως έκπληκτοι μπροστά στην κουφότητα, την σκανδαλώδη άγνοια και την προπέτεια ανθρώπων, υποτίθεται μορφωμένων που θέλουν να παίξουν και τον ρόλο πολιτικών ηγετών στον τόπο μας.
«ΟΧΙ στο Διϋλιστήριο».
Γιατί όχι; Γιατί έτσι. Γιατί είναι Χημική Βιομηχανία και ρυπαίνει.
Πώς ρυπαίνει; Από τα απόβλητα.
Μα ένα Διϋλιστήριο δεν έχει τίποτα για πέταμα. Όλα τα κλάσματα της διϋλισης του, είναι υψηλής αγοραστικής αξίας και δεν περισσεύει τίποτα άχρηστο. Ούτε σταγόνα. [5]
Ο Αγωγός πετρελαίου λοιπόν, κάποια στιγμή θα αρχίσει να υλοποιείται.
Εμείς όμως μόνο μ’ αυτό δεν είμαστε ικανοποιημένοι. Γιατί Αγωγός χωρίς τη λειτουργία Διϋλιστηρίου, είναι... «Δώρο - άδωρο».
Άλλο πράγμα είναι να μεταφέρεις πρώτη ύλη και άλλο είναι να την πουλάς επεξεργασμένη.
Αυτή τη στιγμή αγαπητοί αναγνώστες, παγκοσμίως δεν υπάρχει έλλειμμα άντλησης πετρελαίου. Υπάρχει πρόβλημα διϋλισης του.
Τα υφιστάμενα Διϋλιστήρια σε ΗΠΑ, Ευρώπη, Ασία, κλπ., δεν επαρκούν για να καλύψουν την ζήτηση. [6]
Το εξαιρετικά υψηλό κόστος κατασκευής τους, αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα.
Γι’ αυτό λοιπόν δεν πιστεύουμε πως θα στηθεί εύκολα ένα Διϋλιστήριο στην περιοχή της Αλεξανδρούπολης. Χρειάζονται πολλά χρήματα για να γίνει.
Αν όμως αποφασισθεί κάτι τέτοιο τότε τα οφέλη για τον τόπο μας θα είναι πολλαπλασιαστικά. [7]
Τότε θα δημιουργηθούν οι πολλές νέες θέσεις εργασίας και τότε θα ζωντανέψει το Λιμάνι μας.
Διαφορετικά, μόνο με τον πετρελαιαγωγό, θα φορτώνουν τα Δεξαμενόπλοια στα ανοικτά και σε λίγες ώρες θα φεύγουν, χωρίς τα πληρώματά τους να πατούν το ποδάρι τους στην Αλεξανδρούπολη.
Όλα αυτά όμως θα έχουμε καιρό να τα αναλύσουμε διεξοδικότερα.
Κλείνοντας επαναλαμβάνουμε: Πετρελαιαγωγός χωρίς Διϋλιστήριο είναι Δώρο - άδωρο.
Και ας το βάλουν καλά στο κεφάλι τους οι φωνασκούντες, σαν τον Κλέωνα τον Δημαγωγό, που θέλουν να παριστάνουν τους... «σωτήρες» αδαών πολιτών.

Σταύρος Κονδύλης (εφ. "ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΘΡΑΚΗ" 28/3/2007)

Παρατηρήσεις:
[1]: ...«επαγγελματίες» αρνητές κάθε προόδου. Ορίστε λοιπόν η ταμπέλα που θα ξεχωρίζει πλέον αυτούς που νοιάζονται για την ζωή τους από αυτούς που νοιάζονται για τη τσέπη τους. Κι αν με τέτοιους χαρακτηρισμούς απαντά ο κ. Κονδύλης στους αντιπάλους του, υποψιαζόμαστε τις προθέσεις του...
[2]: Να υπενθυμίζουμε για άλλη μια φορά ότι, σ'αυτή την ιστορία, το αντίθετο της καταστροφολογίας είναι ο απόλυτος εφησυχασμός/ύπνωση που βύθησαν τους πολίτες αυτού του τόπου όλοι οι υποστηρικτές του αγωγού. Αν η ενημέρωση των κατοίκων της Αλεξανδρούπολης λέγεται "τύφλωση" τότε πως πρέπει να λέγεται η άρνηση - το λιγότερο- ενημέρωσεις από εσάς τόσα χρόνια για το μέγεθος και τις επιπτώσεις του έργου; Να θυμήσω τη δήλωση του κ. Ζαμπουνίδη πριν από πολύ καιρό ότι "... δεν ενημερώνουμε τους πολίτες για να μην ανησυχήσουν..."!!!
[3]: Τα μεγέθη κ. Κονδύλη είναι ασύγκριτα (και τρομακτικώς δυσμενή για την πόλη μας) για τα δύο έργα. Ρωτήστε τους επιστήμονες ή τους κατοίκους της Καβάλας για να μάθετε καλύτερα.
[4]: ... και εδώ κρίβεται το πιο έξυπνο επιχείρημα σε περίπτωση που συμβεί "η στραβή" (ατύχημα) : "Εμείς δεν φταίμε αλλά ο καπετάνιος (ή κάποιος άλλος αλλά σίγουρα όχι αυτοί)". Όταν όλες οι μελέτες για τα ατυχήματα δείχνουν ότι ο μεγαλύτερος παράγωντας καταστροφή είναι το ανθρώπινο λάθος, γιατί δεν λαμβάνεται υπόψην όταν αποφασίζουμε να κατασκευάσουμε κάτι τέτοιο, αλλά σκίζουμε τα ρούχα μας ότι θα τηρήσουμε όλες τις προδιαγραφές στην κατασκευή και μετά "άσ' τους να κουρεύονται";
[5]: Οι καύση και τα αέρια απόβλητα των διϋλιστηρίων είναι αμελητέα ή ο κ. Κονδύλης υποτιμά τη νοημοσύνη μας, όταν οι εικόνες από την Ελευσίνα για παράδειγμα δείχνουν υψικάμηνους να καίνε και να ρυπαίνουν συνεχώς;
[6]: Απορία: Γιατί πρέπει να μπούμε και εμείς στα "προνομιούχα" μέρη του κόσμου που έχουν μόλυνση λόγω της λειτουργίας διϋλιστηρίων; Γιατί πρέπει να παίξουμε πάλι το παιχνίδι των άλλων, πάση θυσία (της ίδιας της ζωής μας);
[7]: ... και πάλι το "ατράνταχτο επιχείρημα" των πολλαπλασιαστικών οφελών (επιτέλους εξηγείστε το με νούμερα). Το πιο γενικόλογο δήθεν επιχείρημα που χρησιμοποιείται κατά κόρον τη στιγμή που κατηγορούνται όσοι είναι ενάντια στο αγωγό, οι οποίοι καταθέτουν σαφή και πραγματικά επιχειρήματα



Σχόλια:

Anonymous said...

ΤΕΛΙΚΑ Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ Ε.Θ. ΑΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ...ΤΗ ΜΙΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΜΕ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ ..ΚΑΛΥΝΗΧΤΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ.. ΚΑΙ ΚΑΝΕΙ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΚΤΕΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΟΠΟΥ ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ ΑΓΩΓΟΥ ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΗΓΕΙ<< ....Αυτή η κατάταξη φέρνει τον Αγωγό Πετρελαίου στην πρώτη βαθμίδα επικινδυνότητος, όπως έχουμε γράψει και παλαιότερα, περιγράφοντας τις παραλίες του Ισραήλ κάτω από τα πολυτελή ξενοδοχεία, κοντά στην περιοχή της Χαϊφα όπου οι εγκαταστάσεις των πετρελαιαγωγών.Οσοι θα διάβασαν εκείνο το κείμενο, θα θυμούνται το μαύρισμα των ποδιών των λουομένων που αποφάσιζαν να χαρούν την θάλασσα....>>

ΕΠΙΣΗΣ ΖΗΤΑΕΙ....Σε ανύποπτο χρόνο, ο υπογράφων, σε επίσκεψή του στον Υπουργό Υγείας - Πρόνοιας κ. Νικήτα Κακλαμάνη, δεν είχε ζητήσει ατομικά ρουσφέτια, αλλά τη δημιουργία Μονάδος Αντιμετώπισης Εγκαυμάτων στο Παν/κό Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης.
Και αυτό εν όψει της διαφαινόμενης Συμφωνίας για την κατασκευή του Πετρελαιαγωγού Μπουργκάς - Αλεξ/πολης.
Ο κ. Υπουργός είχε αναγνωρίσει την αναγκαιότητα της δημιουργίας αυτής της μονάδος, η οποία όμως όπως εξήγησε, απαιτεί τεράστιο κόστος που αδυνατεί το Υπουργείο να χρηματοδοτήσει..ΑΦΟΥ ΟΛΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΣΦΑΛΗ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΙ ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΓΙΑ ΜΟΝΑΔΑ ΕΓΚΑΥΜΑΤΩΝ?

ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΙ Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΟΝΔΥΛΗΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΟΥ ΣΤΟ ΘΡΑΚΗ ΝΕΤ,ΜΕ ΚΑΛΕΣΜΕΝΟ ΤΟΝ Π.ΜΑΛΤΣΑΚΗ...Ειναι δεδομενο οτι η Αλεξανδρουπολη θα βιασθει!Ας φροντισουμε να κανουμε τον βιασμο πιο ΑΠΑΛΟ..!!!!!!(ΤΕΤΟΙΑ
ΚΥΝΙΚΟΤΗΤΑ} κυνικός(adj.)
1.που χαρακτηρίζεται από παντελή έλλειψη συναισθηματικής ή ηθικής ευαισθησίας, που εκδηλώνει τις σκέψεις, τα συναισθήματα ή τις προθέσεις του χωρίς καμία προσπάθεια μετριασμού της δυσαρέσκειας που μπορεί να προκαλέσει, με πλήρη περιφρόνηση και αδιαφορία προς τους κοινά αποδεκτούς κανόνες ευπρέπειας ή ηθικής

«Ο αγωγός θα συμβάλει στη μείωση της θαλάσσιας ρύπανσης του Β. Αιγαίου»

Ορίστε και ένα άρθρο που είναι υπέρ της κατασκευής του αγωγού από την εφημερίδα "ΓΝΩΜΗ"

Η κατασκευή και η μετέπειτα λειτουργία του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς –Αλεξανδρούπολη μετά την υπογραφή της πολιτικής συμφωνίας μεταξύ των τριών εμπλεκομένων χωρών, Ελλάδας, Βουλγαρίας και Ρωσίας άρχισε σιγά σιγά να δρομολογείται, αλλά ταυτόχρονα αύξησε και τις φωνές εκείνες που τάσσονται υπέρ ή κατά της κατασκευής του. Πολλοί είναι αυτοί που τονίζουν τις ενδεχόμενες καταστροφικές συνέπειες που θα έχει στο θαλάσσιο πλούτο της περιοχής, στο φυσικό περιβάλλον καθώς και στην πλούσια αλιευτική πανίδα της περιοχής, μιας και ο υδροβιότοπος του Δέλτα του Έβρου αποτελεί ένα φυσικό καταφύγιο αναπαραγωγής και ανάπτυξης πολλών ειδών ψαριών που ζούνε σε ολόκληρη τη Μεσόγειο.
Από την άλλη μεριά υπάρχουν και οι φωνές που δηλώνουν ότι η κατασκευή του αγωγού θα συμβάλει στη μείωση της πιθανότητας ατυχήματος καθώς θα ελαττωθεί η κυκλοφοριακή αποσυμφόρηση που παρατηρείται σήμερα στα Στενά των Δαρδανελίων.
Μία τέτοια φωνή είναι και αυτή του καθηγητή στο τμήμα Πολιτικών Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής της Ξάνθης του ΔΠΘ κ. Νίκου Κωτσοβίνου που θεωρεί, βάσει μελέτης δικής του και των συνεργατών του, ότι από τη στιγμή που θα αρχίσει να λειτουργεί ο αγωγός θα συμβάλει σημαντικά στη μείωση της θαλάσσιας μόλυνσης του Αιγαίου που παρατηρείται αυτή τη στιγμή λόγω της συμφόρησης στα Στενά των Δαρδανελίων και των ατυχημάτων που έχουν συμβεί

Κύριε Κωτσοβίνε βάσει της μελέτης που έχετε κάνει πιστεύεται ότι θα μειωθεί η ρύπανση που αυτή τη στιγμή υπάρχει στο Βόρειο Αιγαίο.
Ο αγωγός αυτός εντάσσεται σε μια ευρύτερη περιοχή και όχι μόνο γύρω από τον κόλπο της Αλεξανδρούπολης. Έχουμε λοιπόν να κάνουμε με την εκτίμηση κινδύνου: Τι είναι πιο επικίνδυνο; Ένας αγωγός στην Αλεξανδρούπολη ή 7000 πλοία που διασχίζουν το Βόσπορο γεμάτα πετρέλαιο και λόγω της στενότητας, που είναι δύσκολη η ναυσιπλοΐα, υπάρχει κίνδυνος ατυχήματος όπως συχνά συμβαίνουν στον Βόσπορο;

Έχουμε συχνά ατυχήματα στα στενά του Βοσπόρου;
Έχουν συμβεί πολλά ατυχήματα στο Βόσπορο. Το 1997 είχαμε ένα ατύχημα όπου 7 εκατ βαρέλια είχαν χυθεί στη θάλασσα. Το 1994 άλλο ένα με 1 εκατ βαρέλια και πιο πρόσφατα, όπου εκατομμύρια πετρελαιοειδών χύνονται στο Βόσπορο και στη συνέχεια βγαίνει το πετρέλαιο από την εκροή των Δαρδανελίων.
Η εκροή αυτή είναι ένα τεράστιο επιφανειακό ρεύμα, το οποίο λόγω της περιστροφής της γης εκτρέπει τα νερά και τα πετρέλαια που χύνονται πάνω σε αυτά, προς τις θρακικές ακτές. Ο κίνδυνος λοιπόν από ένα ατύχημα στο Βόσπορο λόγω της πυκνής ναυσιπλοΐας είναι πολύ μεγαλύτερος από τη μεταφορά πετρελαίου με ένα αγωγό. Επομένως είναι θέμα εκτίμησης κινδύνου.

Ποιες ήταν οι επιπτώσεις στην ευρύτερη περιοχή της Θράκης από τα ατυχήματα που αναφέρατε;
Δεν είχα τη δυνατότητα να κάνω επιτόπου μετρήσεις, αλλά είναι προφανές αφού αυτό το πετρέλαιο ήρθε στο Θρακικό Πέλαγος υπήρξαν επιπτώσεις. Η εκροή από τα Δαρδανέλια είναι επιφανειακό ρεύμα. Πρόκειται για νερό γλυκό ανακατεμένο με θαλασσινό που προέρχεται από τα μεγάλα ποτάμια της Μαύρης Θάλασσας, όπως είναι ο Δούναβης κ.λ.π. Το νερό των Δαρδανελίων είναι έξι κιλά ελαφρύτερο από το νερό της θάλασσας. Συνεπώς επιπλέει. Είναι τεραστία η ποσότητά του. Μιλάμε για 40.000 κ.μ. το δευτερόλεπτο, δηλαδή 500 φορές περισσότερο από όλα τα ποτάμια που πέφτουν στο Βόρειο Αιγαίο. Πρόκειται για μια τεράστια παροχή νερού που έρχεται από τη Μαύρη θάλασσα και επειδή όπως ανέφερα είναι ελαφρύτερο κατά 6 κιλά ανά κυβικό επιπλέει, εκτρέπεται προς τα δυτικά και φτάνει στο Θρακικό Πέλαγος.

Έχετε κάνει κάποιες μετρήσεις για τις επιπτώσεις στο Θρακικό Πέλαγος από τα ατυχήματα που έχουν συμβεί στο Βόσπορο;
Για να γίνουν μετρήσεις απαιτούνται έξοδα και ειδικά πλοία. Αν όμως μας αναθέσουν ευχαρίστως θα το κάνουμε.

Σε περίπτωση ατυχήματος κατά τη λειτουργία του αγωγού στην εξέδρα φόρτωσης υπάρχουν επιστημονικοί τρόποι περιορισμού της ρύπανσης;
Σήμερα έχει αναπτυχθεί πολύ η αντιρρυπαντική τεχνολογία και πιστεύω ότι στα πλαίσια ενός τέτοιου μεγάλου έργου θα ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την περιβαλλοντική προστασία της περιοχής, όπως π.χ. ο καθαρισμός του έρματος, καθώς και μέτρα προστασίας της θαλάσσιας περιοχής. Υποθέτω ότι μέσα στην τεχνική μελέτη του έργου έχουν ενταχθεί και έργα αντιρρυπαντικά. Είμαι πεπεισμένος ότι ένα τέτοιο έργο που υποστηρίζεται από τρεις χώρες θα τα περιλαμβάνει.

Σε περίπτωση που συμβεί ένας ισχυρός σεισμός στην περιοχή ο αγωγός κινδυνεύει;
Αν και η σεισμικότητα δεν είναι ειδικότητά μου θεωρώ ότι ο αγωγός δεν είναι ουρανοξύστης για να έχει ιδιαίτερα προβλήματα. Οι εξέδρες είναι συνήθως μεταλλικές με αντοχή στους σεισμούς. Δεν νομίζω ότι αποτελεί η σεισμικότητα πρόβλημα στην σημερινή εποχή και κανονικά ένα τέτοιο μέτρο πρέπει να το περιλαμβάνει και αυτό στη μελέτη, αν και το Βόρειο Αιγαίο δεν είναι Ιαπωνία ούτε Καλιφόρνια, αλλά μπορεί πολύ εύκολα να κατασκευαστεί μια εξέδρα που θα δίνει 100% ασφάλεια σε περίπτωση σεισμού.

Είστε δηλαδή πεπεισμένος ότι με την έναρξη λειτουργίας του αγωγού θα μειωθεί η θαλάσσια ρύπανση στην περιοχή του Βορείου Αιγαίου;
Είμαι πεπεισμένος ότι θα έχουμε λιγότερη μόλυνση στο Αιγαίο όταν θα γίνει ο αγωγός και λιγότερος φόβος για περαιτέρω μόλυνση. Περισσότερο θα ανησυχούσα από τα ανεξέλεγκτα μικρά πλοία, από τα εκατοντάδες μικρά σκάφη που έχουν κατακλύσει το Θρακικό Πέλαγος και δεν ξέρουμε πως καθαρίζουν τις μηχανές τους κι αν υπάρχουν εγκαταστάσεις καθαρισμού, και όχι για τα μεγάλα πλοία που θα έρθουν να φορτώσουν πετρέλαιο κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες.

Συντάκτης: Χαριτίνη Λέτσα

Σχόλια:
Anonymous said...
θαυμαστε επιστημονικα επιχειρηματα..ΠΙΣΤΕΥΩ ότι στα πλαίσια ενός τέτοιου μεγάλου έργου ΘΑ ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την περιβαλλοντική...ΥΠΟΘΕΤΩ ότι μέσα στην τεχνική μελέτη του έργου έχουν ενταχθεί και έργα αντιρρυπαντικά.ΕΙΜΑΙ ΠΕΠΕΙΣΜΕΝΟΣ ότι ένα τέτοιο έργο που υποστηρίζεται από τρεις χώρες ΘΑ τα περιλαμβάνει ...ΚΑΙ ΤΟ ΨΗΤΟ¨Έχετε κάνει κάποιες μετρήσεις για τις επιπτώσεις στο Θρακικό Πέλαγος από τα ατυχήματα που έχουν συμβεί στο Βόσπορο;
Για να γίνουν μετρήσεις απαιτούνται έξοδα και ειδικά πλοία. Αν όμως μας αναθέσουν ευχαρίστως θα το κάνουμε.ΕΝΝΟΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΑΣΑΜΕ ΤΟ ΥΠΟΝΟΟΥΜΕΝΟ...

Στο επίκεντρο της οικονομικής διπλωματίας ο αγωγός Μπουργκάς -Αλεξανδρούπολη

Από μία συνάντηση που είχε ο υφ. εξωτερικών κ. Στυλιανίδης με ξένους διπλωμάτες, προσπάθησα να απομονώσω μερικές ψηφίδες έντεχνης "προπαγάνδας" όπου εξυφαίνεται σιγά-σιγά κάτω από τη μύτη μας!

... ο υφυπουργός Εξωτερικών Ε. Στυλιανίδης ... ανέπτυξε τη συμβολή του σχεδιαζόμενου αγωγού στην ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης, καθώς και τον κεντρικό στόχο της ελληνικής οικονομικής διπλωματίας να εξελιχθεί η Ελλάδα σε χώρα παραγωγής και διαμετακόμισης ενέργειας.
- Σ' αυτήν την παραγωγή ενέργειας συμπεριλαμβάνεται προφανώς και η χρήση ανανεώσιμων πηγών. Έτσι λοιπόν πίσω από αυτή την παράλειψη και λέγοντας τη μισή αλήθεια ο κ. Στυλιανίδης προσπαθεί να πείσει (όχι φυσικά τους διπλωμάτες) ότι θα γίνουμε το νέο Κατάρ στον ενεργειακό τομέα. Φυσικά και λέει αλήθεια ότι θα γίνουμε διαμετακομιστικό κέντρο αλλά παραλείπει να πεί ότι σε καμία περίπτωση δεν θα γίνουμε παραγωγός χώρα ενέργειας με έναν αγωγό που εξυπηρετεί τις ανάγκες άλλων.

... ο κ. Στυλιανίδης ... τόνισε ότι ο αγωγός θα φέρει μεγαλύτερη ποσότητα και φτηνότερο πετρέλαιο στους ευρωπαίους καταναλωτές και πρόσθεσε τη μεγάλη σημασία του «για την ασφάλεια στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στην περιοχή μας».
- Αμέσως μετά παραδέχεται ότι ο αγωγός τελικά προορίζεται για να εξυπηρετεί τις ανάγκες των Ευρωπαίων και όχι τις δικές μας. Τώρα, πως ένας αγωγός αποτελεί ασφάλεια για την Ευρώπη δεν μπορεί να γίνει εύκολα κατανοητό από την ταπεινότητά μας διότι κανένας αγωγός για παράδειγμα δεν εμπόδισε τον πόλεμο στην Τσετσενία ο οποίος απεναντίας έγινε για τον έλεγχό τους.

...«Η Ελλάδα και η Βουλγαρία συνδέθηκαν με μια συμμαχία βασισμένη στο στρατηγικό προϊόν του πετρελαίου, ισχυρότερη από οποιαδήποτε στο παρελθόν».
- Εφόσον δεν είμαστε ικανοί να συνεργαστούμε με τους γείτονές μας διαφορετικά, ας δεθούμε στο κοινό άρμα των συμφερόντων ενός προστάτη-αφέντη και ας αγόμαστε κατά το δοκούν αυτού... Σοφή σκέψη μιας και απαιτεί σαφώς λιγότερη προσπάθεια κατά την προσφιλή τακτική των Νεοελλήνων.

... Ως προς την περιβαλλοντική πτυχή του έργου, ο υφυπουργός είπε ότι το πρότζεκτ εντάσσεται πλήρως εντός των προδιαγραφών περιβαλλοντικής προστασίας της ΕΕ, έχουν ολοκληρωθεί οι σχετικές μελέτες και έχουν δοθεί οι πρώτες άδειες...
- Άρα για ποια έλλειψη ενημέρωσης μας λένε οι άρχοντες του τόπου όταν ο υφυπουργός λέει ότι υπάρχουν οι σχετικές μελέτες που αποδεικνύουν ότι είμαστε απόλυτα εντός των ευρωπαϊκών κανονισμών; Έχουν δοθεί οι πρώτες άδειες και όταν τους ζητούνται τα πρώτα στοιχεία από την τοπική κοινωνία, σφυρίζουν αδιάφορα; Αν δεν αποτελεί αυτό βασική ένδειξη ότι δεν υπολογίζουν τις ανάγκες των πολιτών τους, τότε...

...και ακόμη ο αγωγός θα συμβάλει στην αποσυμφόρηση των Στενών του Βοσπόρου, από τον οποίο η διέλευση πετρελαίου έχει διπλασιαστεί τα τελευταία δέκα χρόνια.
- Από άρθρο που θα δημοσιευθεί σύντομα να μας επιτρέψει ο κ. Στυλιανίδης να αμφιβάλουμε πολύ για την αποσυμφόρηση των Στενών. Μήπως κάνουμε των αγωγό από συμπόνοια για τους γείτονές μας και θέλουμε να συμφορίσουμε το Αιγαίο Πέλαγος για καλό τους;

... «Οι επιδόσεις της Ελλάδας στην ηλιακή και αιολική ενέργεια και ιδιαιτέρως η τεχνογνωσία της στην παραγωγή ηλιακής, την τοποθετούν μεταξύ των πολλά υποσχόμενων αγορών παγκοσμίως, με ισχυρή εξαγωγική ικανότητα», υπογράμμισε ο υφυπουργός Εξωτερικών.
- Ποιος είναι ο πιο επικίνδυνος; Ο αμαθής ή ο ημιμαθής; Ο κ. Στυλιανίδης δείχνει ημιμαθής δηλώνωντας ότι έχουμε τεχνογνωσία στην παραγωγή ηλιακής ενέργειας. Αυτό που εννοεί είναι η παραγωγή ηλιακών θερμοσιφώνων για ζεστό νερό και όχι για ηλεκτρική ή άλλη ενέργεια. Εκτός των άλλων η δυναμική που είχε ο κλάδος αυτός στην Ελλάδα δεν έχει πλέον καμία σχέση με τα δεδομένα που ισχύουν τώρα. Είμασταν η δεύτερη εξαγωγός χώρα στον κόσμο σε θερμοσίφωνες και τώρα; Εφόσον είμαστε πολλά υποσχόμενη αγορά παγκοσμίως στις ανανεώσιμες πηγές μπορεί κάποιος να μας εξηγήσει γιατί νοιώθουμε την ανάγκη ως έθνος να εξαρτηθούμε κι άλλο από το πετρέλαιο; Ή στραβός είν' ο γυαλός ή στραβά αρμενίζουμε απ' ότι φαίνεται...

Ολόκληρο το άρθρο στη διεύθυνση: http://gnomi-evros.gr/show.cfm?id=15338&obcatid=10

Ακόμη ένα άρθρο για την άλλη ανάπτυξη που αξίζει η περιοχή μας

Επιταχύνει η ΕΒΖ τις Μονάδες Βιοαιθανόλης

Το πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου στην Ελληνική Βιομηχανία Ζαχάρεως (ΕΒΖ) αποτέλεσε χθες το επίκεντρο της συνάντησης του υπουργού Απασχόλησης κ. Σ. Τσιτουρίδη και του Διευθύνοντος Συμβούλου της Ομοσπονδίας Εργαζομένων τη ΕΒΖ κ. Δ. Δαρνάκα.
Συμφώνως προς πληροφορίες, το πρόγραμμα εθελουσίας αποχωρήσεως αφορά σε 140 εργαζομένους της επιχειρήσεως που θα συνταξιοδοτηθούν μέσα στην επόμενη πενταετία.
Παραλλήλως, περίπου 100 εργαζόμενοι θα αποχωρήσουν από την ΕΒΖ με το πρόγραμμα που ευρίσκεται ήδη σε εφαρμογή και εκπνέει στις 31/3/07.
Στόχος είναι ο περιορισμός των εργαζομένων στην ΕΒΖ από τα 730 άτομα σήμερα στα 500 περίπου μέχρι το τέλος του 2013.
Η μείωση του προσωπικού αποτελεί και βασική προϋπόθεση για την είσοδο στρατηγικού επενδυτή στην εταιρεία, ο οποίος θα αναλάβει την διαχείριση και λειτουργία των εργοστασίων Λάρισας και Ξάνθης που θα μετατραπούν σε μονάδες βιοαιθανόλης.
Σημειώνεται πως μετά από την διενέργεια σχετικού διαγωνισμού, το Διοικητικό Συμβούλιο της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης ανακοίνωσε την προηγούμενη εβδομάδα την πρόσληψη οικονομοτεχνικών συμβούλων που θα αναλάβουν την διοργάνωση διεθνούς ανοιχτού διαγωνισμού για την προσέλκυση ενδιαφέροντος και την επιλογή στρατηγικού επενδυτού.
Στόχος είναι οι μονάδες βιοαιθανόλης να λειτουργήσουν ως το τέλος του 2008.
Αρχικά θα υποβληθεί ο φάκελος της επιχειρήσεως στον τροποποιημένο αναπτυξιακό νόμο, προκειμένου ως τον Ιούνιο να κριθεί στο σχέδιο ως επιλέξιμο.
Στην συνέχεια θα αρχίσουν οι εργασίες που θα διαρκέσουν περίπου για 18 μήνες.
Οι επί κεφαλής της ΕΒΖ και η Κυβέρνηση επιδιώκουν την επιτάχυνση του έργου κατασκευής των μονάδων βιοαιθανόλης, αφ’ ενός διότι έχει υποβληθεί ο φάκελος αποσύρσεως του 50,01% της εθνικής ποσοστώσεως ζαχάρεως και αφ’ ετέρου διότι η τρέχουσα χρήση θα επιβαρυνθεί με το ποσό των 24 εκατ. ευρώ που αφορά στην 1η δόση για το Ταμείο Ανασυγκροτήσεως της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.
Από την απόσυρση του 50,01% της εθνικής ποσοστώσεως η ΕΒΖ θα λάβει 85 εκατ. ευρώ εκ των οποίων 15 εκατ. ευρώ θα δοθούν στους παραγωγούς των περιοχών Λάρισας και Ξάνθης.

"Ελεύθερη Θράκη" 27/3/2007

Κάποιοι επιμένουν ακόμη ότι ο αγωγός θα φέρει σταθερότητα στη Θράκη

Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε ένα άρθρο της εφημερίδας "ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΘΡΑΚΗ" σχετικά με την σταθερότητα των Τουρκικών προκλήσεων για την περιοχή μας. Αλήθεια, πιστεύουν ότι ο αγωγός θα φέρει την ποθητή ασφάλεια? Ότι δεν μπορεί να κάνει η Ελληνική διπλωματία (που εκφράζει κατά καποιον τρόπο τον Ελληνικό λαό) θα το καταφέρει ή είναι στις προτερεότητες μιας ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΠΡΑΞΙΑΣ??? Μιά ανάλυση, από τους υποστηρικτές του αγωγού, που να αποδεικνύει κάτι τέτοιο και μετά θα σταματήσουμε να ασχολούμαστε...


26/3/2007

Η Θράκη βαδίζει στο μοντέλο... Κοσσόβου;

Την ώρα που το ελληνικό Υπουργείο Παιδείας αλλάζει τα βιβλία της Ιστορίας, το τουρκικό Υπουργείο Παιδείας αλλάζει τον χάρτη της Ελλάδος.
Την έντονη ενόχληση της Αθήνας προκάλεσε χάρτης στην ιστοσελίδα του Τουρκικού Υπουργείου Παιδείας στον οποίο εμφανιζόταν η Δυτική Θράκη ως τουρκικό κράτος των Βαλκανίων.
Επειτα από διάβημα του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών προς την τουρκική πρεσβεία στην Αθήνα, ο χάρτης αποσύρθηκε, αλλά παρέμεινε πίνακας που δείχνει τη Θράκη ως χωριστό κράτος.
Ο πίνακας περιλαμβάνεται στην ενότητα με τον τίτλο «Χώρες και αριθμός συμμετεχόντων στα σεμινάρια για την προβολή της εκπαίδευσης των τουρκικών, του τουρκικού πολιτισμού και του συστήματος εθνικής παιδείας».
Πρόκειται για έναν ακόμη κρίκο στην αλυσίδα των τουρκικών προκλήσεων, οι οποίες το τελευταίο διάστημα εντείνονται διαρκώς προκαλώντας την ανησυχία της ελληνικής διπλωματίας, που αποφεύγει να απαντά στην ένταση με ένταση, χωρίς βέβαια αυτό να αμβλύνει τις εθνικιστικές εξάψεις της άλλης πλευράς.
Σημειώνουμε ότι οι εγκέφαλοι της πρόκλησης φρόντισαν να παρουσιάσουν και τη γνωστή Σημαία της Τουρκικής
Δημοκρατίας της Θράκης, με τα λευκά και πράσινα χρώματα και με την απαραίτητη ημισέληνο.
Εμείς πάντως δεν εκπλησσόμαστε καθόλου από τις ενέργειες αυτές της Τουρκίας που παραμένει αμετακίνηση στα επεκτατικά σχέδιά της.
Οι Αναγνώστες της ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΘΡΑΚΗΣ είναι σίγουρα ενήμεροι για τις μεθοδεύσεις της Άγκυρας, για τη Θράκη μας όπου φιλοδοξεί να δημιουργήσει την 3η Τουρκική Δημοκρατία, μετά την Τουρκοκυπριακή.
Όλα αυτά λοιπόν σας τα έχουμε γράψει πολλές φορές στο παρελθόν, για να εισπράξουμε από πάνω και τις κατηγορίες των προσκυνημένων για σωβινισμό και εχθρότητα κατά των «φίλων» γειτόνων μας.
Το θέμα όμως δεν σταματά εδώ. Εχει και προεκτάσεις.
Εχει ουρές και λεπτομέρειες που ο Στρατηγός ε.α. Κ. Κων/νος Βουλουτιάδης τις έχει παρουσιάσει λεπτομερώς με σειρά δημοσιευμάτων του.
Θα επανέλθουμε λοιπόν αναγκαστικά στο θέμα αυτό, με όσα νεώτερα στοιχεία έχουμε στα χέρια μας.
Γιατί τα σχέδια των ΗΠΑ αρχίζουν να γίνονται για μας επικίνδυνα.
Το σενάριο δημιουργίας Ανεξαρτήτου Κουρδικού Κράτους δεν πρέπει να μας χαροποιεί.
Γιατί στην αφαίρεση τουρκικών εδαφών για το Κουρδικό Κράτος, η Θράκη έρχεται ως Αντίδωρο στην Τουρκία.
Και σίγουρα στην όλη ιστορία το μοντέλο του Ανεξάρτητου Κοσσόβου πρέπει να μας ανησυχεί.
Σ.Κ.

«Φως» στο σκοτάδι της ενημέρωσης για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις

Η πρώτη τοπική εφημερίδα που ασχολήθηκε και πρόβαλε την ημερίδα που διοργάνωσε η Οικολογική Εταιρία Έβρου, την περασμένη Τετάρτη 21 Μαρτίου, ήταν η "ΓΝΩΜΗ" και αυτό προς τιμήν της.
Το άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε στο link: http://gnomi-evros.gr/show.cfm?id=15322&obcatid=8
Όσο για το τι ακριβώς λέχθηκε σ'αυτή τη συνάντηση, θα παρουσιαστεί από αυτό εδώ το blog το συντομότερο δυνατόν (έλλειψη χρόνου γαρ...). Υπομονή.

Περιβαλλοντικό σοκ, με οικονομικές προεκτάσεις

Ένα ακόμη άρθρο της Ελευθεροτυπίας που θέτει σοβαρούς προβληματισμούς σχετικά με την κατασκευή και λειτουργία του αγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη.


Ο ΑΓΩΓΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΙΘΑΝΩΣ ΝΑ ΚΟΣΤΙΣΟΥΝ ΑΚΡΙΒΑ ΣΕ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ - ΤΟΥΡΙΣΜΟ

Του Γ. ΑΓΓΕΛΗ

Η άφιξη του «μαύρου χρυσού» σε ελληνικό έδαφος το 2011 με την ολοκλήρωση της κατασκευής του αγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης θα βάλει την Ελλάδα στον διεθνή ενεργειακό χάρτη αλλά ταυτόχρονα αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο να... κοστίσει αρκετά ακριβά σε δύο μέτωπα: στο περιβάλλον και στον τουρισμό, που αποτελεί την ισχυρότερη εγχώρια «βιομηχανία».

Σύμφωνα με εκτιμήσεις κυβερνητικών παραγόντων, το κόστος των υποδομών προστασίας του περιβάλλοντος «πιθανώς να αναδειχθεί στο ακριβότερο κομμάτι του έργου». Γι' αυτό και αναζητείται τρόπος να εξασφαλιστεί κοινοτική χρηματοδότηση στα περιβαλλοντικά έργα, παρ' ότι ο αγωγός δεν είναι ενταγμένος στα ευρωπαϊκά δίκτυα ώστε να χρήζει χρηματοδότησης.

Μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν συγκεκριμένες εκτιμήσεις για το πόσα χρήματα χρειάζονται αλλά κάποιοι μιλούν για συνολικό «περιβαλλοντικό» κόστος της τάξης των 300-400 εκατ. ευρώ.

Σύμφωνα με τις αρχικές εκτιμήσεις απαιτούνται:

- Χερσαίες υποδομές για την υποδοχή και επεξεργασία των λυμάτων που θα προέρχονται από τις εγκαταστάσεις του αγωγού και τα πλοία που θα το μεταφέρουν το πετρέλαιο. Το κόστος αυτό θα βαρύνει την εταιρεία διαχείρισης του αγωγού.

- Υποδομές για την προστασία του Δέλτα του Εβρου και της ευρύτερης θαλάσσιας περιοχής (θα βαρύνει την εταιρεία του αγωγού και το ελληνικό Δημόσιο)

- Θα απαιτηθεί σύσταση νέων υπηρεσιών του Δημοσίου για τον έλεγχο, παρακολούθηση και παρέμβαση για την αντιμετώπιση ρύπων τόσο στη διαδρομή του αγωγού όσο και στη διαδρομή των τάνκερ προς και από την Αλεξανδρούπολη σ' ολόκληρο δηλαδή τον άξονα του Αιγαίου. Το κόστος θα βαρύνει το δημόσιο.

Ο προβληματισμός στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, για το κατά πόσο η λειτουργία του αγωγού αυτού θα μπορέσει να ενσωματωθεί με πολλαπλασιαστικά αναπτυξιακά αποτελέσματα, χωρίς ζημιές στον ιστό της οικονομίας, δεν έχει ακόμα έτοιμες απαντήσεις.

Καμία συνεννόηση

Σύμφωνα μάλιστα με πληροφορίες της «Οικονομίας» από αρμόδια κυβερνητικά στελέχη, «δεν έχουν μέχρι σήμερα υπάρξει οι απαραίτητες συνεργασίες μεταξύ των συναρμόδιων υπουργείων (Ανάπτυξης, Οικονομίας, Ναυτιλίας, Τουρισμού και ΥΠΕΧΩΔΕ) για τον σχεδιασμό ευρύτερης πολιτικής που να αφορά το πώς θα ενταχθεί το συγκεκριμένο έργο στην οικονομία».

Στοιχεία της έρευνας που διεξάγει για το έργο αυτό η WWF, όμως, αναδεικνύουν την άλλη όψη του έργου.

* Η επίπτωση στην τοπική οικονομία της Θράκης, θα είναι ο αναπροσανατολισμός της παραγωγικής δραστηριότητας από τη γεωργία, την αλιεία και τον τουρισμό σε περιοχή μεγάλων λιμενικών εγκαταστάσεων, ναυτιλιακών υπηρεσιών, επεξεργασίας καυσίμων και παραγώγων τους, ανάπτυξη βοηθητικών βιομηχανιών.

* Στο Αιγαίο πλάι στα τάνκερ μεταφοράς αργού από τον Βόσπορο θα προστεθούν πολλαπλάσια σε αριθμό πλοία και μάλιστα διπλάσιας μεταφορικής ικανότητας (που δεν «κυκλοφορούσαν» μέχρι τώρα στο Αιγαίο) αυξάνοντας κατακόρυφα τους ρύπους και τον κίνδυνο μόλυνσης.

Ως προς το θέμα, πάντως, πηγές του υπουργείου Οικονομικών υποστηρίζουν ότι η εμπλοκή της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων αποτελεί εγγύηση για την υλοποίηση των έργων με τους αυστηρούς περιβαλλοντικούς κανονισμούς της Ε.Ε.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ - 18/03/2007

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ

Περάσανε περίπου 10 μέρες από την έναρξη αυτού του blog και μετά από δεκάδες ανακοινώσεις, δημοσιεύματα και σχόλια που φιλοξενήθηκαν εδώ, μόλις σήμερα ένιωσα την ανάγκη (και βρήκα κυρίως το χρόνο) να εξηγήσω για ποιο λόγο έκανα αυτή την - εκ πρώτης όψεως - άσκοπη προσπάθεια...

Τις τελευταίες εβδομάδες ή/και μήνες έγινε μεγάλη συζήτηση με την ευκαιρία της υπογραφής του αγωγού. Ζυζήτηση η οποία μετατράπηκε σε μονόπλευρους πανηγυρισμούς και θριαμβολογίες από τους άμεσα ενδιαφερόμενους (δηλ. κερδισμένους) περί του έργου, συμπαρασύροντας στο "Άρμα του Θριάμβου" τους περισσότερους πολίτες αυτής της περιοχής (ανυποψίαστους και ανενημέρωτους κατά το μεγαλύτερο ποσοστό).

Η πλευρά του "ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΓΟ" (είτε με κριτική είτε χωρίς) βρέθηκε ξαφνικά κατηγορούμενη για όψιμη αντίδραση και "επικίνδυνη καταστροφολογία" από τους υπερασπιστές της κατασκευής του. Μήπως και η παντελής έλλειψη εγρήγορσης και ο απόλυτος εφησυχασμός που επικρατούσε και που επιβλήθηκε εντέχνως από αυτούς δεν είναι επικίνδυνα;

Οι πάντες κατηγορούν τους πάντες για έλλειψη ενημέρωσης. Το τραγελαφικό της υπόθεσης είναι ότι το ίδιο πράγμα κάνουν και αυτοί που είναι οι καθ' ύλην αρμόδιοι για να την παρέχουν. Αλλά πονηρά σκεπτόμενοι, σπεύσανε, από την πρώτη στιγμή, να καρπωθούν το αποκλειστικό δικαίωμα να είναι αυτοί οι θεματοφύλακες της αλήθειας, της δικής τους εν τέλει αλήθειας. Ως επακόλουθο αυτού, κατηγορούνε (προς το παρόν σε χαμηλούς τόνους) τους "απέναντι" για λαϊκισμό, καταστροφολογία και άλλα δεινά. Άρα προσπαθούν να καταδικάσουν εξ αρχής το λόγο και την επιχειρηματολογία τους ως αφερέγγυα και στερούμενη βάσης και λογικής!!! Ποιοι; Μα αυτοί που το μόνο που έχουν να επιδείξουν είναι έλλειψη συγκεκριμένης και συγκροτημένης επιχειρηματολογίας και ευρεία χρήση κραυγών και θριαμβολογιών. Έχουν στήσει πολύ προσεχτικά παγίδες στις οποίες περιμένουν να πέσουν μέσα αφελείς κάτοικοι αυτής της πόλης.

Έτσι λοιπόν, μέσα σ΄αυτή την αποπνικτική ατμόσφαιρα που μας προσφέρουν καθημερινά με τις θολές, δύσοσμες και κυρίως παραφουσκωμένες υποσχέσεις τους, με προοπτική να γίνει δεκτή η κατασκευή του αγωγού, κάποιοι πολίτες αισθάνονται την ανάγκη να αναπνέυσουν "καθαρό αέρα" = να ενημερωθούν για τις αληθινές και τραγικές κατά τη γνώμη μου, διαστάσεις αυτού του έργου. Αισθάνονται την ανάγκη να ορθώσουν ένα καθαρό ΟΧΙ, να εκφράσουν την αγωνία τους για αυτά που αποφασίζονται γι' αυτούς χωρίς αυτούς. Να κοιτάξουν στα μάτια την εξουσία του τόπου τους και να ζητήσουν εξηγήσεις για ότι τους σερβίρεται σε ερμητικά κλειστή "κονσέρβα", για τη δήθεν ανάπτυξη και ευημερία τους (όπου "κονσέρβα" η διαστάσεις του έργου και οι πραγματικές συνέπειες αυτού). Να νιώσουν επιτέλους πολίτες/συμμέτοχοι στην κοινωνία, στον τόπο που επιλέξανε να ζήσουν και όχι απλοί και ανίσχυροι ψηφοφόροι (= στατιστικά νούμερα των εκλογών) που δεν έχουν λόγω και άρα υπόσταση σ' αυτή τη χώρα. Γιατί πολίτες είναι όταν τους δίνεται ο λόγος και τους ζητείται η συμμετοχή και δράση.

Μέσα σε αυτή την προσπάθεια νομίζω ότι έχει χώρο ένα ημερολόγιο/καταγραφή των γεγονότων αλλά και της άποψης του ΟΧΙ, για την οποία θα γίνει (και γίνεται ήδη) προσπάθεια φίμωσης (ο όρος αυτός δεν είναι υπερβολικός) και δεν έχει και πολλές διόδους έκφρασης. Μια άποψη η οποία πρέπει να μείνει ζωντανή, σε ένα πόλεμο ψεμάτων που έχει ξεσπάσει και ελπίζω να ξεσκεπαστεί, πριν είναι πολύ αργά για μας - και πιστέψτε με ότι ποτέ δεν είναι αργά (αργά θα είναι όταν θα δούμε τον αγωγό μπροστά στα μάτια μας).

Ελπίζω αυτή η προσπάθεια να βρει υποστηρικτές και φίλους, να ενώσει τους πολίτες σε ένα στόχο ευγενή κατά βάθος, γιατί θα είναι μια προσπάθεια υπεράσπισης της ίδιας της ζωής μας. Δεν σκοπεύω να ακουστούν υπερβολές ή λαϊκισμοί από τη δική μου την πλευρά. Δε σκοπεύω να ακολουθήσω αυτή τη λογική η οποία είναι αποδεδειγμένη αποκλειστικότητα των πολιτικών και των αρχόντων μας. Εάν παρόλα αυτά γίνει κάτι τέτοιο, θα είναι μάλλον μια κραυγή αγωνίας για αφύπνιση και εγρήγορση παρά εσκεμμένη ενέργεια κατά την τακτική των δημαγωγών κάθε μορφής (φανερής ή συγκαλυμμένης).

Ο αγωγός και τα … παρατράγουδα

Μετά από 14 χρόνια παλινδρομήσεων, τελικά κατάφεραν, Ρωσία, Βουλγαρία και Ελλάδα, να υπογράψουν την κατ’ αρχήν πολιτική συμφωνία για τον αγωγό Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης.

Ενώ για 14 ολόκληρα χρόνια ακούγαμε απίστευτα σενάρια που συνόδευαν την υλοποίηση του έργου, ξαφνικά άρχισαν κάποιοι να διαμαρτύρονται για το ότι δεν γνώριζαν τίποτα σχεδόν για το έργο και μάλιστα ορισμένοι έκαναν λόγο για προσχεδιασμένη απόκρυψη λεπτομερειών του.

Ξαφνικά, όλοι διαπίστωσαν ότι υπήρχε έλλειμμα ενημέρωσης και άρχισαν να συγκαλούν συσκέψεις και να ζητούν να ενημερωθούν, κάτι που όφειλαν να είχαν κάνει πριν τοποθετηθούν και οπωσδήποτε πριν, άκριτα μάλλον, ζητωκραυγάσουν. Εκτός αν γνώριζαν και δεν το ομολογούσαν όταν, στις επίμονες ερωτήσεις που δεχόταν, δήλωναν άγνοια. Κάτι τέτοιο , όμως, δεν χαρακτηρίζει έναν έντιμο πολιτικό και δεν θέλουμε να δεχτούμε ότι αφορά την περίπτωσή μας.

Σαφώς και ο πληθυσμός της Θράκης, άρχοντες και μη, δεν ρωτήθηκε καν αν συμφωνεί ή διαφωνεί με ένα τόσο μεγάλο, και καθοριστικό για την πορεία της περιοχής, έργο. Αλλά και οι αρχές δεν φρόντισαν να ενημερώσουν τον κόσμο για όλες τις παραμέτρους του αλλά, και το πιο σημαντικό, τις επιπτώσεις που θα έχει στη γενικότερη πορεία της περιοχής.

Έτσι και σήμερα ακούμε «φανταστικά» σενάρια, έως και για οπλικά συστήματα που θα «προστατεύουν» τις εγκαταστάσεις του αγωγού και άρα και εμάς. Βέβαια δεν μας είπαν ότι δεν θα είχαμε ανάγκη από τίποτα από όλα αυτά αν δεν είχαμε τον αγωγό.

Οι ίδιοι που, ακόμη και μέχρι χθες, αγνοούσαν στοιχεία για την μορφή και τα χαρακτηριστικά του έργου, σήμερα εξακολουθούν να γεμίζουν τους πολίτες με ελπίδες και προσδοκίες χωρίς αντίκρισμα, διακινδυνεύοντας ακόμη και το να αποκρύψουν την αλήθεια για τους κινδύνους που συνοδεύουν μια παρόμοια επένδυση. Χωρίς και οι ίδιοι να αποδεικνύουν ότι γνωρίζουν ακριβώς τι πρόκειται να συμβεί υπερτονίζουν όρους όπως της «γεωπολιτικής σημασίας» και του «ενεργειακού κόμβου» χωρίς να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.

Η αμηχανία είναι έκδηλη, όσο και αν καλύπτεται από την έμπειρη πολιτική συμπεριφορά. Η αειφόρος, η βιώσιμη ανάπτυξη της περιοχής που, φραστικά τουλάχιστον, αποτελεί στόχο όλων των πολιτικών αυτού του τόπου, αγνοείται επιδεικτικά, ακόμη και ως ορολογία. Τέλος αυτό που διεθνώς εγκαταλείπεται ως επιλογή, στην περιοχή μας επιλέγεται και «πλασάρεται» ως σωτηρία και μοχλός ανάπτυξης. Αναπροσαρμογή του σχεδιασμού ζητούν, λες και τόσα χρόνια άλλοι κυβερνούν τον τόπο, ή δεν επιλέγουν αυτοί τις κατευθύνσεις της ανάπτυξης…

Ο αγωγός θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στο Περιβάλλον και την φυσιογνωμία, οικονομική αλλά και γενικότερη, της περιοχής. Αν μη τι άλλο, η κοινωνία πρέπει να γνωρίζει. Πρέπει να γνωρίζει τι πραγματικά επιφυλάσσει, για το μέλλον το έργο αυτό, και χωρίς κορώνες ευμάρειας αλλά ούτε κραυγές για την ενδεχόμενη καταστροφή να επιλέξει τι είναι αυτό που θέλει.

Η Συμφωνία μπορεί να υπεγράφη με όλες τις παράτες για να μπορεί να παίξει το διπλωματικό της ρόλο, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο αγωγός θα κατασκευαστεί. Μπορεί να είναι ένα σημαντικό βήμα. Δεν παύει, όμως, να είναι η αρχή. Είναι σαφές και πρέπει να το πούμε: Τίποτε δεν έχει κριθεί ακόμη! Πολύς δρόμος θα διανυθεί ακόμη, μέχρι να κυλήσει – αν και όταν - η πρώτη σταγόνα πετρελαίου.

Πηγή: Πολίτης της Θράκης 21-03-07

Σε κρίσιμο σταυροδρόμι

Το αναπτυξιακό μοντέλο του Έβρου

Να μια ευκαιρία για να ενσωματώσουμε το

«Τρίγωνο της Γνώσης»

Για πολλά χρόνια στον Έβρο και τη Θράκη είχαμε αφεθεί σε μια αναπτυξιακή στρατηγική στην οποία κυριαρχούσε έντονα η οικολογία και οι ήπιες παρεμβάσεις στο χώρο. Μέσα σ΄ αυτήν την στρατηγική αναπτύχθηκαν διάφορες τοπικές πολιτικές, όπως είναι η ανάδειξη των οικοτόπων, η ήπια αγροτική ανάπτυξη, ο οικολογικός τουρισμός, ενώ αντίστοιχα απορρίφθηκαν επενδυτικές προτάσεις, όπως το Εργοστάσιο Τσιμέντων, το Διαλυτήριο Πλοίων, το Φράγμα Δερείου, η εξόρυξη χρυσού κλπ.

Σήμερα στα «ήρεμα νερά της λίμνης», όχι ξαφνικά, πέφτει ένας «ογκόλιθος» με τη μορφή του πετρελαιαγωγού «Πύργος- Αλεξανδρούπολη». Δίπλα σε αυτόν συνεχίζει ακόμα να προκαλεί κυματισμούς, η έντεχνη προσπάθεια των χρυσωρυχείων με δυνατότερους αυτή τη φορά συμμάχους, πολλά τοπικά ΜΜΕ. Πιο πίσω, έστω και με συνεχιζόμενες διαψεύσεις, παραμονεύει η εγκατάσταση «πυρηνικού σταθμού παραγωγής ενέργειας». Αύριο πιθανόν να προκύψει κάτι άλλο, όπως τα διυλιστήρια πετρελαίου και πάει λέγοντας.

Όλα τα τελευταία δεν είναι ενδογενώς ενσωματωμένα στο υπάρχον μοντέλο ανάπτυξης. Προκαλούνται από εξωγενείς παράγοντες, μακριά από την βούληση της τοπικής κοινωνίας. Το σίγουρο είναι, ότι όλα μαζί δεν χωράνε μέσα στο υπάρχον μοντέλο ανάπτυξης. Δεν μπορούν να συνυπάρξουν αρμονικά συνεργαζόμενα. Το ένα εξουδετερώνει τη δυναμική του άλλου. Το υπάρχον αναπτυξιακό μοντέλο απειλείται με εξαφάνιση. Δεν λέω ότι η αλλαγή του είναι λάθος. Αντίθετα ισχυρίζομαι ότι για καλύτερο αναπτυξιακό αποτέλεσμα, πρέπει να αναθεωρηθεί. Να ενσωματώσει ή να απορρίψει τα νέα δεδομένα που έχουν προκύψει. Για να μην σπαταλούμε πολύτιμους οικονομικούς, κοινωνικούς, πολιτιστικούς και περιβαλλοντικούς πόρους του νομού σε λάθος κατεύθυνση.

Οι επιλογές μας πρέπει να γίνουν άμεσα. Έπρεπε να είχαν γίνει χθες. Το νομαρχιακό Συμβούλιο, το κατεξοχήν πολιτικό όργανο προγραμματισμού, με αφορμή τα αντισταθμιστικά οφέλη του αγωγού, αλλά και με τα χρήματα των αποζημιώσεων από τις πλημμύρες, οφείλει να παίξει τον ηγετικό του ρόλο. Να αναλάβει πρωτοβουλίες, να επιδιώξει τη συναίνεση, να επεξεργαστεί τη νέα στρατηγική, να αποφασίσει τελικά σε ποια κατεύθυνση πρέπει να βαδίσει ο νομός για τα επόμενα χρόνια.

Η απόφασή του θα είναι ισότιμη με αυτήν της 10ετίας του 1980 όταν το ίδιο όργανο με γνωστά ονόματα της σημερινής πολιτικής ζωής του νομού, με αφορμή τα ΜΟΠ, αποφάσιζε να προσδώσει την οικοδιάσταση στην ταυτότητα της ανάπτυξης του Έβρου. Η οποία μέχρι σήμερα τουλάχιστον δεν ακυρώθηκε. Αρκεί να δείτε μέσα από τα τουριστικά φυλλάδια του νομού τι προβάλλεται.

Με δεδομένο την ύπαρξη του αγωγού, οι επιλογές του Νομαρχιακού Συμβουλίου σήμερα μπορούν να είναι το πολύ τρεις:

• Πρώτον, συνεχίζει απτόητα το γνωστό μας οικολογικό μοντέλο, χρηματοδοτώντας το κατά ένα ποσοστό με «τα αργύρια του ενοικιοστασίου του αγωγού», σαν να μη συνέβη τίποτα. Οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν εδώ είναι πολλοί. Θα κτίζουμε την ανάπτυξή μας βασισμένη μόνον σε ένα στύλο. Θα κτίζουμε «παλάτια στην άμμο», αφού σε μια πιθανή καταστροφή του αγωγού θα καταρρεύσει ολόκληρο το οικοδόμημα, χωρίς εναλλακτικές. Το παράδειγμα της γρίπης των πουλερικών, αλλά και οι ζωονόσοι, έρχονται να μας θυμίσουν τα ευάλωτα σημεία του τουρισμού και της γεωργίας μας από παρόμοια συμβάντα. Πόσο μάλλον μια ζημιά του θαλάσσιου ή χερσαίου αγωγού πετρελαίου. Καταρρέει ολόκληρο το σύστημα, χωρίς προοπτική.

• Δεύτερον, κάνουμε στροφή 180 μοιρών, ξεχνούμε ότι κάναμε ως τώρα, δεχόμαστε μοιρολατρικά όλα τα παραπάνω και προσπαθούμε να προσελκύσουμε ακόμα περισσότερες επενδύσεις με οποιοδήποτε περιβαλλοντικό κόστος και με περισσότερα ίσως χρήματα στη τσέπη μας, όπως διυλιστήρια πετρελαίου κλπ; Είναι το απευκταίο σενάριο. Υποθηκεύουμε το μέλλον των παιδιών μας για να ζήσουμε εμείς πλουσιοπάροχα.

• Τρίτον, δημιουργούμε ένα νέο Μικτό Μοντέλο Ανάπτυξης, με μίγμα πολιτικών οικολογίας, καινοτομίας, τεχνολογίας, ενέργειας, εκπαίδευσης, έρευνας, εμπλουτισμένο δηλαδή με το «Τρίγωνο της Γνώσης». Τις αναλογίες και τη δοσολογία του μίγματος τη συζητάμε. Όπως και την διάχυσή του στους επιμέρους τομείς και κλάδους της οικονομικής μας δραστηριότητας (Γεωργία, κτηνοτροφία, βιομηχανία, τουρισμός, υπηρεσίες); Σε αυτήν την περίπτωση ανάλογα θα πρέπει να είναι και τα αντισταθμιστικά που θα ζητηθούν, αφού αρθρωθεί πιο μπροστά μια αξιόπιστη και πειστική πρόταση.

Σίγουρα η τρίτη επιλογή είναι η καλύτερη. Είναι όμως και η δυσκολότερη. Προϋποθέτει ικανότητες, φαντασία και πολιτικό θάρρος για να ενσωματωθεί η «έξυπνη ανάπτυξη» ενδογενώς στην τοπική μας πολιτική. Πέρα από την εργολαβική λογική των κτιρίων και των ασφαλτοστρώσεων. Μακριά από την μυωπική λογική του «πολιτικού κόστους».

Είναι δύσκολο προφανώς να ξεκινήσει ένας τέτοιος διάλογοςγιατί συνήθως δεν αποτελεί θελκτικό θέμα για τους πολιτικούς μας, αφού δεν επιστρέφει άμεσα το όφελός του μέσα σε μια 4ετία.

Είναι όμως απαραίτητο για το νομό το Νομαρχιακό Συμβούλιο να αναλάβει ενεργά την διαχείριση της «αθέατης πλευράς της ανάπτυξης του» και να αρχίσει να δημιουργεί πολιτικές πάνω σε αυτήν. Να μην παραμείνει έρμαιο της δική της δυναμικής, πράγμα το οποίο συμβαίνει σήμερα. Παρατημένη στις αφηρημένες αρμοδιότητες κάποιων υπουργείων, οργανισμών ή επιχειρήσεων. Άλλωστε με αυτά τα χαρακτηριστικά καλούμαστε να συνεργαστούμε ή ανταγωνιστούμε στις επόμενες 10ετίες με τις όμορες περιφέρειες και νομούς, στην ανοιχτή και παγκοσμιοποιημένη αγορά.

Το μεγάλο ερώτημα είναι κατά πόσον η σημερινή ηγετική ομάδα της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης μπορεί να κατανοήσει τη μεγάλη στροφή. Να αναλάβει και να διεκπεραιώσει επιτυχώς ένα τέτοιο ηγετικό ρόλο. Να πείσει τους τοπικούς φορείς, να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις, να συνεργαστεί με την κυβέρνηση, να καταρτίσει αξιόπιστη πρόταση με αφορμή τα αντισταθμιστικά οφέλη. Ξεφεύγοντας από τη λογική «όλα είναι ζήτημα χρημάτων» ή «δημοσίων σχέσεων» ή «δώστε μας ποσοστά των ανταποδοτικών και εμείς ξέρουμε τι θα τα κάνουμε». Κατά πόσον θα μπορέσει να παίξει το βασικό της ρόλος που είναι πρώτα να δημιουργεί καινοτόμες τοπικές πολιτικές και μετά μέσα από αυτές τις πολιτικές να προσπαθεί να προσελκύσει τα χρήματα από δημόσιες ή ιδιωτικές πηγές χρηματοδότησης.

Ίσως χρειαστεί να ανασύρει στη μνήμη της, να επεξεργαστεί και να ανανεώσει παλαιότερες ιδέες που υπήρξαν για την περιοχή, όπως η Τεχνόπολη, η Ρωμανία, Το Ευρωπαϊκό Οικολογικό Ινστιτούτο ή να γεννήσει καινούργιες πολιτικές πάντα μέσα στο τρίπτυχο «Καινοτομία, Εκπαίδευση, Έρευνα».

Η περίπτωση της διαχείρισης της κρίσης των πλημμύρων, δεν αφήνει μεγάλα περιθώρια αισιοδοξίας προς αυτήν την κατεύθυνση. Ευτυχία μας θα είναι αν τώρα διαψευσθούμε.

Πηγή: Πολίτης της Θράκης

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ - ΓΡ. Τ. ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΓΟ ΜΠΟΥΡΓΚΑΣ - ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ Λ. Ηρακλείου 145- 142 31 ΠΕΡΙΣΣΟΣ τηλ.:210-2592163 fax: 210-2592156 e-mail: mailbox@gt.kke.gr ,

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ

ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΓΟ ΜΠΟΥΡΓΚΑΣ - ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ


Η ανάγκη δημιουργίας εναλλακτικών λύσεων για τη μεταφορά πετρελαίου και φυσικού αερίου στη χώρα μας, που είναι ενεργειακά εξαρτημένη, δεν πρέπει, να παρασύρει τα λαϊκά στρώματα, να δώσουν βάση στους πανηγυρισμούς της κυβέρνησης για τα μεγάλα οφέλη που ισχυρίζεται ότι θα προκύψουν από τη κατασκευή του ενεργειακού αγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης. Οι μεγάλοι κερδισμένοι από τη σύναψη αυτής της συμφωνίας είναι η ΕΕ, η Ρωσία και η πλουτοκρατία της Ελλάδας, που κάνει ένα σημαντικό βήμα για να αξιοποιήσει τη χώρα ως ενεργειακό δίαυλο στην περιοχή.

Ωφελημένοι θα βγουν οι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι, που θα εμπλακούν στην υλοποίηση του έργου στην ενέργεια, στις μεταφορές, στις κατασκευές και στον τραπεζικό τομέα. Η συγκεκριμένη ενεργειακή υποδομή θα υπηρετήσει την κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου σε βάρος των λαϊκών αναγκών.

Οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης ότι ο ενεργειακός αγωγός θα λειτουργήσει, από μόνος του, ως παράγοντας ειρήνης και σταθερότητας είναι ανυπόστατος, τη στιγμή που στην περιοχή μας οξύνονται οι ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις. Η όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, καθώς και οι σχέσεις άλλοτε ανταγωνισμού και άλλοτε συνεργασίας μεταξύ της ελληνικής και της τουρκικής αστικής τάξης, τον καθιστούν παράγοντα που δημιουργεί νέους κινδύνους για την ειρήνη και τη σταθερότητα των συνόρων στην περιοχή.

Η διέξοδος βρίσκεται στον αντίποδα των σημερινών εξελίξεων. Να αναλάβουν την πρωτοβουλία οι λαοί των Βαλκανίων και όχι οι πολυεθνικές, με τη δημιουργία ενός κοινού αντιιμπεριαλιστικού μετώπου των λαών των Βαλκανίων.

Η διέξοδος βρίσκεται στη λαϊκή εξουσία και λαϊκή οικονομία, στην κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, στον αποκλειστικά κρατικό φορέα ενέργειας που θα αξιοποιεί την ενεργειακή υποδομή προς όφελος των λαϊκών αναγκών.

ΑΘΗΝΑ 15/3/2007 ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ

Ανακοίνωση των οικολόγων Πράσινων

Ολική επανεξέταση του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη Παρασκευή, 16 Μαρτίου

Η πολυδιαφημισμένη υπογραφή της διακρατικής συμφωνίας για τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη δεν μπορεί να κρύψει πως ο σχεδιασμός του πραγματοποιήθηκε ερήμην της κοινωνίας, πως η κατασκευή του μπορεί να έχει τεράστιες επιπτώσεις σε οικολογικά ευαίσθητες περιοχές και πως η λειτουργία του θα παγιώσει την εξάρτηση της Ελλάδας και της Ευρώπης από ρυπογόνο πετρέλαιο, το οποίο μάλιστα προέρχεται από ασταθείς περιοχές.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι ζητούν ολική επανεξέταση της κατασκευής και της σκοπιμότητας του αγωγού από μηδενική βάση, με ουσιαστική και πλήρη ενημέρωση των τοπικών κοινωνιών καθώς και αναβαθμισμένο ρόλο τους στη λήψη αποφάσεων. Όταν τα δύο μεγαλύτερα προβλήματα της ανθρωπότητας σήμερα είναι η κλιματική αλλαγή και η εκρηκτική κατάσταση παγκοσμίως από τους πολέμους για τον έλεγχο των ενεργειακών πόρων της Μ.Ανατολής και της Κεντρικής Ασίας, η μόνη βιώσιμη πολιτική δεν μπορεί παρά να δίνει έμφαση και απόλυτη προτεραιότητα στην απεξάρτηση από το πετρέλαιο μέσα από τον περιορισμό της κατανάλωσης, την εξοικονόμηση και την αξιοποίηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Η Γραμματεία των Οικολόγων Πράσινων Για περισσότερες πληροφορίες: Τάσος Κρομμύδας 6945 940916

Συνέντευξη του Νομάρχη Έβρου στον τηλεοπτικό σταθμό Russia Today

Στιγμιότυπο από την συνέντευξη.

Συνέντευξη για τον πετρελαιαγωγό Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη έδωσε ο Νομάρχης Έβρου Νικόλαος Ζαμπουνίδης στον τηλεοπτικό σταθμό Russia Today, που επισκέφθηκε την Αλεξανδρούπολη με αφορμή την υπογραφή της Διακρατικής Συμφωνίας Ελλάδας - Ρωσίας - Βουλγαρίας. Ο Νομάρχης αναφέρθηκε στην ιδιαίτερη σημασία που έχει για την ανάπτυξη της περιοχής ο πετρελαιαγωγός, επισημαίνοντας ότι θα πρέπει να τηρηθούν από τις κατασκευάστριες εταιρείες όλες οι απαραίτητες προϋποθέσεις για την προστασία του περιβάλλοντος, τόσο του θαλάσσιου, όσο και του σπάνιου βιοτόπου του Δέλτα του Έβρου. "Στον σχεδιασμό του αγωγού πρέπει να συμμετέχουμε κι εμείς που ζούμε στον Έβρο. Ο αγωγός πρέπει να γίνει μαζί με εμάς [1]. Πολίτες και οι φορείς είμαστε ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένοι σε θέματα που αφορούν το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής μας και θα πρέπει αυτοί που θα κατασκευάσουν τον αγωγό, να σεβαστούν τις απόψεις και τις προτάσεις μας . Διαφορετικά θα μας βρουν απέναντί τους" είπε χαρακτηριστικά ο κ. Ζαμπουνίδης. [2] Ο Νομάρχης τόνισε ότι θα αναβαθμισθεί ο γεωστρατηγικός ρόλος της χώρας μας, αφού με την κατασκευή του αγωγού παρακάμπτονται τα στενά των Δαρδανελίων και αλλάζει ο γεωγραφικός χάρτης της περιοχής. [3] Ο κ. Ζαμπουνίδης στη συνέντευξή του έκανε ιδιαίτερη αναφορά στο θέμα της τουριστικής ανάπτυξης και ζήτησε από τις εταιρείες της Ρωσίας που συμμετέχουν στην εκμετάλλευση του αγωγού, να συμβάλλουν προς την κατεύθυνση αυτή, ωθώντας ένα μέρος των εργαζομένων τους να κάνουν τις διακοπές τους στον Έβρο. [4]

Πηγή: Άποψη Παρατηρήσεις: [1]: Εάν αυτή η δήλωση δεν είναι παραπλανητική/δημαγωγική, είναι τουλάχιστον μια αυταπάτη. Ο κ. νομάρχης γνωρίζει πολύ καλά ότι στην κατασκευή του αγωγού η τοπική κοινωνία δεν έχει κανένα λόγο. Ούτε είχε όταν αποφασιζότανε η κατασκευή του. Εμείς σαν κάτοικοι αυτού του τόπου θα κλιθούμε να παραχωρήσουμε τη γη μας, με συνοπτικές διαδικασίες στην κατασκευάστρια κοινοπραξία, ώστε να μην αποτελέσουμε για άλλη μια φορά εμπόδιο στα σχέδιά τους. [2]: Ποιων τις προτάσεις θα πρέπει να σεβαστούν οι κατασκευαστές; Των πολιτών που θα υποστούν τις συνέπειες, αυτών που είναι τεκμηριωμένα αντίθετοι με των αγωγό ή μήπως της επιτροπής που θα συστήσετε και θα αποτελείται αποκλειστικά από υποστηρικτές του αγωγού, οι οποίοι θα παρουσιαστούν ως αυτόκλητοι θεματοφύλακες και υπερασπιστές του νομού;;; Αλλά το θέσατε πολύ έξυπνα το θέμα. Όταν θα έρθει η εταιρία και θα καταθέσει τα σχέδιά της, θα μπείτε μπροστάρηδες και αποκλειστικοί συνομιλιτές τους, δήθεν ότι εκφράζεται την πλειοψηφία αυτού του τόπου και τελικά θα συμφωνήσετε στην "αρτιότητα" των μελετών... άρα δεν θα νομιμοποιείται κανείς να εναντιωθεί στον αγωγό μιας και το δικαίωμα στην "διαφωνία" θα το έχετε μόνον εσείς!!! [3]: Αυτή η δήλωση ελπίζω να μην είναι προφητική γιατί φέρνει στο μυαλό κάποιων περίεργα και ανατριχιαστικά σενάρια. Ας την δεχθούμε σαν μια ένδειξη έλλειψης συνειρμού και ευγλωτίας [4]: Τρία συμπεράσματα μπορούν να εξαχθούν εύκολα από αυτήν τη δήλωση: 1ον - Η τουριστική μας πολιτική στηρίζεται, κατά το μεγαλύτερο ποσοστό, σε παρακάλια και ευχές και όχι σε μακρόχρονο σχεδιασμό. 2ον - Είναι φανερό, από τα λόγια του νομάρχη μας, ότι τελικά "οι χιλιάδες των τουριστών που θα κατακλήσουν την περιοχή" με την κατασκευή του αγωγού, ήταν ένα κακόγουστο αστείο, αν όχι ένα αισχρό ψέμα... 3ον - Μήπως φαίνεται καθαρά πλέον ότι οι περισσότεροι που θα δουλέψουν στην κατασκευή του αγωγού θα είναι τελικά από τη φίλη Ρωσία? Γιατί αν είναι να στηριχθούμε τουριστικά στους εργαζόμενους της κατασκευής (περίπου 300 όπως μας λένε) τότε "δυστυχώς επτωχεύσαμε"

Η "ΑΛΛΗ" ΑΝΑΠΤΥΞΗ

Σε αυτό εδώ το blog, πέρα από την κριτική που θα ασκηθεί κατά του αγωγού, θα μπορείτε να διαβάζετε σχετικά με την ανάπτυξη (την "άλλη" ανάπτυξη) που αξίζει ο νομός και η Θράκη γενικότερα, σε πείσμα αυτών που θέλανε να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι η κατασκευή του αγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης είναι μονόδρομος και πανάκεια για την πρόοδο (οικονομική, κοινωνική ή οποιαδήποτε άλλη). Αυτό που προκαλεί το κοινό αίσθημα (τουλάχιστον το δικό μου) είναι η απουσία σχετικής ειδησειογραφίας πριν την υπογραφή του αγωγού. Μου δημιουργούνται ερωτήματα ή ακόμα και βεβαιότητες για τις "αγαθές προθέσεις" των τοπικών Μαζικών Μέσων Εξημέρωσης (κατά τον Πανούση). Τώρα πλέον δείχνουν όλα απελευθερωμένα από την αγωνία τους να αποκρύψουν την άλλη αλήθεια, την διαφορετική προοπτική του Έβρου. Τώρα πλέον μπορούν να μας αποκαλύψουν ότι υπάρχει εναλλακτική λύση για τα "υπαρξιακά" μας προβλήματα (Το Plan B που υπάρχει πάντα στα συρτάρια των κυβερνόντων σε περίπτωση που πάνε στράφι τα θεάρεστα σχέδιά τους). "Αφού πέρασε ο αγωγός, είναι ώρα να τους το πούμε..."

Από την εφημερίδα "ΓΝΩΜΗ"
«Κλείνουν» συμβάσεις για παραγωγή ηλίανθου
Συμβάσεις με παραγωγούς ηλίανθου του νομού Έβρου, άρχισαν να επισυνάπτουν τρεις ελληνικές εταιρίες παραγωγής βιοντίζελ, σε τιμές μάλιστα αρκετά αυξημένες σε σχέση με τις περσινές. Πρόκειται για τις εταιρίες «Παύλος- Πέτας ΑΒΕΕ» «ΕΛΒΙ ΒΙΟΚΑΥΣΙΜΑ» με έδρα το Κιλκίς και «AGROIN-VEST».
Σύμφωνα με τον αντινομάρχη Έβρου κ. Μιχάλη Κογιομτζή η τιμή του ηλίανθου ανέρχεται πλέον στα 0,25 ευρώ το κιλό. Ωστόσο οι παραγωγοί που θα συνάψουν συμβάσεις με τις εταιρίες και θα καλλιεργήσουν ηλίανθο, είτε ως ξηρικό είτε ως ποτιστικό, θα επιδοτηθούν και με 4,5 ευρώ ανά στρέμμα. «Στην περιοχή μας είχε ξεκίνησε φέτος η τιμή ανά κιλό ηλίανθου από 19 λεπτά, αλλά με την εμφάνιση τριών εταιρειών έχουμε ήδη τιμή 25 λεπτά το κιλό. Επιπλέον αυτοί που θα καλλιεργήσουν ηλίανθο θα εισπράξουν και επιδότηση 4,5 ευρώ ανά στρέμμα» εξηγεί ο κ. Κογιομτζής.
Σύμφωνα με ανακοίνωση του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης φέτος η χώρα μας είναι υποχρεωμένη το 30% της πρώτης ύλης που θα χρησιμοποιήσει για την παραγωγή βιοκαυσίμων να προέρχεται από ελληνική πρώτη ύλη. Στον Έβρο υπάρχει το πλεονέκτημα ότι οι αγρότες είναι γνώστες της καλλιέργειας του ηλίανθου. «Είναι ακριβώς ίδια η καλλιέργεια του ενεργειακού ηλίανθου και δεν αλλάζει καθόλου η γνωστή διαδικασία που ξέρουν οι αγρότες. Φυτεύουν υδρίδια καλής παραγωγής, γίνεται ελαιοποίηση του καρπού σε εργοστάσια και στην συνέχεια πηγαίνουν στις εταιρίες που έχουν υπογράψει σύμβαση με το υπουργείο Γεωργίας για να γίνουν βιοκαύσιμα» εξηγεί ο κ. Κογιομτζής.
Οι παραγωγοί που ενδιαφέρονται μπορούν να ενημερωθούν από τις Ενώσεις Αγροτικών Συνεταιρισμών και τους αρμόδιους μεσίτες για τη σύναψη συμβάσεων. Η προθεσμία υπογραφής των συμφωνητικών είναι μέχρι τέλος Απριλίου 2007. «Θα υπογράφουν συμβάσεις με τις εταιρίες, οι οποίες θα θεωρηθούν από τις δύο Διευθύνσεις Αγροτικής Ανάπτυξης. Οι παραγωγοί μπορούν να περνούν πληροφορίες από τους μεσίτες και από τις ΕΑΣ. Επίσης πρέπει να γνωρίζουν οι παραγωγοί μας ότι η καλλιέργεια του ηλίανθου βοηθάει στην αύξηση της γονιμότητας των χωραφιών γιατί μπαίνει στην αμειψισπορά και η επόμενη καλλιέργεια έχει καλύτερη δυναμική παραγωγή. Επίσης ο ηλίανθος είναι μια καλλιέργεια που γνωρίζουν οι παραγωγοί μας και εφόσον κάνουν λογαριασμό με αυτές τις τιμές και σκεφτούν θα υπογράψουν συμβάσεις» εξηγεί ο κ. Κογιομτζής.

Συντάκτης: Χαριτίνη Λέτσα

Από την εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΘΡΑΚΗ"
Ηλίανθοι Έβρου για Βιοντήζελ
Διέξοδο στην διατήρηση του εισοδήματος των Αγροτών της περιοχής Βορ. Εβρου, δίνει η ΕΑΣ Ορεστιάδος.
Πρόκειται για μια σημαντική συμφωνία, που δίνει τη δυνατότητα στους Αγρότες να επεκταθούν σε εναλλακτικές καλλιέργειες.
Συγκεκριμένα, με μεταποιητική Βιομηχανία παραγωγής Βιοντήζελ, που δραστηριοποιείται στην περιοχή Αχλάδι του νομού Φθιώτιδας, θα συνεργαστεί η Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών της Νέας Ορεστιάδας.
Σύμφωνα με τον Διευθυντή της Ενωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών της Ορεστιάδας, κ. Παράσχο Παρασχίδη, η σύμβαση που υπογράφτηκε μεταξύ της ΕΑΣ και της βιομηχανίας, αφορά στον διαμεσολαβητικό ρόλο της Ενωσης ως προς τη βοήθεια των παραγωγών ώστε να καταρτιστούν οι συμβάσεις μεταξύ αυτών και της συγκεκριμένης εταιρείας.
Όπως είπε ο διευθυντής της ΕΑΣ της Ορεστιάδας κ. Παρασχίδης, η Ενωση, θα συγκεντρώνει τους Ηλίανθους στη διάρκεια της συγκομιδής τους για λογαριασμό της βιομηχανίας βιοντήζελ, θα αποθηκεύει το προϊόν και εν συνεχεία θα το προωθεί.
Όλα αυτά θα γίνονται σύμφωνα με τον κύριο Παρασχίδη, αφού πρώτα έχουν εξοφληθεί τόσο η αξία του προϊόντος στον κάθε παραγωγό, όσο και η μικρή προμήθεια όπως είπε χαρακτηριστικά της ΕΑΣ Ορεστιάδας.
Η τιμή αγοράς ηλίανθου από τον παραγωγό θα είναι 250 ευρώ ανά τόνο για ηλίανθο που θα παραχθεί από συγκεκριμένες ποικιλίες και 240 ευρώ ανά τόνο για τις υπόλοιπες ποικιλίες, σύμφωνα με τον κύριο Παρασχίδη, ο οποίος έδωσε έμφαση στη σημαντικότητα αυτής της συμφωνίας μεταξύ Ορεστιάδας και… Φθιώτιδας.
Συγχρόνως η συμφωνία αυτή αποδεικνύει τις δυνατότητες που έχει ο Νομός μας να στηρίξει τις βιομηχανίες παραγωγής βιοκαυσίμων, που θα έπρεπε να δημιουργηθούν εδώ στον Εβρο, κατά προτεραιότητα, αντί σε άλλες περιοχές της χώρας.


Εδώ μπορείτε να διαβάσετε και δύο πολύ ενδιαφέροντα άρθρα του "ΠΟΛΙΤΗ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ"

Η EBZ Ορεστιάδας σημαντικός μοχλός ανάπτυξης. Υψηλότερη φέτος η τιμή των τεύτλων
Μονάδα παραγωγής Βιολογικού κρέατος στην Πυλαία Φερών

"Αγωγός Πετρελαίου..." και ΔΕΛΤΑ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

Χθες, ημέρα Τετάρτη, στης 18:00 η Οικολογική Εταιρία Έβρου πραγματοποίησε ενημερωτική ημερίδα με θέμα «ΑΓΩΓΟΣ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ ΚΑΙ ΘΡΑΚΙΚΟ ΠΕΛΑΓΟΣ». Σ' αυτήν κλήθηκαν όλοι οι φορείς και πολίτες της Αλεξανδρούπολης (και τα Μ.Μ.Ε.) να παρακολουθήσουν τις εισηγήσεις των καλεσμένων επιστημόνων και να καταθέσουν τις απόψεις τους. Για μια τόσο σημαντική εκδήλωση, το ΔΕΛΤΑ TV έστειλε μία κάμερα οι οποία τράβηξε ελάχιστα πλάνα για ρεπορτάζ. Και ενώ η εκδήλωση τελείωσε πολύ νωρίτερα από το πέρας του δελτίου, η μοναδική αναφορά του σταθμού στο γεγονός αυτό, "στριμώχθηκε" στο τέλος του δελτίου ειδήσεων και η συνομιλία των δημοσιογράφων είχε ως εξής:

Α.Τάτσης: "Χρήστο, παρακολούθησες, μέχρι και πριν από λίγο, την ενημερωτική ημερίδα με θέμα "Αγωγός Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη και θρακικό πέλαγος" που διοργάνωσε η Οικολογική Εταιρία Έβρου. Να μας πεις τι ακριβώς συζητήθηκε."
Χρ.Χατζημήσης: "Όπως είναι γνωστό, η Οικολογική Εταιρία Έβρου έχει εκφράσει την άποψη ότι θα υπάρξει περιβαλλοντική επιβάρυνση με τη λειτουργία και την κατασκευή του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη. Την άποψη αυτή συμμερίζονται πολλοί πολίτες οι οποίοι βρέθηκαν σήμερα σ' αυτή την εκδήλωση. Ήταν προσκεκλημένοι ο κ. Εμμανουήλ Κουτράκης, βιολόγος-ιχθυολόγος από το Ινστιτούτο αλιευτικής έρευνας του ΕΘΙΑΓΕ και ο κ. Συλαίος Γεώργιος, Γεωλόγος, Δρ. Παράκτιας Ωκεανογραφίας, Ερευνητής Ινστιτούτου Αλιευτικής Έρευνας του ΕΘΙΑΓΕ. Επίσης ήταν και ο πρόεδρος των παράκτιων αλιέων Αλεξανδρούπολης, ο κ. Σαρίκας. Εξέφρασαν όλοι την ανησυχία τους σχετικά με τις επιτπώσεις που θα έχει στο περιβάλλον στην περιοχή η λειτουργία και η κατασκευή του αγωγου Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης. Επίσης δόθηκε η ευκαιρία σε όσους παραβρέθηκαν εκεί να διατυπώσουν τα δικά τους ερωτήματα, που είχαν αρκετό ενδιαφέρον, πρέπει να πούμε. Ας πούμε, ακούσαμε ποια είναι η διαφορά, η σχέση που έχουν τα πετρέλαια που βρίσκονται στην Καβάλα σε σχέση με τα πετρέλαια που θα είναι στην Αλεξανδρούπολη. Ακούσαμε πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις σ' αυτό το θέμα, όπως επίσης και τι γίνεται στον κόσμο, όπου υπάρχουν αγωγοί και έχουν συμβεί ατυχήματα. Θα πρέπει να πούμε ότι διαβάστηκε και μια ανακοίνωση της GreenPeace για τον αγωγό Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης και δεν ξέρω αν θέλεις να αναφερθούμε..."
Α.Τάτσης: "Εν τάχει και σε τίτλους Χρήστο για να ξέρουμε το τι ακριβώς υπόθηκε συγκεκριμένα επί των ζητημάτων που μας ανέφερες και εσύ."
Χρ.Χατζημήσης: "Ρωτήθηκαν λοιπόν οι επιστήμονες, τι γίνεται στην Καβάλα όπου λειτουργούν εκεί αρκετά χρόνια οι πετρελαϊκές εγκαταστάσεις. Τόνισαν οι προσκεκλημένοι, ο κ. Συλαίος τόνισε ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα μέχρι στιγμής τουλάχιστον εκεί στην Καβάλα. Η περιοχή όπου βρίσκονται οι πετρελαϊκές εγκαταστάσεις έχει χαρακτηριστεί ως βιομηχανική περιοχή, άρα δεν επιτρέπεται η πρόσβαση για κολύμπι και οτιδήποτε άλλο από τους ανθρώπους και βεβαίος τόνισε επίσης ότι τηρούν οι εταιρίες εκεί αυστηρά όλους τους κανόνες που πρέπει να τηρεί σε κάθε τέτοια περίπτωση και που είναι βεβαίως από την Ευρωπαϊκή Ένωση. [1] Βεβαίως ρωτήθηκαν και τί γίνεται στον κόσμο όπου έχουν συμβεί ατυχήματα. Αναφέρθηκε λοιπόν ότι στην Αλάσκα όπου είχε συμβεί ένα ατύχημα στον πετρελαιαγωγό εκεί, χρειάστηκαν 10 χρόνια για να επανέλθει το περιβάλλον στην κανονική του κατάσταση, να ξαναϋπάρχουν ψάρια στην περιοχή... και σε άλλες περιοχές όπου χρειάστηκαν 10 χρόνια για να επανέλθει το φυσικό περιβάλλον στην κανονική του κατάσταση και να υπάρχει ζωή πάλι στην περιοχή."
Α.Τάτσης: "Μάλιστα. Αναλυτικό ρεπορτάζ θα έχουμε ευκαιρία να παρακολουθήσουμε στο αυριανό μας δελτίο. [2]

Παρατηρήσεις:
[1]: Αυτό ήταν λοιπόν το μόνο που είπε ο κύριος Συλαίος ή αυτό ήταν που έπρεπε να μάθει ο κόσμος που παρακολούθησε το δελτίο ειδήσεων? Έτσι διατυπώθηκε ή η απουσία των περισσότερων πολιτών της Αλεξανδρούπολης από την εκδήλωση, δίνει το δικαίωμα στο κανάλι να παραλλάσει τα λεγόμενα των επιστημόνων που παραβρέθηκαν στην εκδήλωση? Φυσικά και δεν περιμένουμε ο κόσμος να ενημερωθεί, ούτε καν στοιχειωδώς, για τις διαφαινόμενες επιπτώσεις του αγωγού από ένα κανάλι που έχει ταχθεί, εμμέσως πλην σαφώς, υπέρ της κατασκευής του.
[2]: Επιφυλασσόμαι για την πρόθεση του καναλιού για πλήρη ενημέρωση και υπόσχομαι την πλήρη απομαγνητοφώνιση της ημερίδας, ώστε να μάθουν όλοι πραγματικά τί στοιχεία (το λιγότερο συγκλονιστικά) κατέθεσαν οι επιστήμονες.