Ο αγωγός και τα … παρατράγουδα

Μετά από 14 χρόνια παλινδρομήσεων, τελικά κατάφεραν, Ρωσία, Βουλγαρία και Ελλάδα, να υπογράψουν την κατ’ αρχήν πολιτική συμφωνία για τον αγωγό Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης.

Ενώ για 14 ολόκληρα χρόνια ακούγαμε απίστευτα σενάρια που συνόδευαν την υλοποίηση του έργου, ξαφνικά άρχισαν κάποιοι να διαμαρτύρονται για το ότι δεν γνώριζαν τίποτα σχεδόν για το έργο και μάλιστα ορισμένοι έκαναν λόγο για προσχεδιασμένη απόκρυψη λεπτομερειών του.

Ξαφνικά, όλοι διαπίστωσαν ότι υπήρχε έλλειμμα ενημέρωσης και άρχισαν να συγκαλούν συσκέψεις και να ζητούν να ενημερωθούν, κάτι που όφειλαν να είχαν κάνει πριν τοποθετηθούν και οπωσδήποτε πριν, άκριτα μάλλον, ζητωκραυγάσουν. Εκτός αν γνώριζαν και δεν το ομολογούσαν όταν, στις επίμονες ερωτήσεις που δεχόταν, δήλωναν άγνοια. Κάτι τέτοιο , όμως, δεν χαρακτηρίζει έναν έντιμο πολιτικό και δεν θέλουμε να δεχτούμε ότι αφορά την περίπτωσή μας.

Σαφώς και ο πληθυσμός της Θράκης, άρχοντες και μη, δεν ρωτήθηκε καν αν συμφωνεί ή διαφωνεί με ένα τόσο μεγάλο, και καθοριστικό για την πορεία της περιοχής, έργο. Αλλά και οι αρχές δεν φρόντισαν να ενημερώσουν τον κόσμο για όλες τις παραμέτρους του αλλά, και το πιο σημαντικό, τις επιπτώσεις που θα έχει στη γενικότερη πορεία της περιοχής.

Έτσι και σήμερα ακούμε «φανταστικά» σενάρια, έως και για οπλικά συστήματα που θα «προστατεύουν» τις εγκαταστάσεις του αγωγού και άρα και εμάς. Βέβαια δεν μας είπαν ότι δεν θα είχαμε ανάγκη από τίποτα από όλα αυτά αν δεν είχαμε τον αγωγό.

Οι ίδιοι που, ακόμη και μέχρι χθες, αγνοούσαν στοιχεία για την μορφή και τα χαρακτηριστικά του έργου, σήμερα εξακολουθούν να γεμίζουν τους πολίτες με ελπίδες και προσδοκίες χωρίς αντίκρισμα, διακινδυνεύοντας ακόμη και το να αποκρύψουν την αλήθεια για τους κινδύνους που συνοδεύουν μια παρόμοια επένδυση. Χωρίς και οι ίδιοι να αποδεικνύουν ότι γνωρίζουν ακριβώς τι πρόκειται να συμβεί υπερτονίζουν όρους όπως της «γεωπολιτικής σημασίας» και του «ενεργειακού κόμβου» χωρίς να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.

Η αμηχανία είναι έκδηλη, όσο και αν καλύπτεται από την έμπειρη πολιτική συμπεριφορά. Η αειφόρος, η βιώσιμη ανάπτυξη της περιοχής που, φραστικά τουλάχιστον, αποτελεί στόχο όλων των πολιτικών αυτού του τόπου, αγνοείται επιδεικτικά, ακόμη και ως ορολογία. Τέλος αυτό που διεθνώς εγκαταλείπεται ως επιλογή, στην περιοχή μας επιλέγεται και «πλασάρεται» ως σωτηρία και μοχλός ανάπτυξης. Αναπροσαρμογή του σχεδιασμού ζητούν, λες και τόσα χρόνια άλλοι κυβερνούν τον τόπο, ή δεν επιλέγουν αυτοί τις κατευθύνσεις της ανάπτυξης…

Ο αγωγός θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στο Περιβάλλον και την φυσιογνωμία, οικονομική αλλά και γενικότερη, της περιοχής. Αν μη τι άλλο, η κοινωνία πρέπει να γνωρίζει. Πρέπει να γνωρίζει τι πραγματικά επιφυλάσσει, για το μέλλον το έργο αυτό, και χωρίς κορώνες ευμάρειας αλλά ούτε κραυγές για την ενδεχόμενη καταστροφή να επιλέξει τι είναι αυτό που θέλει.

Η Συμφωνία μπορεί να υπεγράφη με όλες τις παράτες για να μπορεί να παίξει το διπλωματικό της ρόλο, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο αγωγός θα κατασκευαστεί. Μπορεί να είναι ένα σημαντικό βήμα. Δεν παύει, όμως, να είναι η αρχή. Είναι σαφές και πρέπει να το πούμε: Τίποτε δεν έχει κριθεί ακόμη! Πολύς δρόμος θα διανυθεί ακόμη, μέχρι να κυλήσει – αν και όταν - η πρώτη σταγόνα πετρελαίου.

Πηγή: Πολίτης της Θράκης 21-03-07