ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ

Περάσανε περίπου 10 μέρες από την έναρξη αυτού του blog και μετά από δεκάδες ανακοινώσεις, δημοσιεύματα και σχόλια που φιλοξενήθηκαν εδώ, μόλις σήμερα ένιωσα την ανάγκη (και βρήκα κυρίως το χρόνο) να εξηγήσω για ποιο λόγο έκανα αυτή την - εκ πρώτης όψεως - άσκοπη προσπάθεια...

Τις τελευταίες εβδομάδες ή/και μήνες έγινε μεγάλη συζήτηση με την ευκαιρία της υπογραφής του αγωγού. Ζυζήτηση η οποία μετατράπηκε σε μονόπλευρους πανηγυρισμούς και θριαμβολογίες από τους άμεσα ενδιαφερόμενους (δηλ. κερδισμένους) περί του έργου, συμπαρασύροντας στο "Άρμα του Θριάμβου" τους περισσότερους πολίτες αυτής της περιοχής (ανυποψίαστους και ανενημέρωτους κατά το μεγαλύτερο ποσοστό).

Η πλευρά του "ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΓΟ" (είτε με κριτική είτε χωρίς) βρέθηκε ξαφνικά κατηγορούμενη για όψιμη αντίδραση και "επικίνδυνη καταστροφολογία" από τους υπερασπιστές της κατασκευής του. Μήπως και η παντελής έλλειψη εγρήγορσης και ο απόλυτος εφησυχασμός που επικρατούσε και που επιβλήθηκε εντέχνως από αυτούς δεν είναι επικίνδυνα;

Οι πάντες κατηγορούν τους πάντες για έλλειψη ενημέρωσης. Το τραγελαφικό της υπόθεσης είναι ότι το ίδιο πράγμα κάνουν και αυτοί που είναι οι καθ' ύλην αρμόδιοι για να την παρέχουν. Αλλά πονηρά σκεπτόμενοι, σπεύσανε, από την πρώτη στιγμή, να καρπωθούν το αποκλειστικό δικαίωμα να είναι αυτοί οι θεματοφύλακες της αλήθειας, της δικής τους εν τέλει αλήθειας. Ως επακόλουθο αυτού, κατηγορούνε (προς το παρόν σε χαμηλούς τόνους) τους "απέναντι" για λαϊκισμό, καταστροφολογία και άλλα δεινά. Άρα προσπαθούν να καταδικάσουν εξ αρχής το λόγο και την επιχειρηματολογία τους ως αφερέγγυα και στερούμενη βάσης και λογικής!!! Ποιοι; Μα αυτοί που το μόνο που έχουν να επιδείξουν είναι έλλειψη συγκεκριμένης και συγκροτημένης επιχειρηματολογίας και ευρεία χρήση κραυγών και θριαμβολογιών. Έχουν στήσει πολύ προσεχτικά παγίδες στις οποίες περιμένουν να πέσουν μέσα αφελείς κάτοικοι αυτής της πόλης.

Έτσι λοιπόν, μέσα σ΄αυτή την αποπνικτική ατμόσφαιρα που μας προσφέρουν καθημερινά με τις θολές, δύσοσμες και κυρίως παραφουσκωμένες υποσχέσεις τους, με προοπτική να γίνει δεκτή η κατασκευή του αγωγού, κάποιοι πολίτες αισθάνονται την ανάγκη να αναπνέυσουν "καθαρό αέρα" = να ενημερωθούν για τις αληθινές και τραγικές κατά τη γνώμη μου, διαστάσεις αυτού του έργου. Αισθάνονται την ανάγκη να ορθώσουν ένα καθαρό ΟΧΙ, να εκφράσουν την αγωνία τους για αυτά που αποφασίζονται γι' αυτούς χωρίς αυτούς. Να κοιτάξουν στα μάτια την εξουσία του τόπου τους και να ζητήσουν εξηγήσεις για ότι τους σερβίρεται σε ερμητικά κλειστή "κονσέρβα", για τη δήθεν ανάπτυξη και ευημερία τους (όπου "κονσέρβα" η διαστάσεις του έργου και οι πραγματικές συνέπειες αυτού). Να νιώσουν επιτέλους πολίτες/συμμέτοχοι στην κοινωνία, στον τόπο που επιλέξανε να ζήσουν και όχι απλοί και ανίσχυροι ψηφοφόροι (= στατιστικά νούμερα των εκλογών) που δεν έχουν λόγω και άρα υπόσταση σ' αυτή τη χώρα. Γιατί πολίτες είναι όταν τους δίνεται ο λόγος και τους ζητείται η συμμετοχή και δράση.

Μέσα σε αυτή την προσπάθεια νομίζω ότι έχει χώρο ένα ημερολόγιο/καταγραφή των γεγονότων αλλά και της άποψης του ΟΧΙ, για την οποία θα γίνει (και γίνεται ήδη) προσπάθεια φίμωσης (ο όρος αυτός δεν είναι υπερβολικός) και δεν έχει και πολλές διόδους έκφρασης. Μια άποψη η οποία πρέπει να μείνει ζωντανή, σε ένα πόλεμο ψεμάτων που έχει ξεσπάσει και ελπίζω να ξεσκεπαστεί, πριν είναι πολύ αργά για μας - και πιστέψτε με ότι ποτέ δεν είναι αργά (αργά θα είναι όταν θα δούμε τον αγωγό μπροστά στα μάτια μας).

Ελπίζω αυτή η προσπάθεια να βρει υποστηρικτές και φίλους, να ενώσει τους πολίτες σε ένα στόχο ευγενή κατά βάθος, γιατί θα είναι μια προσπάθεια υπεράσπισης της ίδιας της ζωής μας. Δεν σκοπεύω να ακουστούν υπερβολές ή λαϊκισμοί από τη δική μου την πλευρά. Δε σκοπεύω να ακολουθήσω αυτή τη λογική η οποία είναι αποδεδειγμένη αποκλειστικότητα των πολιτικών και των αρχόντων μας. Εάν παρόλα αυτά γίνει κάτι τέτοιο, θα είναι μάλλον μια κραυγή αγωνίας για αφύπνιση και εγρήγορση παρά εσκεμμένη ενέργεια κατά την τακτική των δημαγωγών κάθε μορφής (φανερής ή συγκαλυμμένης).