Τοπική κοινωνία και πετρελαιαγωγός

ΚΙΒΩΤΟΣ ΙΔΕΩΝ

Συντάκτης Κειμένου: Βασίλης Σπιτάλας

Ημερομηνία Σύνταξης: Τετάρτη, 28.03.2007

Με δεδομένες τις υπογραφές των εμπλεκόμενων χωρών την 15-3-07, διαμορφώνεται πλέον ένα νέο οικονομικό, κοινωνικό και στρατηγικό για την περιοχή πλαίσιο, μέσα στο οποίο πρέπει να χαραχθεί μια νέα στρατηγική αντιμετώπισης του ζητήματος από τις δυνάμεις εκείνες που αντιτίθενται πολιτικά στον πετρελαιαγωγό. Οι δυνάμεις που είπαν ΝΑΙ στον αγωγό από το 1993 μέχρις και σήμερα κατάφεραν να περάσουν στην τοπική κοινή γνώμη ένα κλίμα ότι, ο αγωγός είναι «μια μεγάλη ευκαιρία» για την ευρύτερη περιοχή της Αλεξανδρούπολης.

. Συγκεκριμένα αυτοί που στήριξαν όλα αυτά τα χρόνια τον αγωγό σε τοπικό επίπεδο με την δράση τους ή την ανοχή τους ήταν κατ’ αρχήν όλα τα πολιτικά κόμματα, (με εξαίρεση την τοπική οργάνωση του ΣΥΝ). Επίσης τον αγωγό υποστήριξαν «σχεδόν άκριτα» τα επιμελητήρια και τα ΜΜΕ. Η Οικολογική Εταιρεία Έβρου εξ’ αρχής έκφρασε την μεγάλη της ανησυχία και τις σοβαρές της επιφυλάξεις, και από το 2005 είναι αντίθετη με την εγκατάσταση του αγωγού στην περιοχή μας. Αν σ’ όλα αυτά προσθέσουμε και την επιρροή των κομμάτων στους κάθε φορά κομματικούς τους υποψήφιους στην αυτοδιοίκηση (Ντόλιος, Ευαγγελίδης, Αλεξανδρής, Κελέτσης, Βαμβακερός, Ζαμπουνίδης κ.ά.), τότε μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε ότι ήταν ελάχιστες έως και ανύπαρκτες οι ανοιχτά στην κοινωνία εκφρασμένες φωνές του ΟΧΙ. Εδώ θα πρέπει να αναφερθεί και το γεγονός ότι μέχρις έναν βαθμό η αδράνεια της τοπικής κοινωνίας οφείλονταν και στο γεγονός ότι όλο αυτό το διάστημα των δεκατεσσάρων χρόνων ο αγωγός βρίσκονταν σε μια διελκυστίνδα «θα γίνει δεν θα γίνει». Σε κάθε όμως περίπτωση, οι «ηγέτες και οι ηγεσίες» της περιοχής μας έχουν κορυφαίες ευθύνες για το γεγονός ότι επαναπαύτηκαν στις κομματικές γραμμές των Αθηνοκεντρικών τους κομμάτων και αδιαφόρησαν τόσο στο να ενημερωθούν οι ίδιοι για το τι θα σήμαινε ένα τόσο μεγάλο έργο για την περιοχή, όσο και στο να ενημερώσουν αντικειμενικά και υπεύθυνα την τοπική κοινωνία, αυτήν που τους ανέδειξε! Αντίθετα αυτές οι τοπικές ηγεσίες συνεπικουρούμενες και από τους τοπικούς μηχανισμούς ενημέρωσης, (εφημερίδες, ραδιόφωνα, τηλεοράσεις), προπαγάνδιζαν όλα αυτά τα χρόνια υπέρ του αγωγού, διαμορφώνοντας έτσι στην τοπική κοινωνία ένα κλίμα μεγάλων και αβάσιμων προσδοκιών. Σήμερα μετά την κατ’ αρχήν υπογραφή της συμφωνίας για τον αγωγό, διαμορφώνεται πλέον ένα νέο κλίμα. Η κοινή γνώμη σε πείσμα όλης αυτής της προηγούμενης κατάστασης ανησυχεί και απαιτεί άμεσα σοβαρή και υπεύθυνη ενημέρωση. Αρκετοί έχουν ήδη αντιληφθεί ότι τα πράγματα δεν είναι όπως τους τα περιέγραφαν, αφού παραείναι και σοβαρά και σύνθετα!

Όμως, από εδώ και στο εξής τι μπορεί να γίνει; Είναι αλήθεια ότι «τώρα που έπεσαν οι υπογραφές όλα τέλειωσαν»; Ότι «ο αγωγός θα γίνει οπωσδήποτε»; Ποιοι αλήθεια τα λένε όλα αυτά; Μήπως είναι αυτοί οι ίδιοι που τόσα χρόνια με τη στάση τους στήριξαν τον αγωγό; Υπάρχουν αλήθεια περιθώρια αν η τοπική κοινωνία από-φασίσει «ΟΧΙ» να αποτραπεί η επένδυση; Η ψύχραιμη λογική λέει ότι τίποτα δεν έχει κριθεί ακόμη τελεσίδικα. Μια καθυστέρηση του έργου για παράδειγμα από μόνη της θα μπορούσε εν δυνάμει να σημάνει και την ακύρωσή του. Μία τέτοια καθυστέρηση θα μπορούσε να προκύψει (όπως έχει συμβεί και πριν την υπογραφή) στη δυσκολία να συμφωνήσουν οι επενδυτές επάνω στις διάφορες πτυχές των αντικρουόμενων συμφερόντων τους, αφού, θα πρέπει να ξεπεράσουν τις μεγάλες και αντικρουόμενες διαφορές τους και να καταλήξουν σε συμφωνίες επάνω σε πολύ σοβαρά, σύνθετα και ετερόκλητα συμφέροντα. Επίσης καθυστερήσεις μέχρι και παραίτηση των ενδιαφερομένων από το έργο θα μπορούσαν να προκύψουν και στην περίπτωση που κάτι θα άλλαζε στην παγκόσμια αγορά των πετρελαίων (π.χ. μια πιθανή κρίση με το Ιράν). Μία άλλη διάσταση έχει να κάνει επίσης και με τις αποφάσεις των κρατών ή άλλων κέντρων (π.χ. Ευρωπαϊκή Ένωση) σχετικά με τη στάση τους απέναντι στο πετρέλαιο σαν μοναδική πηγή ενέργειας και στη στροφή τους σε άλλες ανανεώσιμες πηγές που αντιστρατεύονται το πετρέλαιο. Τέλος σ’ αυτό που θα πρέπει να συναι-νέσουμε όλοι μας σ’ αυτήν την αποφασιστική για τον τόπο και το μέλλον μας ιστο-ρική στιγμή, είναι ότι, μ’ αυτό το τεράστιας σημασίας έργο κανείς μας πλέον δεν δικαιούται να παίζει και να εφησυχάζει! Σε κάθε περίπτωση αυτό που θα καθορίσει τελικά το αν θα γίνει ή όχι ο αγωγός, ή ακόμη και με ποιες προϋποθέσεις θα γίνει, είναι η γνώση, η θέληση και η αποφασιστικότητά μας. Η τοπική κοινωνία είναι αυτή που κανείς δεν την ρώτησε και που τη θεωρούσαν όλοι μέχρι σήμερα δεδομένη ξεδοντιασμένη και ακίνδυνη. Όμως εμείς, οι ιθαγενείς, είμαστε ο τελικός αποδέκτης, αφού αυτό το έργο εμάς αφορά άμεσα. Εμείς είμαστε αυτοί που σήμερα πρέπει να αποφασίσουμε για το μέλλον μας, εμείς που μπορούμε αν θέλουμε και να καθυστερήσουμε το έργο και να το αποτρέψουμε. Οι προσφυγές μας σε θεσμοθετημένους φορείς (Συμβούλιο της Επικρατείας, Ευρωπαικό Κοινοβούλιο, Ευρωπαϊκά Δικαστήρια κ.α.), καθώς επίσης και σε πλήθος οικολογικών και άλλων φορέων και οργανώσεων, πάνω σε ζητήματα παρανομιών, παρατυπιών ή παραλήψεων, μπορούν να κάνουν τη ζωή δύσκολη στους επενδυτές τόσο πριν ξεκινήσει το έργο όσο και μετά. Αξίζει να σημειωθεί ότι η έμπειρη και παγκόσμιας εμβέλειας Greenpeace είναι αντίθετη στον αγωγό. Η δύναμη του τοπικού κινήματος της περιοχής μας να επιβάλει επιθυμητά έργα στο παρελθόν όπως το πανεπιστήμιο και το νοσοκομείο ή να απoτρέπει όπως, διαλυτήριο πλοίων, τσιμεντάδικα και χρυσωρυχεία, είναι ιστορικά αναμφισβήτητη!

Αυτό που άμεσα πρέπει να γίνει, είναι, να ενημερωθούμε όχι στις λεπτομέρειες αλλά επί της ουσίας του έργου. Να κουβεντιάσουμε και να αποφασίσουμε όλοι μαζί, τι Έβρο και τι Θράκη, θέλουμε στο μέλλον; Να εκτιμήσουμε πολιτικά και να αποφασίσουμε αν θέλουμε να συνεχιστεί αυτή η ανάπτυξη που εδώ και χρόνια ξεκινήσαμε και συνεχίζουμε αξιοποιώντας όλες τις ντόπιες δυνατότητές μας και τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα, ή να πάμε αλλιώς για αλλού; Προς το παρόν αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό στους συντοπίτες μας είναι το «τι σημαίνει η παρουσία και η λειτουργία ενός πετρελαιαγωγού στην περιοχή μας»; Μπορεί άραγε να συνυπάρξει ο αγωγός με μια πραγματική και μακροχρόνια ανάπτυξη της ευαίσθητης από πολλές απόψεις περιοχής μας; Μπορούν να χωρέσουν συγχρόνως «δυο καρπούζια στην ίδια μασχάλη», δηλαδή και μόλυνση και ανάπτυξη;

Όλα αυτά επικεντρώνονται στην πολιτική απάντηση που πρέπει να δώσουμε!

Θέλουμε πραγματική ανάπτυξη ή αγωγό;

Η δημιουργία της επιτροπής «ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΓΟ» είναι μια σπουδαία αρχή!

Υ.Γ.(ο υπογράφων έχει δημοσίως εκφράσει την αντίθεσή του στον αγωγό από την 21-11-94. Επίσης επί των ημερών του ως γραμματέα της Νομ. Επιτροπής του ΣΥΝ διοργανώθηκε την 1-4-95 μεγάλη ημερίδα στο δημοτικό θέατρο Αλεξ/πολης με θέμα «ΑΓΩΓΟΣ Η ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ;»

Εφημερίδα: Πολίτης της Θράκης