Έτσι χάθηκαν 2.500 νέες θέσεις εργασίας στον Έβρο

Αυτή εδώ η είδηση είναι για αυτούς που πιστεύουν ότι οι ίδιοι ανίκανοι/ανεύθυνοι άνθρωποι οι οποίοι καταδίκασαν τον Έβρο στην οικονομική δυσμένεια των τελευταίων δεκαετιών με την πολιτική τους, είναι ικανοί να φέρουν την "Ανάσταση" (οικονομική/τουριστική/πολιτιστική κ.λ.π.) με την κατασκευή του αγωγού. Ίσως εδώ να βοηθούσε ένα παλιό γνωμικό για να αντιληφθούμε με ποιους έχουμε να κάνουμε: "Άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς"


(29/03/2007)

Πριν από τέσσερα χρόνια μια μεγάλη αμερικανική βιομηχανία με την οποία συνεργάζεται η Αλουμύλ-Μυλωνάς, δηλαδή η επιχείρηση του προέδρου του ΣΒΒΕ Γιώργου Μυλωνά, ενδιαφέρθηκε να δημιουργήσει παραγωγική μονάδα στην Ευρώπη για την προμήθεια της ευρωπαϊκής αγοράς. Ο Έλληνας επιχειρηματίας -όπως υποστηρίζει ο ίδιος- πρότεινε στους συνεργάτες του να εξετάσουν τη χώρα μας και ειδικά την περιοχή της Θράκης.

Οι Αμερικανοί επισκέφθηκαν τη Θράκη, έκαναν τις μελέτες τους -η παραγωγή των προϊόντων τους απαιτεί περιοχή με συγκεκριμένο ποσοστό υγρασίας-, εντόπισαν μια τοποθεσία στον Νομό Έβρου και ξεκίνησαν συζητήσεις με τους αρμόδιους παράγοντες της ελληνικής κυβέρνησης.

Ζήτησαν από την κυβέρνηση φοροαπαλλαγή για δέκα χρόνια και την κατασκευή ενός δρόμου, καθώς η περιοχή που επέλεξαν να αγοράσουν την έκταση δεν είχε οδική πρόσβαση. Κι αυτό γιατί λόγω της απαιτούμενης υγρασίας δεν θα μπορούσε το οικόπεδο τους να βρίσκεται στα όρια κάπου αλλού, όπως για παράδειγμα στα όρια μιας Βιομηχανικής Περιοχής.

Έναντι όλων αυτών, πρόσφεραν μια επένδυση πολλών εκατομμυρίων δολαρίων και -κυρίως-2.500 θέσεις εργασίας. Τελικά η υπόθεση δεν προχώρησε, εξαιτίας της αδυναμίας -ή μήπως της αδιαφορίας (;)- του ελληνικού κράτους και η συγκεκριμένη επένδυση κατέληξε στην Κίνα.

Οι Αμερικανοί έκριναν ότι, με τις παροχές που δίνουν οι Κινέζοι και τις πολύ χαμηλές αμοιβές των εργαζομένων, καλύπτουν πλήρως το κόστος μεταφοράς των προϊόντων στις ευρωπαϊκές αγορές.

Πηγή: Άποψη