Απορίες και "ακλόνητες" αλήθειες (μέρος 1ο)

"Ακλόνητη" Αλήθεια:
"Η κατασκευή του αγωγού είναι ύψιστης εθνικής σημασίας"

Απορίες:
* Τι σόι "εθνικό έργο" είναι αυτό όταν την πλειοψηφία της εκμετάλευσης την έχει μία ιδιωτική σύμπραξη εταιριών (Γκαζπρόμ μαζί με Τρανσνέφτ και Ροσνέφτ) και το υπόλοιπο ποσοστό μοιράζεται κατά 24,5% σε Ελλάδα και Βουλγαρία, με 1% μόνο από αυτό να ανήκει στο Ελληνικό δημόσιο και αυτό για τυπικούς λόγους (για να γίνουν οι απαραίτητες απαλλοτριώσεις), όπως δήλωσαν και οι ίδιοι οι πολιτικοί μας; Όταν ακόμη και αυτό το ποσοστό του 24,5% το έχουν ιδιωτικές επιχειρήσεις (Ελληνικές - ο Θεός να τις κάνει) το μερίδιο των οποίων το διεκδικούν Αμερικάνοι και Καζάκοι. Το ποσοστό της Βουλγαρίας το αγόρασε ήδη η αμερικάνικη Chevron και δικό μας ποσοστό το διεκδικεί το Καζακστάν - και μάλιστα πιέζει πολύ για να του παραχωρηθεί.

* Για ποια "εθνικό έργο" μιλάμε όταν στη σύμβαση αναφέρεται ότι την πλήρη κυριότητα του αγωγού θα την έχει η Transneft κατά τη φάση της λειτουργίας του; Ποια περιθώρια επέμβασεις στη λειτουργία του αγωγού θα έχουμε; Μάλλον κανένα...

* Για ποια "εθνικό έργο" μιλάμε όταν ο συνομιλητής του ελληνικού κράτους είναι ο πρόεδρος της πετρελαϊκής εταιρίας Gazprom και όχι υπουργός ή κυβερνητικό στέλεχος της Ρωσίας, ο οποίος ήρθε στην Αθήνα και συνομίλησε-συνεννοήθηκε με τον υπουργό Ανάπτυξης κ. Σιούφα;

* Για ποια "εθνικό έργο" μιλάμε όταν ο πρόεδρος Πούτιν - που "εκπροσωπεί" τη Ρωσία είναι στέλεχος της Gazprom άσχετα εάν δεν φαίνεται επίσημα αυτό;

* Για ποια "εθνικό έργο" μιλάμε όταν στο έδαφος πάνω από τον αγωγό ακούγεται ότι δεν θα έχει καμία κυριότητα ο κάθε τωρινός ιδιοκτήτης του; Και μάλιστα θα δεσμευθεί η γη αρκετά μέτρα δεξιά και αριστερά αυτού;

Μπορεί κάποιος να μου απαντήσει;

Ο kortomalteze είπε...

Θα σου απαντήσω αγαπητέ φίλε με μία φράση : πίστευε και μη ερεύνα. Για να λένε κάποιοι ότι είναι εθνικής σημασίας κάτι θα ξέρουν. Μήπως ό,τι βλακεία έχει γίνει κατά καιρούς στην Ελλάδα Εθνικής Σημασίας δεν ήταν;